ไอ้ไข่เด็กวัดเจดีย์ อยู่หลายที่ได้จริงหรือ?

ระบบการจัดการจึงเกิดขึ้นจากวัดที่ต้องเดินทางไปยากลำบากก็มีถนนหนทางเข้าออกสบายร้านค้ามีผุดขึ้นเรียงรายตามทางเข้าวัดตลอดทาง จากวัดบ้านป่าที่ไม่มีใครรู้จักกลับมีคนหลั่งไหลเข้ามาแสวงโชคขอพร ตามแต่ใครจะเดือดร้อนเรื่องใด

เมื่อความต้องการและแรงศรัทธาเพิ่มขึ้นสิ่งที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจก็เข้ามาวัตถุมงคลก็ได้ทำการจัดสร้าง เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวและบูชา มีผู้คนมากมายอยากเป็นเจ้าของจึงต้องแสวงหาจนไม่พอต่อความต้องการ ยิ่งแรงศรัทธามีมากขึ้นธุรกิจพุทธพาณิชย์ก็เริ่มก่อ

จากวัตถุมงคลที่ทางวัดแจงให้บูชากลับมีการปั่นสนนราคากันขึ้นจากหลักร้อยถึงหลักพันจากหลักพันสู่หลักหมื่นเลยไปถึงหลักแสน แต่ก็มีผู้ศรัทธาไม่น้อยที่ยอมจ่ายเพื่อที่จะได้ครอบครอง พระอยู่ที่ใจ ของดีอยู่ที่ตัวเรา บุญบาปอยู่ที่การกระทำ คำนี้ได้ยินมาบ่อย แต่ก็คงไม่มีใครปฏิบัติได้ง่ายๆหรอก เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็เลยเป็นโอกาสของนักธุรกิจ ที่มองเห็นโอกาสที่ได้มาจากความศรัทธาจึงสร้างวัตถุมงคลกันยกใหญ่ จนเห็นว่าวัตถุมงคลไอ้ไข่มีไว้เพื่อให้เช่าบูชากันหลายๆที่หลายๆวัดแต่สิ่งหนึ่งที่เราอาจจะลืมไปว่าไอ้ไข่ท่านเป็นเด็กวัดที่ต้องเฝ้าวัดเจดีย์นะครับ