อื่นๆ

เพื่อนที่ระทึก

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เพื่อนที่ระทึก

จุดเริ่มต้นเราพบเพื่อนเก่าในวันเกิดของเราที่แม่กลอง แต่เราไม่คาดคิดมาก่อนว่าจุดจบของการพบกันของพวกเราจะสิ้นสุดลงในวันเกิดของเธอที่ดำเนิน....

เรากับเพื่อนคนนี้รู้จักกันครั้งแรกที่ รพ.บ้านสมเด็จฯ  เธอถูกจับส่งไปเพราะคิดฆ่าตัวตายแต่ไม่สำเร็จ หลังจากบำบัดจิตใจจนดีขึ้น เธอกับเราก็ออกจาก รพ. บ้านสมเด็จฯ มาในวันเดียวกัน และหลังจากนั้นก็ไม่พบกันอีกเลย จนกระทั่งมาพบกันโดยบังเอิญที่สถานีรถไฟแม่กลอง ซึ่งตรงกับวันเกิดของเราพอดี และหลังจากนั้นเธอก็ชวนเราไปกินเจกันที่ดำเนิน ในช่วงเทศกาลกินเจ โรงเจเราสนุกกันมาก เพราะเธอมีความรู้เรื่องเส้นทางท่องเที่ยวในหลายพื้นที่เป็นอย่างดี เธอเห็นว่าเราชอบเขียนรีวิว เธอจึงเสนอตัวเป็นไกด์แนะนำไอเดียการท่องเที่ยวให้กับเรา  โดยเสนอไอเดีย เที่ยวล่าพ้อยท์ 4 จังหวัด เพชรสมุทรคีรี ซึ่งประกอบด้วยจังหวัด สมุทรสาคร  สมุทรสงคราม  เพชรบุรี และ ประจวบคีรีขันธ์  เราก็โอเคกับไอเดียนั้นและเริ่มต้นเดินทางไปจังหวัดสมุทรสาครเป็นที่แรก ปรากฏว่าเราพลัดหลงกันตอนขากลับที่พักที่ดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี เราโทรหาเธอจนแบตฯ หมด ก็ไม่มีคนรับสาย เราจึงตัดสินใจเดินทางกลับที่พักเพียงคนเดียว โดยหวังว่าจะพบเธอที่บ้านพักและกำลังย่างปลาหมึกแห้งอยู่ บ้านพักดำเนินแต่แล้วก็ไม่เป็นดังนั้น วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ เราซื้ออาหารมาหลายอย่าง รวมถึงเค้กวันเกิดด้วย หวังจะทำเซอร์ไพรส์ ทั้งๆ ที่เงินเราไม่ค่อยมี แต่เราอยากเลี้ยงขอบคุณเธอมากที่เป็นไกด์พาเราเที่ยว  เราพยายามติดต่อเธออีกแต่ก็ไม่มีคนรับสายเช่นเคย งบในการเที่ยวก็เริ่มใกล้หมด เราจึงตัดสินใจคืนห้อง และฝากจดหมายไว้กับลุงเจ้าของที่พักเผื่อเธอจะกลับมาภายหลัง แล้วก็เดินทางไปจังหวัดเพชรบุรีต่อ เพื่อทำรีวิวให้เสร็จ เพราะเหลืออีกตั้ง 3 จังหวัด แต่เงินในกระเป๋าก็เหลือน้อยเต็มทน  จนกระทั่งเราไปพบกับเหตุการณ์หลอนๆ ในรีวิวเรื่องมันทะลุกำแพง (ใครสนใจก็ตามไปอ่านได้) มันทะลุกำแพงเราอดน้อยใจเพื่อนไม่ได้ที่ทิ้งให้เราต้องเดินทางมาทำรีวิวคนเดียว จนมาเจอผีหลอก แต่เราก็ทำรีวิว จังหวัดเพชรบุรีผ่านแล้ว แบบหลอนๆ จึงอยากให้เธออ่าน แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะได้อ่านไหม ตอนนี้เราอยู่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เพื่อทำตามไอเดียของเธอ วันนี้ได้ค่ารีวิวมา ทำให้ได้ที่พักดีขึ้น และหวังว่าจะไม่ต้องพบกับเรื่องน่ากลัวและน่าขายหน้าอีก คืนนี้ในระหว่างที่นอนเขียนรีวิวอยู่ เราก็ได้กลิ่นปลาหมึกแห้งย่าง สงสัยจิตใต้สำนึกคงยากกินจึงทำให้ได้กลิ่นนั้น และทำให้คิดถึงเพื่อนขึ้นมาอีกด้วย ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอจะเป็นเช่นไร ขอคุณพระฯ  คุ้มครองให้แคล้วคลาด ปลอดภัย คิดไปเพลินๆ  แล้วก็เผลอหลับไป ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้  แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรเย็นๆ มาทาบอยู่ข้างหลังเรา ที่นอนคุณพระ! ที่นอนยุบเป็นตัวคน แต่ไม่มีอะไรสักอย่างวางอยู่ เราเห็นชัดเพราะเปิดไฟทิ้งไว้ เท่านั้นแหละ เรามารู้สึกตัวอีกทีที่ร็อบบี้ สงสัยหายตัวได้อีกแล้ว พนักงานก็ถามว่า เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าซีดตัวสั่นแบบนั้น เราอยากบอกจนใจจะขาด แต่กลัวโดนหาว่าบ้า เลยยิ้มๆ และตอบไปว่านอนไม่หลับเลยลงมาสูดอากาศ ก็ลมมันเย็นนะจ้ะ เสร็จก็เดินแก้เกล้อไปที่ริมทะเล เจอรูปปั้นพญานาคอีกแล้ว ทำไมดวงสมพงษ์กันจัง แล้วทันใดนั้นเองเราก็แทบฉี่ราด เพราะเราเห็นดวงไฟสีเหลืองลอยขึ้นจากทะเลมาที่ชายหาด มองไม่ชัดนักเหมือนจีวรพระสงฆ์ ดวงไฟแต่พระที่ไหนจะมาเล่นน้ำทะเลตอนตีหนึ่ง พอได้สติก็โกยไม่คิดชีวิตจนถึงที่พักและนั่งหลับอยู่ที่ร็อบบี้ถึงเช้า มาสะดุ้งอีกทีเพราะเสียงมือถือดัง  เป็นเบอร์ของเพื่อนเราที่หายไปโทรกลับมา ซึ่งเราดีใจมาก จึงรีบรับสาย แต่แล้วมือถือในมือเราก็ตกลงพื้นทันที เมื่อได้ยินประโยคนี้ " ผมโทรจากปอเต๊กตึ๊ง พอดีมีเบอร์คุณโชว์อยู่ที่เครื่องผู้ตายเป็นเบอร์สุดท้าย "  (ขอไม่กล่าวถึงสาเหตุการตายและสถานที่เพราะมีผลต่อรูปคดี ซึ่งเป็นคดีฆาตรกรรม) โถ่! เพื่อน เธอไม่เคยทิ้งเราให้เดินทางโดยลำพังเลย... ว่าแล้ว! เงาที่เราเห็นในห้องน้ำที่จังหวัดเพชรบุรี และรอยยุบที่เตียงนอนจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีลักษณะคล้ายเธอเลย และคนที่ไล่ผีผู้ชายเจ้าของห้องที่เพชรบุรีออกไปก็น่าเป็นเธออีกสินะ... ช่างเป็นเพื่อนที่แสน (ระทึก) ดีของเราจริงๆ (ทริปหน้าเราจะไปรีวิวงานศพของเธอที่จังหวัดสมุทรสงครามนะเพื่อน แหม! จังหวัดสุดท้ายพอดี ตายแล้วยังไม่ลืมหน้าที่ ขอบคุณมาก RIP Apple ขอโทษที่เขียนให้ขำทั้งน้ำตา.. อีกไม่ช้าจะตามไปเมรุ

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เจ๊10บาท
เจ๊10บาท
อ่านบทความอื่นจาก เจ๊10บาท

เที่ยวด้วยใจ แม้ไร้ตังค์ อาวุธมีเพียงมือถือ

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์