อื่นๆ
คืนหลอน ริมเนินไศลตันหยงมัส นราธิวาส
ขณะปั่นต้นฉบับนี้ ก็ลุเลยเที่ยงคืนที่ผู้เขียนจมจ่อม ดำดิ่งอยู่กับความเงียบสงัดอยู่เพียงลำพังที่โต๊ะทำงานตัวเดิมของตัวเอง มุมเขียนหนังสือของบ้าน เพื่อย้อนความจำของบางเหตุการณ์ชวนขนหัวลุก สมัยเพิ่งทำงานในอาชีพใหม่ๆที่จังหวัดนราธิวาส
เหตุมีอยู่ว่า ณ บ้านเช่าหลังหนึ่งที่ผู้เขียนกับเพื่อนรักอีก 1 คน ได้เช่าบ้านร่วมกันหนึ่งหลัง เป็นบ้าน 2 ชั้น 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ ในย่านตำบลตันหยงมัส อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส และได้พำนักกันคนละห้อง ตามประสาชายคะนองวัยโสด ที่ต่างเพิ่งบรรจุการทำงานเป็นคนของรัฐ ธรรมดาของชายวันคะนอง ต่างใช้ชีวิตสนุกสนาน อิสระเสรี การเที่ยวเตร่เฮฮายามราตรีย่อมเป็นเรื่องธรรมดา จึงส่งผลต่อการเข้านอนพักผ่อน ซึ่งบ่อยครั้งก็เข้านอนลุเลยเที่ยงคืนจนเป็นเรื่องธรรมดา
คืนหลอน!
บรื๋อ!!
จำได้จนขนหัวลุกอีกครั้ง ของคืนหนึ่งที่ผู้เขียน พับหลับเพลียไปกับการนอนดึก อันเนื่องมาจากการทำงานในหน้าที่งานประจำ และทั้งตั้งแต่ย่ำค่ำจนกระทั่งถึงดึกช่วงคืนนั้น ได้เคาะพิมพ์ดีดพิมพ์งานสารคดีบางชิ้นเพื่อส่งบางนิตยสาร ท่ามกลางความหนาวดึกของรอบบ้านที่เต็มไปด้วยแมกไม้และป่ากล้วย รายรอบบ้านที่ตั้งเหนือเนินเขา กลางความอำอุยรำไรแสงจันทร์ การหลับพับเพลียจึงเป็นเรื่องชวนให้เคลิ้มสุขคลายได้มาก
กระนั้นเหตุชวนระทึกอย่างหนึ่งมาปลุกตื่น ผู้เขียนตกใจลืมตา ท่ามแสงสลัวลอดผ่านร่องช่องมุ้งลวดหน้าต่าง ซึ่งเป็นแสงจันทร์รำไร ขนหัวลุกซู่ ในขณะที่ผู้เขียนนอนแผ่หงายบนฟูกบางๆ ที่ปูบนเสื่อกระจูดเพียงผืนเดียว ผงะที่ปลายเท้าตัวเอง เห็นเหมือนตะคุ่มคล้ายมีใครคนหนึ่งนั่งยองๆหันหน้ามายังข้าพเจ้า อารามตกใจ เสียงลั่นเปรี้ยงจึงเกิดขึ้นแหวกความเงียบลั่นเนินภู
Advertisement
Advertisement
“เฮ้ย-ใครโว้ยยยยยยยย ไป ไป ไป ไปนะโว้ยยยยยยย”
เครดิตภาพภาพประกอบ : https://teen.mthai.com/variety/108736.html
พ่อเคยสอนไว้ว่า คนเรามันต้องมีวิชากันตัวเองจำติดตัวไว้บ้าง
บางบทบางอักขระจากคัมภีร์ของศาสนาอิสลาม ที่จำไว้ เพื่อใช้ในยามคับขัน ถูกอ่านขึ้นหลังสิ้นเสียงตวาดลั่น ด้วยการตั้งสติทั้งที่ความกลัวได้ก่อตัวขึ้นมาจนหนาวสะท้านทุกเส้นขนลุกชัน
ได้ผล จากนั้นเงาตะคุ่มๆ ที่คลับคล้ายว่าเป็นใครคนหนึ่งซึ่งเป็นใครมาจากไหน ไม่ทราบ คนหรือไม่ใช่คน ซึ่งแปลกหน้าแปลกตา ไม่เคยเห็นมาก่อน ก็ค่อยๆหลายไปจากแสงรำไรที่ลอดผ่านมานั้น!
หลังภาพหลอนปรากฏผ่าน ก็ต้องใช้เวลาร่วม ๒ เดือนกว่าจะหาบ้านเช่าหลังใหม่ เพราะหลังเกิดเหตุการณ์มา กลายเป็นทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน เรื่องราวชวนขนหัวลุกคืนนั้น วนเวียนตามมาให้หวนคิด วาดมโนอยู่ทุกค่ำคืนคืนแล้วคืนเล่า
Advertisement
Advertisement
.
๕ ปีผ่าน-มีพี่ชายคนหนึ่ง เล่าเรื่องราวชวนขนหัวลุกให้ฟัง ซึ่งเรื่องที่เขาเล่า ทำให้ดูเหมือนว่า มันพ้องกับสถานที่ พ้องลักษณะของเงาตะคุ่มปริศนา จนผู้เขียนว่า
“เฮ้ย! นี่มันน่าจะที่เดียวกันน่ะกับเหตุการณ์ที่เราเคยเจอมา”
หลังจากไถ่ถามกันจนได้ความแล้ว พี่ชายผู้นั้นที่เล่าให้ฟังบอกว่า บ้านหลังนั้น เขาก็เคยฟังเขาเคยเล่าไว้ว่า มีผู้ชายคนหนึ่งตายปริศนาในบ้านเช่าหลังนั้น เมื่อครั้งกระโน้น
.
อึ๋ย!!!!
ความคิดเห็น