อื่นๆ

ผีในหอ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ผีในหอ

สวัสดีค่ะวันนี้จะมาเล่าเรื่องเมื่อห้าปีก่อนไห้ฟัง   ย้อนกลับไปเมื่อปี 2555 ฉันได้เข้ามาศึกษาต่อในตัวจังหวัดสงขลา จึงได้เช่าหอพักอยู่กับเพื่อนสนิทคนที่มาเรียนที่เดียวกัน วันแรกของการเข้ามาอยู่หอ ก็สะดุดตาเข้ากับศาลตายายใหญ่มากๆที่หน้าหอ หออยู่ในซอยลึกและซับซ้อน บรรยากาศวังเวงหน่อยๆ แต่ก็ไม่ได้กลัวอะไรเพราะเป็นคนง่ายๆอะไรก็ได้ และประกอบกับไม่กลัวเรื่องผีสางอะไร แถมยังปากดีท้าทายอยู่ตลอดจนเจอดีมาหลายครั้ง
ในวันนั้นไม่ได้ไหว้ศาลหน้าหอกันก่อนเพราะเหนื่อยและเพลียจากการขนของจัดห้อง เลยคิดว่าวันหลังค่อยไหว้แล้วกัน และไปเจอเหรียญที่วางไว้ที่นอนบนหัวเตียง ไม่รอช้าหยิบไปกดน้ำที่ข้างล่างหอเรียบร้อยดี และแล้ววันเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปด้วยความที่กิจกรรมตอนปี1 มันเยอะแถมผมต้องเป็นเชียร์ลีดเดอร์ที่ต้องซ้อมถึงห้าทุ่มทุกวัน....แต่ผมลืมไหว้ศาลหน้าหอเพื่อเป็นการบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทางขอขมาที่จะไปอยู่ไปนอนทับที่เขา
จนวันนึงตื่นเช้ามาพร้อมกับความรู้สึกที่หดหู่แปลกๆ ด้วยความที่มีเซนส์ในเรื่องนี้นิดๆ แล้วรับรู้ได้ว่าจะต้องเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ดีกับตัวเองแน่ๆ เลยตัดสินใจโทรบอกแม่ ว่ารู้สึกดวงตก อาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับให้แม่อวยพรให้หน่อย แม่ก็อวยพรให้ จากนั้นก็ขับรถมาเรียน แล้วก็บอกเพื่อนๆกลุ่มเดียวกันว่า วันนี้กูดวงตกว่ะ😔 ถ้ากูเป็นอะไรไปช่วยกูด้วยนะ เพื่อนมันก็ขำ และด่าว่าประสาทรึไง แต่ก็ไม่ได้โกรธนะ เพราะถ้ามีใครมาบอกแบบนี้ ก็คงพูดหมือนกัน ตกตอนเย็น เพื่อนคนที่นอนด้วยกันก็โทรมาบอกว่ามันจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ก็เลยรู้ว่าต้องนอนคนเดียว  ความรู้สึกจิตตกแปลกๆนั้นยังคงวนเวียนอยู่ตลอด ไม่ว่าจะออกไปกินข้าว กลับมาอาบน้ำ ก็ยังรู้สึกถึงบรรยากาศที่อึมครึมอึดอัดๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจเนื่องจากว่ามันใกล้หมดวันนี้ไปแล้วและทั้งวันก็ปกติดีไม่ได้เกิดเรื่องร้ายๆอะไร คิดว่าผ่านคืนนี้ไป พรุ่งนี้ก็คงกลับเป็นปกติเหมือนเดิม💀
พอตอนกลางคืนก็จัดการปิดห้องล็อคลูกบิดลงกลอนประตู เนื่องจากห้องนั้นอยู่ชั้นบนสุด หน้าห้องมีบันไดต่อขึ้นไปบนใต้ฝ้าเพดานที่มีแทงก์น้ำและมีกลิ่นอับๆสาบๆอยู่ จากนั้นก็นอนเล่นคุยโทรศัพท์กับแฟน ปกติแฟนจะเป็นคนนอนดึกมาก และไม่เคยหลับคาโทรศัพท์เลย ก็คุยกันตามปกติ จนประมาณสี่ทุ่มกว่าที่ดูเวลาครั้งสุดท้ายก่อนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ แฟนก็ดันหลับด้วย อยู่ดีๆก็มีเสียงเหมือนของหล่นลงมาจากเพดานห้องด้านหน้าประตู ดัง ตุ๊บบบบ

Advertisement

Advertisement

ถาพ ฉันก็สะดุ้งตื่น ลืมตาโพลงในความมืด มีแค่แสงสว่างจากหลอดไฟสาธารณะที่ส่องมาจากระเบียงของห้อง ซึ่งแง้มประตูไว้ให้ลมเข้า ยังพอทำให้เห็นได้รางๆจากนั้นมีเสียงแอ๊ดดดดด (เหมือนเสียงคนเปิดประตู) ดังขึ้นเสียงมันบาดลึกลงไปในโสตประสาท ฉันเห็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง เป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ เลยคิดว่าเป็นเพื่อนรึเปล่า อาจจะลืมของแล้วกลับมาเอา โดยที่ลืมคิดไปว่า เราล็อคกลอนประตูไปแล้ว จากนั้นร่างนั้นก็ค่อยๆเดินมาที่ตู้เก็บของ ค้นของที่หลังตู้ อีกใจนึงก็สงสัยว่า เป็นขโมยหรือเปล่า ไวทันความคิด ร่างนั้นหันมาที่ฉันที่นอนนิ่งอยู่ ค่อยๆเดินมาเหยียบขึ้นมาบนเตียง และที่นอนก็ได้ยุบตามจังหวะการก้าวเดินของร่างนั้น แล้วหยุดอยู่ตรงปลายเท้าและนั่งลงทับที่ข้อเท้า ในตอนนั้นเองฉันก็ได้รู้ว่า นี่ไม่ใช่โจรแน่ๆ  เป็นผีชัวร์ๆ พอรู้อย่างนั้นขนก็ลุกซู่ไปทั้งตัว

Advertisement

Advertisement

ร่างดำทะมึนนั้นค่อยๆเคลื่อนขยับขึ้นมาท่อนบนตรงหัวเข่า ฉันเองไม่รอช้ากำหมัดแน่นง้างหมัดจะต่อย แต่เอาแล้วไงล่ะ อย่างกับฉากในหนังผี.มือที่ลอยไปจะกระทบหน้าของร่างนั้นดันไร้เรี่ยวแรง แล้วตกวูบ และมืออีกข้างที่ว่ายน้ำตามไปก็ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกันคือไม่มีเรี่ยวแรงเลย ร่างนั้นค่อยๆแสยะยิ้ม ราวกับรู้ว่าหมดทางสู้ แล้วมันก็ขยับขึ้นมาอีกที่ต้นขา หน้าท้อง เริ่มหายใจไม่ออก และขยับขึ้นมาทับอกมือสองข้างของมันบีบคอผม และเท้ามันเหยียบแขนทั้งสองข้างไว้ ในห้วงเวลานั้นไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด แต่กลับรู้สึกโมโหมากๆ แต่ทำได้เพียงแค่กรอกลูกตาไปมา

สวย

ฉันทะลึ่งลุกพรวดขึ้นมาตามด้วยกำหมัดจะระดมต่อยอย่างคนบ้า แต่.... ห้องดันหมุนเคว้ง เหมือนกับยืนอยู่บนม้าหมุน ฉันล้มพับทรุดลงกับเตียง ร่างนั้นยิ้มเยาะอีกครั้ง หมั่นไส้มัน ลุกขึ้นอีกครั้งหมายจะต่อยหน้ามันให้ได้สักครั้ง เหตุการณ์เหมือนเดิมเป๊ะ ห้องหมุน ฉันเกาะขอบเตียง   ห้องหยุดหมุน กลับเป็นปกติราวกับว่าไม่เคยเกิดเหตุการณ์สยองขวัญดังกล่าวขึ้น ฉันมองหาผีตนนั้นอีก แต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววของร่างใดๆในห้องนอนทั้งสิ้น

Advertisement

Advertisement

จบแล้วค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านไว้เจอกันไหม่นะคะ ไว้มีเรื่องสนุกๆจะมาเล่าไห้ฟังอีกค่ะ

ขอบคุณรูปภาพจาก Pixabay.com

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์