สมิหลา [ T w i l i g h t ] หัวใจ และห้วงอารมณ์ แสงช่วงสุดท้ายสวยงามเสมอ ห้วงฟ้ากลายเป็นสีแดงส้มเหลือง ความร้อนกลายเป็นอวลอุ่น และความว้าวุ่นคลี่คลายตัวเองเป็นความสบายอารมณ์ ฟ้าสีสวยอย่างนี้พาเคลิ้มทุกครั้ง ยิ่งเมื่อได้มาอยู่ในที่ที่ธรรมชาติเป็นใจ และได้รับความร่วมมืออย่างดีในการรักษาความสะอาด ความรู้สึกก็ราวอยู่บนสรวงสวรรค์ อย่างน้อยก็ตลอดช่วงเวลาที่อารมณ์ถูกตรึงไว้ [นางเงือก] สัญลักษณ์สำคัญของแหลมสมิหลา หรือจะเรียกว่า พนักงานต้อนรับผู้ทรงคุณค่าประจำแหลมสมิหลาก็ไม่ผิด ยามเย็นเธอแลดูนิ่งสงบ ประกายทองที่หายไปกลายเป็นภาพแปลกใหม่ไม่คุ้นเคย เหตุเพราะทุกทีมาแค่ตอนพระอาทิตย์ทำงานหนัก แต่ถึงอย่างนั้นความงดงามก็ยังอยู่ พูดอย่างนี้ไม่ค่อยสมสถานะ คงต้องพูดว่า ไม่ว่าจะอยู่ในห้วงเวลาฟ้ายามใด นางเงือกก็ดูอ่อนโยนและงดงามเสมอ มองไปรอบ ๆ นึกเสียดายที่ไม่ได้เตรียมอุปกรณ์ปิกนิก เลยอดดินเนอร์กับนางเงือกในช่วงเวลาแสงสุดท้าย ไม่งั้นคงเจริญอาหารกว่าปกติ จังหวะนี้ใครจะแคร์เรื่องพุงออกไม่ออก ระหว่างเพลินก็พบอีกภาพประทับใจ คาวบอยจูงม้าขาวพานักท่องเที่ยวท่องหาดทราย ช่วยให้แหลมสมิหลามีชีวิตชีวาขึ้นอีกหลายเท่าตัว ลำพังเห็นภาพนี้ตอนกลางวันก็ว่าต้องตาน่ามองแล้ว ยิ่งมีฉากหลังเป็นแสงสุดท้าย ก็ยิ่งน่าชมเข้าไปอีก ยามสนธยาเท่านั้นที่จะให้ความรู้สึกอย่างนี้ได้ เดินเพลินต่อจนเห็นเด็กเล่นน้ำ ทีนี้อารมณ์ถึงขั้นกระเจิดกระเจิง ภาพวัยเด็กโผล่มาจนภาพวัยก่อนชราเลือนหาย สำหรับเด็กจะมีอะไรดีกว่าไปได้เล่นอย่างอิสระในพื้นที่ที่ธรรมชาติจัดสรรให้ พอไปยืนใกล้ ๆ เหมือนจะได้ยินแอ่งน้ำบอกว่า [เชิญเล่นลงเล่นน้ำฟรีไม่มีทั้งค่าแรกเข้าและค่าสมาชิก] พอใจแล้วค่อยกลับ ก่อนกลับกรุณารับ [จิตใจที่แจ่มใส] ไปด้วย อยากถามแอ่งน้ำว่าจำกัดอายุไหม ก็กลัวแอ่งน้ำตอบว่า [โตแล้วคิดเอง] ถ้าให้คิดเองก็อยากกระโจนลงไปเดี๋ยวนี้เลย แต่ก็ยั้งอารมณ์ไว้ทัน ไม่งั้นอาจโดนเด็กแซว [หาท่ากระโดดสวย ๆ หน่อยนะลุง] ดวงอาทิตย์หายไปแล้ว แต่แสงระเรื่อบนฟ้ายังมี และหาดทรายยังสวยด้วยปลายคลื่นเรื่อส้ม หลายคนยังสนุกกับทะเล ยอดสนเอนไม่หยุดตามแรงลมเอื่อย อากาศกำลังดี อารมณ์กำลังสุก หัวใจยังระริกระรี้ อยากล้มตัวนอนแล้วค่อยตื่นตอนเช้า [ ทุกภาพโดย f i l e b y N o r ] แหลมสมิหลา https://goo.gl/maps/vhDbK37qaCr85PK28