การถ่ายภาพ เป็นกิจกรรมหนึ่งที่ผู้เขียนชื่นชอบมาก โดยเฉพาะช่วงวันหยุด ที่ผู้เขียนมักจะออกไปหา Location สวย ๆ แปลก ๆ ใหม่ ๆ ในการลั่นชัตเตอร์ โดยเฉพาะที่ยังไม่มีใครเคยไปมาก่อน ผู้เขียนยิ่งชอบ เพราะจะได้ภาพที่ไม่เหมือนคนอื่นเขา ได้มุมใหม่ ๆ ที่ไม่มีใครเคยลงในโลกอินเตอร์เน็ต แต่ก็มีหลายแห่งที่เป็นสถานที่คุ้นตาของคนรักการถ่ายรูปในภูเก็ต จากจุดเริ่มต้นที่ผู้เขียนได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่มถ่ายรูปภูเก็ต ได้ไปอบรมมาแล้ว 2 ครั้ง แล้วออกไปลองถ่าย ฝึกฝีมือในที่ต่าง ๆ ทำให้ผู้เขียนเริ่มเห็นความชอบ ความถนัดของตัวเอง แล้วว่ารักแนวไหนในการถ่ายภาพ ซึ่งสรุปแล้ว แนวในการถ่ายรูปที่ผู้เขียนชอบและถนัดที่สุด คือ แนว Landscape ถ่ายวิว ทิวทัศน์ นั่นเอง ส่วนแนว Portrait ถ่ายคนนั้น ผู้เขียนไม่ถนัดเอาซะเลย ถ่ายคนทีไร ไม่ตาปรือ ก็หน้าเบลอ อุปกรณ์ในการถ่ายภาพของผู้เขียนที่ใช้ในการถ่ายรูปในบทความนี้ก็คือ 1.Canon DSLR EOS 70D2.Lens Canon EFS 10-18 mm. ในการถ่าย Landscape นั้น เลนส์ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้ตัวกล้องเลย เหมาะที่สุดคือ เลนส์ Wide หรือที่เรียกกันแบบง่าย ๆ คือ เลนส์มุมกว้าง ซึ่งผู้เขียนใช้เลนส์ของค่ายเดิม Canon EFS 10-18 mm. ถือว่าเป็นเลนส์มุมกว้างที่มีราคาถูกที่สุดของ Canon แต่คุณภาพและผลงานใช้ได้เลยทีเดียว มุมที่ได้ก็กว้างดังใจต้องการครับ มาดูกันครับว่าภาพที่ผู้เขียนจะคัดมาให้ชมเป็นภาพอะไรบ้าง:: สถานที่ :: หาดในยาง ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/14, 1/400 Sec.ภาพนี้ ผู้เขียนถ่ายที่หาดในยาง ภูเก็ต เวลาช่วงเย็น ๆ ใกล้เวลาพระอาทิตย์ตก โดยจัดองค์ประกอบของเรือไว้ด้านซ้ายได้จังหวะพอดีที่เรือกำลังวิ่งไปหาดวงอาทิตย์ เลยทำให้ได้เรื่องราวดี ๆ ทีเดียว สำหรับภาพนี้ ยามที่พระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า จะมีชาวประมงกลุ่มหนึ่งที่จะออกทำการประมงหาสัตว์ทะเล ในยามค่ำคืนด้วย เป็นเรื่องปกติของชุมชนที่นี่ :: สถานที่ :: หาดในยาง ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/10, 1/200 Sec.หาดในยาง ภูเก็ต ที่เดียวกับภาพแรก แต่เป็นช่วงใกล้เวลาพระอาทิตย์จะหายไปพร้อมแสงสวย เวลานั้นมีแบบคือคนที่เล่นน้ำสองคนมาอยู่ในเฟรมนี้พอดี ถ้าหากว่าไม่มีคนมาเป็นองค์ประกอบ ภาพนี้ก็จะไม่มีเรื่องราวอะไรน่าสนใจ กว่าจะได้แต่ละภาพอาจจะต้องใช้ความอดทน และจังหวะที่เหมาะเจาะประกอบด้วยครับ บางครั้งบางทีก็ได้มาง่าย ๆ บางครั้งก็ไม่ได้เลยภาพที่ต้องการ :: สถานที่ :: หาดลายัน ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/10, 1/125 Sec.หาดลายัน ภูเก็ต เป็นหาดที่ไม่ไกลจากหาดในยางเท่าไหร่นัก ช่วงเวลาเดียวกัน คือ ช่วงที่ตะวันโพล้เพล้ ท้องฟ้ามีเมฆมาก ทำให้ได้ภาพที่ดูสวยงาม แต่ดูอึมครึม แสงแฉกของพระอาทิตย์ที่ตกกระทบท้องทะเล ได้มิติของภาพไปอีกแบบ ถือเป็นภาพยามเย็นที่สวยงาม ถ้ากลับไปอีกรอบคงไม่ได้ภาพแบบนี้อีกแน่ ๆ :: สถานที่ :: รีสอร์ท หาดเลพัง ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/11, 1/150 Sec.หาดเลพัง จะมีรีสอร์ทขนาดใหญ่ติดริมหาด เห็นตัวอาคารสวยดี กับต้นลีลาวดีตรงทางเข้า มีหญิงสาวนั่งพักอยู่ตรงประตูทางเข้าพอดี Landscape ที่ดีต้องมีเรื่องราวบ้างนิด ๆ หน่อย ๆ จะได้ไม่เป็นภาพที่ไร้ชีวิตชีวา ทุกภาพจะหมุนเลนส์ให้ค่าความกว้างของภาพมากที่สุด และค่อยหันจัดองค์ประกอบของภาพ อีกที ก่อนที่จะกดชัตเตอร์:: สถานที่ :: หาดราไวย์ ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/14, 1/200 Sec.หาดราไวย์ ภูเก็ต เป็นหาดที่ผู้เขียนไปมาแล้วหลายครั้ง หาดนี้จะมีเอกลักษณ์ คือ เรือที่จอดเรียงรายกันตามชายหาด วิวด้านหน้าจะเป็นทะเล และ เกาะบอน การถ่ายภาพของผู้เขียน สังเกตได้ว่า จะวางวัตถุไว้ด้านซ้าย หรือ ขวา หรือตรงกลางนั้น ขึ้นอยู่กับแบคกราวน์ที่อยู่ไกล ๆ รูปนี้จะเห็นว่า ไกล ๆ จะเป็นภูเขาที่อยู่บนเกาะทอดยาวไปด้านซ้าย ส่วนด้านขวาเป็นทะเล จึงวางเรือไว้ด้านขวา เพื่อไม่ให้ธงไปทับกับอะไรจะทำเรือดูโดดเด่นยิ่งขึ้น :: สถานที่ :: Laguna ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/14, 1/250 Sec.ผู้เขียนแวะระหว่างทางที่ผ่านเข้าไปเห็นมุมตรงนี้สวยดีจึงจอดรถแวะถ่ายรูป ภาพนี้ได้องค์ประกอบครบ ทั้งภูเขา อาคาร น้ำ ต้นหญ้า และ ต้นไม้ริมตลิ่งที่มีเงาสะท้อนน้ำ ได้ความสวยงาม ดูแล้วมีสีสัน มีมิติ แม้จะเป็นการที่เร่งรีบเพราะเกรงใจสถานที่ จึงรีบกด ๆ ชัตเตอร์แล้วรีบเดินทางกันต่อ :: สถานที่ :: Laguna ภูเก็ต :: Canon 70D, EFS 10-18 mm., iso 100, F 1/14, 1/250 Sec.ผู้เขียนเห็นเรือผ่านมาพอดีเป็นเรือของทางรีสอร์ท เงาของเรือ คลื่นกระจายสะท้อนออกด้านข้างของเรือ ทำให้ผู้เขียนอดใจไม่ได้ที่จะต้องกดอีก 1 ชัตเตอร์ แล้วรีบวิ่งขึ้นรถ เรือที่เคลื่อนไหว แบบนี้มือเราต้องนิ่งให้มาก ๆ ครับ ในการถ่ายแต่ละครั้ง แทบจะหยุดหายใจกันเลยทีเดียว เพื่อให้ได้ภาพสวย ๆ มาแต่ละภาพ ภาพทั้งหมดที่เอามาให้ชม ผู้เขียนตั้งใจที่จะถ่ายทอดให้เป็นแนวทาง แม้วิธีการและหลักการจะไม่ค่อยมี เนื่องจากผู้เขียนก็มือสมัครเล่น กล้องเเละเลนส์ก็แค่รุ่นเล็ก ๆ เท่านั้น จึงอาศัยสายตา มุมมองที่เรามองด้วยตาเปล่าเป็นตัวกำหนดแล้วกด Shutter ตามลงไป เพียงเท่านี้ก็จะได้ภาพสวย ๆ แล้วครับ ปัจจุบัน มือถือก็ถ่ายภาพมุมกว้างได้ไม่แพ้กล้องใหญ่เลยนะครับ บางรุ่นมีโหมด Ultra-wide ให้อีกด้วย กว้างปกติไม่พอ มีกว้างกว่ากว้างให้อีก ท้ายของบทความนี้ ผู้เขียนอยากจะบอกว่า ไม่มีอะไรที่จะภูมิใจมากไปกว่าได้นำภาพที่ได้ถ่ายมากับมือออกมาลงให้ทุกท่านได้ดู ดีกว่าที่จะเก็บไว้ในไฟล์ ในฮาร์ดดิสก์ เผื่อจะมีประโยชน์ต่อท่านอื่น ๆ บ้างก็ยังดี เดี๋ยวผู้เขียนจะคัดเลือกภาพสวย ๆ มาฝากทุกท่านเรื่อย ๆ นะครับ ภาพทั้งหมด โดย ผู้เขียน