อื่นๆ

ผีพรายใต้น้ำ

592
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ผีพรายใต้น้ำ

"คลองแห่งนี้ มักจะมีคนต่างถิ่นมาสังเวยชีวิตทุกปี อาถรรพ์ลึกลับที่หาคำตอบไม่ได้"


เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ เกิดขึ้นในช่วงวัยเด็กของผม ซึ่งเป็นช่วงประถมวัย หลายเหตุการณ์ผมก็ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย มีเรื่องเล่ามากมายที่เกิดขึ้นในคลองแห่งนี้ คนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้านชอบที่จะเล่าให้ลูกหลานในหมู่บ้านฟัง และมักจะตักเตือนกันอยู่บ่อยๆว่า ห้ามลงอาบน้ำตอนกลางคืน แต่ก็เป็นเรื่องแปลกที่ คือ จะไม่มีคนในหมู่บ้านตายเพราะจมน้ำเสียชีวิตเลย นอกจากคนต่างถิ่น จะมีก็แต่ถูกหลอกในยามค่ำคืนในเวลาที่ลงไปอาบน้ำในช่วงเวลากลางคืนหรือพวกพายเรือหาปลาในยามค่ำคืนเท่านั้น...

คลองแห่งนี้มีขนาดไม่กว้างมากนัก ยามน้ำลดบางจุดสามารถเดินข้ามคลองได้เลยทีเดียว และมีจุดนึงจะมีโขดหินขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมา พวกผมจะชอบลงเล่นน้ำตรงนี้กันเสมอและชาวบ้านในหมู่บ้านก็จะใช้ตรงนี้เป็นที่อาบน้ำกันบ่อยๆ สำหรับเรื่องราวอาถรรพ์เรื่องแรกสำหรับคลองแห่งนี้นั้น คือ ทุกๆปีจะมีคนมาสังเวยชีวิตในคลองแห่งนี้ทุกปี ซึ่งก็จะเป็นคนต่างถิ่นทุกครั้ง ส่วนใหญ่จะมาลงเล่นน้ำในคลองแล้วจมหายไปเลย บางศพต้องใช้เวลาหลายวันในการงมหา บางศพก็ลอยไปติดในอีกตำบลนึงเลยก็มี ศพที่จมหายไปและงมขึ้นมาได้ เจ้าหน้าที่ที่งมขึ้นมามักจะบอกว่า ศพมักจะเข้าไปติดซากรากไม้ใต้น้ำทุกศพ ซึ่งก็เป็นเรื่องแปลก!!! ปัจจุบันนี้ผมไม่ทราบว่า อาถรรพ์นี้ยังคงอยู่หรือไม่ เพราะตั้งแต่เรียนจบชั้นประถมก็ย้ายไปอยู่จังหวัดอื่น ญาติๆก็ย้ายไปอยู่ที่อื่นกันหมดแล้ว เคยกลับไปเที่ยวที่หมู่บ้านนี้ก็ทราบว่า ไม่ค่อยมีใครลงไปใช้ประโยชน์จากน้ำในคลองนี้แล้ว เพราะน้ำแดงเป็นสีโคลน ไม่ใสเหมือนเมื่อก่อนน้ำในคลองลึกขึ้น จะมีก็แต่พวกหาปลาเท่านั้น

Advertisement

Advertisement

ช่วงที่ผมอยู่ เรื่องหลอนที่คนในหมู่บ้านมักจะเจอกันบ่อยๆก็จะเป็น พวกหาปลาตอนกลางคืนจะเจอบ่อยสุด มีมาโยกเรือบ้าง มาฉุดเรือตอนพายบ้าง บ้างครั้งหนักสุดคือ จะมาปรากฏกายนั่งบนหัวเรือให้เห็นจะๆเลยก็มี ลักษณะที่บอกเล่ากันมาก็คือ เป็นผู้หญิงผมยาวปกคลุมหน้าอก เปลือยกายท่อนบนใส่แต่ผ้าถุงเท่านั้น แต่มีอยู่เรื่องนึงที่เป็นเรื่องเล่ากันมานานเกี่ยวกับผีพรายตนนี้ คือ ช่วงกลางคืนในคืนเดือนหงายจะมีคนเห็นหญิงสาวมานั่งหวีผมที่บนโขดหินกลางคลองอยู่บ่อยครั้ง และหวีก้างปลานั้น จะเป็นทอง เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่ากันปากต่อปากกันมานาน และก็ไม่มีใครจะกล้าพิสูจน์ จนกระทั่ง...มีคนที่กล้าจะไปพิสูจน์เรื่องเล่านี้ ซึ่งเรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนผมจะเกิดนะครับ และคนที่ไปพิสูจน์เรื่องนี้ก็เปิดน้าเขยผมเอง....

ผมได้รับฟังเรื่องราวการพิสูจน์เรื่องราวอาถรรพ์จากปากของน้าเขยผมเองในตอนที่ผมเรียนอยู่ชั้นประถม4 น้าเขยผมคนนี้เคยเป็นทหารเก่า มีนิสัยห่ามๆไม่กลัวอะไร และที่สำคัญเป็นคนชอบเรื่องคาถาอาคม มีของดีในตัว น้าเขยบอกว่า ถ้าน้าไม่ศึกษาเรื่องแบบนี้ไว้ คงตายตั้งแต่ไปรบกับ ผกค.แล้ว คงไม่ได้มานั่งโม้เรื่องนี้ให้พวกเองฟัง น้าเขยเล่าว่า น้ากลับจากลาราชการทหารก็มาพักที่บ้าน และชอบลงอาบน้ำตอนกลางคืน คนที่บ้านก็ห้ามปรามตลอดว่าห้ามลงอาบน้ำตอนกลางคืน น้าเขยสงสัยก็เลยให้คนในบ้านเล่าให้ฟัง บางครั้งก็ไปนั่งคุยกับคนในหมู่บ้านเกี่ยวกับเรื่องราวอาถรรพ์ในคลองนี้ จนได้รับรู้เกี่ยวกับ "ก้างปลาที่เป็นทอง" น้าเขยเลยอยากพิสูจน์ จนได้โอกาสเหมาะ คืนหนึ่งน้าเขยกลับมาจากลา ดูฤกษ์ดูยาม หาช่วงวันที่เป็นคืนเดือนหงายและน้ำในคลองลดจนโขดหินโผล่ น้าเขยแอบลงไปอาบน้ำในคลองโดยไม่บอกใคร น้าเขยเล่าว่าคืนนั้นเป็นคืนเดือนหงาย เห็นโขดหินที่โผล่มาชัดเจน น้าเขยก็ไปนั่งแอบในพุ่มไม้ที่ริมตลิ่ง ก็นั่งแอบอยู่นานก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เกือบจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วเพราะทนกับยุงที่มากัดมาตอมไม่ไหว จังหวะที่กำลังจะลุกนั่นเอง น้าเขยก็ได้ยินเสียงบางอย่างในคลองตรงบริเวณโขดหิน น้าเขยก็นั่งจับจ้องสายตาไปที่บริเวณนั้น ชั่วอึดใจนั้นเอง น้าเขยก็ได้เห็นบางสิ่ง ลักษณะเป็นผู้หญิง ย่างกรายไต่โขดหินขึ้นมา และนั่งอยู่ตรงกลางของโขดหินที่สูงกว่าบริเวณอื่น หญิงสาวนั่งนิ่งสักพักก็ทำท่าลักษณะเหมือนกำลังหวีผม น้าเขยแอบนั่งซุ่มดูอยู่นาน จึงตัดสินใจที่จะทำสิ่งที่บ้าดีเดือดบางอย่าง น้าเขยหยิบพระในคอพนมมือเหนือหัวและท่องคาถาที่เตรียมมา หลังจากนั้นก็ถอดผ้าขาวม้าทิ้งและเปลือยกายล่อนจ้อน เดินย่างสามขุมลงไปในคลอง ช่วงจังหวะที่กำลังจะถึงโขดหินนั่นเอง น้าเขยก็หยุด และตะโกนออกไปเสียงดังลั่น เฮ้ยยยย!!!  น้าเขยเล่าว่าหลังจากตะโกนออกไปแล้ว น้าได้ยินเสียงกรี๊ดร้องจากดวงวิญญาณหรือผีพรายด้านหน้า จากนั้นร่างของผีพรายก็อันตธานหายไปกับความมืด น้าเขยรีบเดินไปยังจุดที่ผีพรายเคยนั่งหวีผม ก็พบเจอบางสิ่งมีลักษณะเป็นก้างปลาขนาดใหญ่ สีขาวแวววับ ไม่ได้เป็นทองอย่างที่เคยฟังเคยได้ยินมา หลังจากนั้นน้าเขยก็รีบกลับขึ้นบ้านและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นพร้อมกับนำก้างปลาที่หยิบมาได้ให้คนในบ้านดู เช้าต่อมา คนในหมู่บ้านฮือฮากันมาก ต่างขอมาดูก้างปลาที่น้าเขยผมอ้างว่าไปแย่งมาจากผีพรายได้ ต่างคนต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวกันว่า น้าเขยผมน่าจะสร้างเรื่องมาหลอกแล้วเอาก้างปลาอะไรไม่รู้มาหลอกชาวบ้าน แต่ก็มีบางส่วนที่เชื่อ และบอกให้เอาไปคืนเสีย เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้นกับคนในหมู่บ้านคืนต่อมาน้าเขยก็นำก้างปลาไปตั้งไว้ที่เดิมที่หยิบมาในตอนแรก เรื่องนี้จะพูดถึงกันบ่อยในช่วงนั้น หลังๆก็เงียบหายไป เพราะไม่ค่อยมีใครเชื่อกันมากนัก หลังจากนั้นน้าเขยก็ได้ย้ายมาปลูกบ้านและแต่งงานกับน้าสาวผม ณ ที่หมู่บ้านนี้แบบถาวร น้าเขยเล่าว่า ยังมีคนในหมู่บ้านเจอเรื่องแปลกๆ เรื่องหลอนๆ อยู่เสมอ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่ออกไปหาปลาตอนกลางคืน ส่วนน้าเขย ก็ยังคงชอบลงไปอาบน้ำกลางคืนเป็นประจำ เวลาว่างช่างกลางคืนก็มีออกไปตกปลาตกกุ้งอยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยเจออะไรแปลกๆเหมือนที่คนอื่นเค้าเจออีกเลย..

Advertisement

Advertisement


ขอบคุณรูปภาพจาก : แอพเกจิ AppGeji

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์