สวัสดีภูเก็ต... เรามีโอกาสได้กลับไปเยือนภูเก็ตอีกครั้งในวันที่สถานการณ์การท่องเที่ยวในเมืองภูเก็ตไม่ครึกครื้นเหมือนเก่า เวลา 11.30 น. เสียงกัปตันประกาศว่าอีกครึ่งชั่วโมงเราจะทำการลงจอดที่สนามบินนานาชาติภูเก็ต สภาพอากาศมีเมฆเป็นบางส่วน ทันทีที่กัปตันลงจอด เราได้ติดต่อพี่สาวที่เราได้ทำการเช่ารถไว้ตั้งแต่ที่กรุงเทพฯ ในราคาไม่สูงมากนัก มุ่งหน้าเข้าสู่ร้านอาหารชื่อดังที่เราเชื่อเลยว่าคงเป็นร้านอันดับต้นๆที่ขึ้นใน Google หากเราค้นหาคำว่า ร้านอาหารชื่อดังในภูเก็ต นั่นคือร้านตู้กับข้าว แต่ทว่าดวงในวันนั้นของเราอาจจะไม่เข้ากับร้านนี้เท่าไหร่นัก ทำให้เราและแฟนหาที่จอดรถไม่ได้ เราเลยตัดสินใจขับรถกลับโรงแรมเพื่อหาร้านอาหารกินใกล้ๆแถวๆนั้น แต่ระยะทางกับเวลามันทำให้เราสองคนไม่สามารถปล่อยผ่านอาหารเที่ยงไปได้ เลยมองหาร้านอาหารระหว่างทางเจอร้านที่เรากินเป็นประจำตอนอยู่กรุงเทพฯ เลยแวะเข้าไปอย่างไม่ลังเล หนังท้องตึงก็พร้อมที่จะเดินทางต่อสู่ที่พักสำหรับคืนนี้ ต้องบอกก่อนว่าเรากับแฟนไม่ชอบเล่นน้ำทะเลและการมาภูเก็ตในครั้งนี้เรามีเป้าหมายค่อนข้างชัดเจนคือ มาพักผ่อนจริงๆ ขับรถต่อมายังหาดกมลาเพื่อเข้าพักที่โรงแรมโนโวเทล หลังจากเข้า Check in ห้องพักเรียบร้อย เรากับแฟนเลยขอเอนตัวพักผ่อนกันอีกหน่อยก่อนที่จะออกมาเดินริมหาดในยามเย็น บรรยากาศของโรงแรมโนโวเทลที่เราเลือกตั้งแต่ต้นคือที่ตั้งเป็นโรงแรมสุดท้ายบนหาดกมลา เลยทำให้ค่อนข้างที่จะมีความเป็นส่วนตัว ติดภูเขา บรรยากาศพระอาทิตย์ยามเย็น ทำให้เราสองคนเหมือนยกงานหนักๆวางไว้ให้เป็นหน้าที่ของคลื่นช่วยพัดให้มันเบาลง เหมือนเป็นการชาร์ตพลังให้เราสองคนพร้อมที่จะกลับไปลุยงานหนักๆอีกครั้ง มื้อเย็นมาถึงเราเลือกทางอาหารที่โรงแรมเลย เพราะบรรยากาศค่อนข้างดีและราคาอาหารไม่ได้แพงขนาดนั้น ผู้คนเริ่มทยอยกันมาที่ร้านอาหาร Roof top ของโรงแรม เพลงบรรเลงเบาๆ กับบรรยากาศที่มีลมพัดเบาๆ ท้องฟ้าสีส้ม จนเกือบมืด มันช่างดีจนบรรยายออกมาไม่ได้จริงๆ หลังจากจบมื้ออาหารมื้อนี้ เราก็กลับห้องเพื่อพักผ่อน 08.30 น. เราตื่อนเช้าขึ้นมากับบรรยากาศเสียงคลื่นที่ได้ยินผ่านการเปิดหน้าต่างของแฟน ทำให้เป็นเช้าที่สดใสมากๆสำหรับเรา เราเก็บของสำหรับเตรียมตัวกลับบ้านและไม่ลืมที่จะแวะมาริมหาดเพื่อมาเก็บเอาภาพ พลังบวก กลับไปเติมเต็มให้กับชีวิต เราวางแผนกับแฟนว่าจะหาร้านเล็กๆ ที่เป็นร้านไม่ดังมากนัก จนมาเจอร้านขนมจีนปักษ์ใต้ รสชาติอาหารกับราคาช่างสวนทางกันเหลือเกิน เพราะมันถูกมากแต่รสชาติดีมากๆ จบจากอาหารเช้า เรากับแฟนเป็นคนติดกาแฟเลยมองหาร้านกาแฟสำหรับการเติมคาเฟอีนให้ร่างกาย เจอร้านที่ชื่อว่า Pinana (ปินยาน่า) ได้กาแฟกับขนมอร่อยๆ ทำให้สดชื่นขึ้นอีกเยอะ พอจะมีเวลาเหลืออีกนิดหน่อย เรากับแฟนเลยขับรถไปดูหาดที่อยู่ใกล้ๆกับสนามบินภูเก็ต ที่ใครๆก็บอกกันว่า เครื่องบินจะลอยอยู่เหนือเราแบบใกล้มากๆ แต่เราไปเช้ามาก ทำให้นักท่องเที่ยวไม่เยอะมากนัก เราเลยตัดสินใจไม่ได้ลงไปเดินที่หาดนี้ เวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดไปแล้ว เรากับแฟนเลยมุ่งหน้าสู่สนามบินเพื่อเดินทางกลับ ภูเก็ตในครั้งนี้เงียบกว่าที่เคยเป็น เหงากว่าเดิมมาก แต่มันกลับทำให้เรารู้สึกว่าความเงียบนี้กลับทำให้ทะเลสวยกว่าที่เคย ทำให้ธรรมชาติได้ฝื้นตัวและที่สำคัญมันทำให้เราได้พลังบวกกลับมาแบบเต็มอิ่ม ภาพของภูเก็ตเมืองแห่งแสงสีของภาคใต้ถูกกลบไปด้วยสถานการณ์ที่ไม่มีใครควบคุมได้อย่างโควิค 19 ที่เกิดขึ้น เราขอเป็นกำลังใจให้ผู้คนในจังหวัดภูเก็ตทุกคนผ่านช่วงวิกฤตินี้ไปให้ได้ สู้ๆนะภูเก็ต