#เดินทางผิดชีวิตเปลี่ยนกว่าจะคิดได้ #แต่ยังไม่สาย "วัยรุ่นสร้างตัว" #เด็กตรัง รูปภาพถ่ายโดย นักเขียน สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ เพื่อนๆนักเขียนและนักอ่านทุกท่านนะครับ ผมเป็นนักเขียนมือใหม่พึ่งเริ่มสร้างหลักการเขียน บทความ เรื่องสั้น เรื่องเล่า ข่าวสาร ต่างๆ ผมเป็นน้องมือใหม่ยังไงผมก็ต้องขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาชมมาอ่านบทความของผม บทความนี้ผมจะนำเสนอเกี่ยวกับเรื่องประสบการณ์ชีวิต เรื่องราวอดีตของชีวิตผมที่ผ่าน กว่าจะคิดได้กลับเนื้อกลับตัวมาสร้างอนาคต ผมเดินทางผิดตั้งแต่อายุ 14 ปี แหกกฎต่างๆของครอบครัว ใครเตือนใครพูดใครสอนอะไรต่างๆนาๆ ผมไม่เคยสนใจไม่เคยรับรู้ ตัดสินใจทำอะไรแบบง่ายๆไม่มีสมองคิด อยากรู้ อยากลอง อยากเล่น อยากเที่ยว ไปทุกอย่าง ในความเป็นจริงแล้วขณะนั้นผมกำลังศึกษาเรียนหนังสืออยู่ด้วย ตอนนั้นอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จะขึ้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จนกระทั่งไม่สนใจในการเรียนการศึกษาเลย จนเพื่อนๆจบชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ผมเป็นคนสุดท้ายที่คุณครูต้องตามหาเพื่อจะให้ลูกศิษย์ได้จบพร้อมกันทั้งหมด พอขึ้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ก็มีกริยาท่าทางที่แรงกว่าช่วงมัธยมศึกษาตอนต้น ลองไปหมดทุกอย่าง ตามเพื่อนทุกอย่างไม่ว่าอะไร มั่วอบายมุขครบทุกอย่าง เถียงพ่อแม่พี่น้องไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนอะไรเลย 🐕🙉 สุดท้ายกว่าจะจบการศึกษาระดับมัธยมตอนปลาย ( ม.6 ) สายศิลป์คำนวณ Einglish-Math ในโรงเรียนชั้นนำของจังหวัดตรังหรือเป็นโรงเรียนอันดับหนึ่งของจังหวัดตรังก็ว่าได้ *เนื่องจากโรงเรียนที่ผมศึกษาตั้งแต่มัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึง มัธยมศึกษาปีที่ 6 ในระยะเวลา 6ปี ( ผมโชคดีที่ได้ศึกษาเล่าเรียน เพราะ ผมสอบเข้าแข่งขันเข้าเรียนได้ด้วยตนเอง ) **โรงเรียนที่ผมได้เข้าศึกษาเป็นโรงเรียนที่ได้รับรางวัลพระราชทานอันดับ1 ในจังหวัด หรือระดับต้นๆของภาคใต้ ผมจบจากโรงเรียนวันสุดท้ายก็นั่งมาทบทวนเรื่องราว ตามความเป็นจริงผมต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ ซึ่งมีเพื่อนๆคนอื่นนับพันคนที่ใครๆก็อยากเข้ามาศึกษา หลังจากนั้นชีวิตผมต้องก้าวสู่รั้วมหาวิทยาลัยในจังหวัดตรัง ( มทร. ) ตอนแรกเริ่มต้นได้ดีมากๆก็ว่าได้ ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์เส้นทางชีวิตของผมไม่ได้เดินตามถนนที่ใฝ่ฝันไว้ ขณะนั้นในสมองผมมีเเต่สิ่งไม่ดี ไม่ถึง1เดือน ผมออกจากรั้วมหาวิทยาลัยชีวิตจบด้วยสิ่งอบายมุขทุกอย่าง ชีวิตผมจบ ออกกลับมาอยู่บ้านประมาณสองปี ในสองปีที่อยู่บ้านไม่ได้ทำงานอะไรเลย มีแต่ผลาญพ่อแม่ตลอด มีปัญหาเกิดคนที่อยู่ข้างๆ ณ ขณะนั้นคือใครละครับ ก็บารมีพ่อกับแม่นี่แหละ จนอยู่มาวันหนึ่งได้มีพี่ชายที่แสนดีเข้ามาชวนผมไปทำงาน หลังจากนั้นผมได้ไปหางานทำที่อำเภอเมือง และได้หาบ้านเช่าที่ในเมืองอยู่กับพี่ชายสองคน ผมมีโอกาสได้เข้าทำงานเป็นพนักงานขับรถส่งของ ของบริษัทแห่งหนึ่งเริ่มต้นทำงานรายวันจนกระทั่งได้รับค่าตอบแทนเป็นเงินเดือน ผมก็ตั้งใจทำงานสร้างความฝันไปเรื่อยๆ ได้มีเวลากลับบ้านอาทิตย์ละครั้ง " ชีวิตเริ่มตามหาความฝันตัวเอง " จนกระทั่งทำได้ 1 ปี ผมมีเงินสะสมพอที่จะดาวรถกระบะ จนได้ปรึกษาครอบครัวแล้วก็ตกลงซื้อรถกระบะ ผมก็มีหนี้สินทำงานไปผ่อนรถไป จนกระทั่งปัจจุบันก็ทำงานผ่อนรถ รูปภาพถ่ายโดย นักเขียน ตลอด ผมไม่คิดว่าผมจะมาได้ถึงจุดๆนี้ โคตรดีใจเลย แต่ก็มีชาวบ้านทั้งนินทาทั้งดูถูกทั้งอิจฉา เพราะ... รูปภาพถ่ายโดย นักเขียน อายุผม 21 ปี ผมมีรถกระบะเป็นของตัวเองขับ เลยทำให้ความอิจฉาของพวกนั้นพูดแต่เรื่องของผม แต่ผมไม่เคยใส่ใจด้วยซ้ำ ผมทำตามความฝันของผม ขอบคุณครอบครัวและพี่ชายที่แสนดี ที่ได้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของผม สัญญาจะไม่ทิ้งกัน เหมือนเดิมเสมอครับ รูปภาพถ่ายโดย นักเขียน รูปภาพโดย gpointstudio จาก freepik รูปภาพโดย freepik จาก freepik รูปภาพโดย pressfoto จาก freepik รูปภาพโดย xb100 จาก freepik สหายยันเพลิน #คันหลังนี่แหละพี่ชายที่แสนดี #วัยรุ่นสร้างตัว #เด็กตรัง #ยันเพลิน E-mail : banksorawit1999@gmail.com ID Line : 0636650670 ขอบคุณครับ