ฮาเอ้อ เอ้อ เหอ ลูกสาวเหอ ลูกชาวชาวปากพนัง เอวกลมนมตั้ง นั่งทำเคยแผ่น ปั้นให้กลมกลม ข่มให้แบนแบน นั่งทำเคยแผ่น ลูกสาวชาวปากพนัง เหอ กะปิที่นำมาคั่วเป็นเครื่องปรุงของอาหารรสจัดหลายชนิด เสียงเพลงร้องเรือหรือเรียกอีกอย่างว่าเพลงช้าน้อง (เพลงกล่อมลูก) ซึ่งเป็นศิลปะขับร้องกล่อมลูกของท้องถิ่นภาคใต้ดังแว่วขึ้น ชวนให้คิดถึงเรื่องราวในอดีตของชาวบ้านในอำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ที่มีอาชีพหลักคือทำนาและทำประมง ปลาตัวโตที่จับมาได้ก็นำมาประกอบอาหารกินเองเหลือก็นำไปขาย ส่วนปลาตัวเล็ก ๆ จะนำมาทำเคย (กะปิ) ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ถนอมอาหารเก็บไว้กินเองได้นาน โดยเฉพาะลูกสาวชาวปากพนังนั้นนอกจากมีลักษณะสวยหุุ่นดีแบบ "เอวกลมนมตั้งแล้ว" ล้วนทำกะปิเก่งทุกคน บรรยากาศการซื้อขายของในอดีตของชาวบ้านแถบนี้มีรูปแบบง่าย ๆ ตามลักษณะของชาวนอกทั่วไป (ในอดีตเรียกคนอำเภอปากพนังที่อยู่ติดทะเลว่า ชาวนอก ตรงข้ามกับคนอำเภอที่ติดภูเขาเช่น อำเภอลานสกาว่า ชาวเหนือ) เมื่อผลิตของอะไรได้มากก็นำมาขายแลกเปลี่ยนกันที่ตลาด เงินที่นำมาใช้เมื่อก่อนจะใช้เบี้ยหอยที่คลื่นซัดมาไว้บริเวณชายฝั่งมาใช้แลกเปลี่ยนซื้อของกันได้จึงเป็นที่มาของชื่อบ้านเบี้ยซัด (ชื่อเดิมของอำเภอปากพนัง) บรรยากาศตลาดในอดีตคงเหลือเพียงความทรงจำโชคดีที่มีหลายหน่วยงานในชุมชนได้จัดตั้งตลาดย้อนยุคปากพนังขึ้น บรรยากาศแม่น้ำปากพนังช่วงหัวค่ำ วันนี้ผู้เขียนขอนำท่านผู้อ่านไปเที่ยวตลาดย้อนยุคปากพนัง ในอดีตดินแดนแถบนี้เคยเป็นเมืองท่าศูนย์กลางการค้าที่สำคัญของทะเลฝั่งอ่าวไทยก็ว่าได้ หลายคนอาจรู้จักจากภาพยนตร์เรื่องแหลมตะลุมพุก ที่นำเหตุการณ์ตอนชาวบ้านในพื้นที่อำเภอปากพนังได้ประสบวาตภัยอย่างรุนแรงในปี พ.ศ. 2505 มาสร้าง เหตุการณ์ในครั้งนั้นจัดว่าเป็นฝันร้ายของพี่น้องชาวปากพนังตลอดมาจวบปัจจุบัน การเดินทางจากตัวเมืองนครศรีธรรมราชขับรถไปตามถนนหมายเลข 4013 ตรงไปอำเภอปากพนัง เมื่อรถขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำปากพนังแล้วให้กลับรถใต้สะพานขับตรงไปตลาดรวมระยะทางทั้งสิ้น 36 กิโลเมตรใช้เวลาขับประมาณครึ่งชั่วโมง ตลาดย้อนยุคปากพนังถ่ายจากมุมไกลจะเห็นร้านค้าอยู่สองฝั่ง ทิวทัศน์ตลาดย้อนยุคปากพนังสองฝั่งคลองในมุมใกล้ บรรยากาศทางเข้าตลาดย้อนยุค ตลาดย้อนยุคปากพนังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง ตั้งอยู่ริมฝั่งคลองบางฉลากที่เชื่อมออกมาจากแม่น้ำปากพนังอีกที บริเวณตลาดจะอยู่ทั้งสองฝั่งคลองฝั่งหนึ่งเป็นพื้นที่รอบเรือนจำปากพนังที่ปรับสถานที่เป็นตลาด อีกฝั่งเป็นบ้านของชาวบ้านที่เปิดเป็นร้านขายของมีทางเดินเป็นสะพานไม้เลียบริมคลอง เหมือนตลาดริมน้ำทั่วไป เมื่อท่านเดินทางมาถึงปากทางเข้าตลาดก็จะได้สัผัสกับเสียงเพลงขับกล่อมในยุคอดีตเหมือนนั่งแมสชีนไทม์มาเลยทีเดียว อาหารหวานคาวในตลาดย้อนยุคปากพนัง ภายในตลาดมีพ่อค้าแม่ขายแต่งตัวย้อนยุคคอยร้องเรียกลูกค้าด้วยสำเนียงท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ อาหารที่วางจำหน่ายทั้งของคาวของหวาน ซึ่งเป็นเมนูท้องถิ่นของบ้านปากพนังขนานแท้เช่น หมีปากพนัง ลูกชุบ ทอดมัน ข้าวยำห่อใบบัวและขนมหวานหลากเมนูเช่นขนมปากหม้อในกระทงใบตอง ขนมกวน ขนมพิมพ์ ขนมโค เป็นต้น ภาชนะที่ใช้บรรจุอาหารก็เป็นแบบถ้วยลายคราม แบบเครื่องปั้นดินเผา หรือไม่ก็เป็นบรรจุภัณฑ์ที่ผลิตจากวัสดุธรรมชาติเช่น กระทงใบตอง ใบบัว หรือภาชนะที่สานจากใบจากที่ทางใต้เรียกว่าหมาตอก ถ้าจะมีถุงใส่อาหารอยู่บ้างก็มีเพียงถุงกระดาษเท่านั้น ถ้าท่านจะซื้อของไปฝากคนที่บ้านก็คงต้องเตรียมถุงผ้าใบใหญ่มาเองจากบ้าน อาหารที่กล่าวมานีรสชาติอร่อยอย่าบอกใครถ้าท่านมาเทียวขอกระซิบว่าเตรียมท้องให้ว่างก่อนมาเที่ยว มิฉะนั้นจะอดลิ้มลองของอร่อยที่มีอยู่มากนั่นเอง ในตลาดย้อนยุคแห่งนี้ยังมีมุมที่เปิดโอกาสให้น้อง ๆ เยาวชนและผู้มีความสามารถได้ร้องเพลงและนำเอาศิลปะท้องถิ่นมาแสดงให้ได้ชมอีกด้วย บะหมี่ห่อใบบัวที่มีชื่อเสียงมาก ตลาดย้อนยุคปากพนัง เป็นตลาดที่นำเอาภูมิปัญญาท้องถิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ในอดีตมาสานต่อไม่ให้ขาดหายไปสร้างความภาคภูมิใจให้กับคนในท้องถิ่น ทั้งได้ช่วยพยุงเศรษฐกิจในท้องถิ่นให้ดียิ่งขึ้นด้วยการช่วยเพิ่มรายได้ให้พ่อค้าแม่ขายภายในชุมชน นอกจากทำให้นักท่องเที่ยวสนใจพากันมาเที่ยวชมสัมผัสกับบรรยากาศของตลาดย้อนยุคแล้ว ยังได้ช่วยอุดหนุนซื้อสินค้าทั้งอาหารคาวหวาน ตลอดถึงสินค้าที่ระลึกที่ผลิตในขุมชนอีกด้วย ตลาดย้อนยุคแห่งนี้จะเปิดทุกวันอาทิตย์และวันหยุดนักขัตฤกษ์ตั้งแต่เวลา 14.00 - 20.00 นาฬิกาโดยประมาณ อย่าลืมมาเที่ยวกันเยอะ ๆ แล้วพบกันที่ตลาดย้อนยุคปากพนังนะครับ ภาพประกอบทั้งหมดโดยผูู้เขียน