อื่นๆ

กระเบื้องที่หายไป

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
กระเบื้องที่หายไป

สวัสดีครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ

มีโอกาสได้ไปพักที่โรงแรมหนึ่งในจังหวัดชุมพร โรงแรมก็กลางเก่า กลางใหม่ครับ บรรยากาศไม่ได้แย่ หลังจากที่เดินทางไปถึง ทีมงานต้องมารวมตัวกันที่ห้องผม เพื่อปรีฟงานที่จะต้องไปถ่ายวันพรุ่งนี้ บวกกับสังสรรค์กันนิดหน่อย

แต่เนื่องจากห้องไม่มีพื้นที่จะนั่งกันพอ ผมกับพี่ที่นอนด้วยกัน ก็ทำการขยับเตียงเพื่อจะใช้พื้นที่กลางห้อง ( ห้องเป็นเตียงคู่นะครับ) พื้นในห้องจะเป็นกระเบื้องแผ่นเล็กๆขนาด ไม่ใหญ่มาก แต่ที่หน้าแปลกก็คือ ใต้เตียงของผม มีร่องรอยการแกะกระเบื้องออก รูปร่างคล้ายคน นอน และยังมีคราบดำๆ ติดอยู่ร่องกระเบื้อง ไม่เยอะมาก แต่ฝั่งของพี่ไม่มีเลยครับ ตอนนั้นก็คิดว่า คงไม่ค่อยดีแน่ถ้าทีมงานมาเห็น เลยตัดสินใจย้ายห้องไปคุยกันห้องพี่อีกคน (จริงๆผมอยากจะย้ายห้องไปนอนห้องอื่นเลยครับ แต่ช่วงนั้น โรงแรมเต็มจริงๆครับ แล้วของก็เยอะด้วย ไม่อยากขนขึ้น ขนลง นอนแค่คืนเดียว ไม่น่าจะมีอะไร) ครับ แต่มันมี หลังจากผมกับพี่อีกคนออกมากันแล้ว ก็มีพี่อีกคนมาช้า พี่เขาบอกว่า รอผมอาบน้ำอยู่ เรียกก็ไม่ขานรับ นั่งรอแปบนึง เลยบอกว่าพี่ไปก่อนนะ เสร็จแล้วก็ตามไปเด้อ แต่พอมาอีกห้องหนึ่ง กับเจอตัวผมกับพี่อยู่ทั้งคู่ ไม่มีใครอยุ่ในห้องแล้วแน่ๆ ครับ สตั่นครับ ด้วยความที่ผมกับพี่ยังไม่ได้อาบน้ำ แน่นอนถ้าเข้าไปแล้วพื้นแห้งนี่ ชัวร์เลย ก็เลยเดินกลับไปห้องผมกัน 3 คน ผมก็เปิดเลยครับ แห้งสนิท แห้งยันฝักบัว เอาแล้ว!! หรือว่าเสียงห้องข้างๆ แต่พี่เขาก็บอกว่า ไม่น่าใช่ เพราะมันดังเกินกว่าที่จะเป็นเสียงห้องข้างๆ ก็กลับไปคุยงานกันต่อ

Advertisement

Advertisement

พอคุยงานกันเสร็จแล้วก็ต่างคนต่างแยกย้าย ผมกับพี่ก็กลับมานอนที่ห้อง เหตุการปกติจนถึงตอนที่นอน น่าจะช่วง ตี 2 มีคนอาบน้ำในห้อง ผมก็นอนฟังอยู่แปบนึง แต่พอได้ยินเสียงกรนของพี่ ผมก็อ้าว ใครอาบน้ำ? แล้วพอผมคิดจะลุกไปดูที่ห้องน้ำเสียงน้ำก็หยุด ผมก็ลุกไปดู ก็ไม่มีอะไร พื้นยังไม่แห้งสนิทดี เพราะพึ่งอาบน้ำกันไปครับ ผมก็เข้าห้องน้ำปกติ ก็งงๆ อยู่ พอกลับมานอนผ้าห่มของผมหล่นไปอยู่ข้างเตียง ผมก็เอ๊ะ!! ตอนลุก ผมก็ลุกปกติไม่ได้รีบอะไรนี่หว่า ผมก็รีบนอนเพราะ พรุ่งนี้ต้องออกกองตอนเช้า สักพัก ไม่ถึง 10 นาที ผมก็เริ่มมีอาการคล้ายๆกับผีอำ แน่นหน้าอก ขยับตัวไม่ได้ ส่งเสียงไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ แต่รู้สึกว่ามีคนเดินอยู่รอบเตียง ตอนนั้นยังได้ยินเสียงพี่เขากรนอยู่นะครับ พอตั้งสติได้ผมก็เริ่มท่องคาถาชินบัญชรในใจ ท่องไปได้สักครึ่งทุกอย่างก็เริ่มค่อยๆปกติ ผมก็ลุกขึ้นมาปลุกพี่ให้ตื่น เพื่อยืนยันว่าทุกอย่างน่าจะปกติดี พอกลับมานอน ผมก็ยกมือขอว่าอย่ารบกวนกันเลย ถ้าเหตุการณ์ที่ผมคิดนั้นเป็นจริง เดี๋ยวผมทำบุญอุทิศไปให้ แล้วถ้ามีโอกาศมาพักอีก (ถ้าจำเป็นต้องมาพักอีก TT) ก็อย่าได้มารบกวนกันอีกเลยนะครับ หลังจากนั้นก็ปกติจนถึงเช้าครับ ตื่นมาก็ถามพี่เลยว่าเมื่อคืนมีอะไรแปลกๆไหม พี่เขาก็บอกว่าได้ยินเหมือนผมเดินไปเดินมา นานอยู่ แล้วก็สะบัดผ้าห่ม ? ผมน่าขนลุกเลยครับ คนที่สะบัด ไม่น่าจะใช่ผมแน่ๆ .......

Advertisement

Advertisement

ขอบคุณรูปหน้าปกจาก https://www.thehouse.online/story535/

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์