หากคุณเป็นคนใต้ แน่นอนว่าคุณจะต้องรู้จัก หอยโล๊ะ เป็นแน่แท้ แกงกะทิหอยโล๊ะเผ็ด ๆ หอมเครื่องแกงร้อน ๆ พร้อมอาวุธในมืออย่างไม้จิ้มฟัน สำหรับบางคนตัวช่วยไม่ต้อง ใช้แค่ปากนี่ล่ะค่ะดูดท้ายหอย ก็ได้กินหอยโล๊ะหวาน ๆ แล้ว กินหอยโล๊ะคำ ข้าวคำ น้ำแกงคำ อร่อยอย่าบอกใครเชียวค่ะ หอยโล๊ะมีลักษณะคล้ายหอยจุ๊บแต่ตัวใหญ่กว่าเมื่อนำมาแกงกะทิจะมีรสชาติหวานอร่อย เราจะพบหอยโล๊ะอยู่ตามห้วยน้ำ หรือลำคลอง ช่วงเวลาปิดเทอมการพาเด็ก ๆ ออกไปหอยโล๊ะนั้น เป็นกิจกรรมที่สนุกกว่าการอยู่บ้านเป็นไหน ๆ สนุกขนาดไหนลองดูจากภาพบรรยากาศได้เลยค่ะ ภาพโดยผู้เขียน เราเริ่มต้นจากการไปจอดรถที่บ้านพี่ที่รู้จักกัน จากนั้นแกก็พาเดินลัดเลาะผ่านสวนยางของชาวบ้าน ผ่านดงผักกูด ผ่านฝูงวัว ผ่านต้นผักหวาน เดินไปสักพักใช้เวลาไม่กี่อึดใจ ก็จะมาเจอกับคลองน้ำขนาดใหญ่ที่ไหลลงมาจากเทือกเขาบรรทัด มองเห็นภูเขาอยู่ลิบ ๆ ริมน้ำมีต้นไม้ขึ้นอยู่เต็มไปหมด มองไปทางไหนก็ชุ่มชื้นจริง ๆ ค่ะ ภาพโดยผู้เขียน การหาหอยโล๊ะมีวิธีการคือ คุณต้องค่อย ๆ ใช้มือคลำไปตามพื้นทรายพื้นเลนใต้ท้องน้ำ ค่อย ๆ คลำไปเรื่อย จนจับได้ปลายหอยแหลม ๆ บางครั้งคุณก็จำเป็นจะต้องเข้าไปในดงกอไม้ไผ่ที่ดูยุ่งเหยิงริมน้ำ เพราะบริเวณนั้นมักจะเป็นแหล่งที่มีหอยโล๊ะอยู่เยอะที่สุด เราค่อย ๆ เดินหาหอยโล๊ะไปเรื่อย ๆ มีเหนื่อยบ้างแต่ก็ดูเหมือนความสนุกจะมีมากกว่า เด็ก ๆ เพลิดเพลินกับการเล่นน้ำไปหาหอยไป การเดินตามลำคลองไปเรื่อย ๆ ทำให้เราเห็นภาพบรรยากาศริมฝั่งคลองไปด้วย เวลาผ่านชาวบ้านก็มีเสียงตะโกนทักทายมาเป็นระยะ ๆ ซึ่งเป็นลักษณะของชาวบ้านในชนบทที่การทักทายกับคนแปลกหน้าเป็นเรื่องปรกติ ภาพโดยนักเขียน นอกจากเด็ก ๆ จะได้เก็บหอยโล๊ะอย่างสนุกสนานแล้ว พืชริมคลองก็มีให้เรียนรู้หลากหลายชนิด โดยเฉพาะต้นมะเดื่อไทยสีสวยที่มีผลสุกแดงเต็มต้น เด็ก ๆ ตื่นเต้นกันใหญ่ ดอกไม้สวย ๆ ริมคลองก็มีมากทำให้เพลินตาสบายใจ หลังจากเดินมานานเท่าไรไม่รู้ รู้แต่ว่าหอยโล๊ะเต็มถุง ก็ได้เวลากลับบ้านกันค่ะ ภาพโดยผู้เขียน เมื่อถึงบ้านเราต้องเอาหอยโล๊ะมาแช่น้ำให้คลายดินออกก่อน จากนั้นใช้มีดสับปลายท้ายแหลมหอยโล๊ะออก ล้างน้ำเปล่าให้สะอาดเตรียมแกง ตั้งกะทิจนแตกมัน ใส่เครื่องแกงเผ็ดตามด้วยหอยโล๊ะ ต้มจนสุกดี ปรุงและชิมดูให้ได้รสชาติที่ถูกใจ เท่านี้ก็เตรียมยกเสิร์ฟกินกับข้าวสวยร้อน ๆ ลองมื้อไหนมีแกงกะทิหอยโล๊ะแล้วละก็ไม่ว่าใครต่อใครก็ต้องมีเพิ่มข้าวชามที่สองแน่นอนค่ะ *ภาพหน้าปกโดยผู้เขียน