ผีผู้ชาย

สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องเมื่อตอนที่ครั้งแรกที่เราเจอผีซึ่งตอนนั้นเราอยู่ป.1 ก็นั่งดูทีวีตามปกติหลังจากเลิกเรียน ส่วนอาเราก็กำลังเล่นเปตองอยู่ที่สนามหน้าบ้าน เราไม่ได้ออกไปดูหรอก แต่ได้ยินเสียงลูกเปตองกระทบกัน ก็เลยรู้

เราก็นั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ แล้วอยู่ดีๆ ก็มีความรู้สึกว่าอยากหันไปดูตรงประตูบ้าน เผื่อจะเจออะไร เราจำความรู้สึกนี้ได้แม่น เพราะยังงง ๆ ว่าทำไมรู้สึกแบบนี้  แล้วเราก็หันไปมอง แล้วก็เห็นผู้ชายตัวสูง ผมหยักโศก ใส่เสื้อผ้าลายทาง กางเกงสแล็ค เดินผ่านหน้าเราไป แต่ที่เห็นมันไม่ได้ชัดมากเหมือนเวลาคนเดินผ่านนะ มันจะเป็นภาพรางๆ แต่ว่าเป็นภาพสี เค้าก็เดินผ่านประตูไปทางหลังบ้าน วินาทีนั้นยังไม่คิดอะไร ก็หันกลับมาดูทีวีแว๊บนึง พร้อมกับคิดว่าเป็นอาเรา เพราะรูปร่าง ลักษณะเหมือนอาเรามาก แต่ก็เอะใจว่าทำไมเป็นแค่ภาพลาง ๆ ก็เลยตัดสินใจลุกไปดูว่าใช่อาเรารึเปล่า สรุปอาเรากำลังเล่นเปตองอยู่หน้าบ้าน ใส่เสื้อยืดสีขาว กับกางเกงขาสั้นสีดำ เราก็เลย ..อ้าวเฮ้ย  ไม่ใช่อา แล้วใครเดินไปหลังบ้าน เราก็เลยรีบเดินตามไปดู

จนถึงวันที่เราทนไม่ไหวเพราะมันอำเราเยอะเหลือเกิน เราก็เลยบอกแม่แม่ด็บอกว่าตัวแค่นี้โดนอำแล้วหรอเรา พร้อมหัวเราะ เราไม่หัวเราะตอบเพราะมันคือเรื่องจริงแม่เห็นแบบนั้นก็เลยพาเราไปหาพระอาจารย์ ท่านบอกว่ามีผีผู้ชายมาตามติดเราเขาชอบเรา เราฟังแบบนั้นก็รู้สึกขนลุกมากจากที่คิดว่าไม่มีอะไรกลับรู้สึกกลัว

นึกย้อนไปตอนที่เห็นเงาเดินผ่านหน้ายิ่งรู้สึกสันหลังวาบ เลยรีบบอกท่านอาจารย์ ให้ทำการดูดวงเราและได้ทำการไล่ผีตนนั้นไป  ท่านก็ทำการเอาผ้ามาผืนหนึ่งแล้วสวดอะไรสักอย่างพร้อมกับมัดไหอันหนึ่ง พร้อมกับบอกเด็กของท่านไห้เอาไปถ่วงน้ำไว้ เด็กนั่นก็ทำตาม ท่านบอกว่าเอามันไปถ่วงน้ำไว้แล้วไม่ต้องกลัวแล้วนะ เราก็เออรู้สึกสบายใจขึ้นมาเลยและเรากับแม่ก็กลับบ้าน และจากนั้นเราก็รู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเดินตามหลังเราอีกแล้ว จากนั้นเป็นต้นมาเราก็ไม่เจออะไรอีกเลย

เอาล่ะจบแล้วไว้มีเรื่องสนุก ๆ จะมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ รู้สึกเหมือนไม่มีใครเดินตามเราเหมือนเมื่อก่อนนอบคุณค่ะ

ขอบคุณรูปภาพจาก Pixabay.com