วิถีชีวิตความเป็นอยู่ของ “ชาวกะเหรี่ยงขาวบนดอย” วิถีชีวิตของชาวกะเหรี่ยงขาวนี้เป็นไปอย่างเรียบง่าย แถมบ้านเขายังอากาศดีมาก ๆ อีกด้วย ออกซิเจนบริสุทธิ์ตลอดทั้ง ไม่มีอากาศเสียเลยเพราะปกคลุมไปด้วยต้นไม้ในป่านานาชนิด ไม่ว่าจะเป็นต้นเฟิรน์ที่ขึ้นอยู่ตามข้างทาง และต้นตองก้อที่ชาวดอยชาวกะเหรี่ยงขาวมักจะเอาใบตองก้อนี้มามุงเป็นหลังคาบ้าน เป็นใบใหญ่และหนาใช้มุงแทนกระเบื้องได้สร้างกันแบบชาวบ้านที่ทำกันมาหลายปีแล้วในหมู่บ้านของเขา และส่วนมากมักจะนำมามุงเป็นหลังคาห้องครัว เพื่อรักษาสมดุลของธรรมชาติได้เป็นอย่างดี ส่วนอาหารการกินของชาวกะเหรี่ยงขาวนี้ เขาก็ทำกับข้าวกันแบบต้นฉบับของบนดอยแท้ ๆ อร่อยและได้บรรยากาศมาก ๆ กับข้าวแต่ละอย่างก็ไม่ต้องไปหาซื้อเลย เนื้อหมู เนื้อไก่ก็เลี้ยงเองส่วนของผักก็เก็บกันเอง ข้าวก็ปลูกกินเอง ไปเก็บผักตามไร่นาที่ปลูกไว้เองอุดมสมบูรณ์สุดๆ เพราะไม่ใช้ยาฆ่าแมลงเลยค่ะ ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ในยามเช้าไปแบบเต็มปอด แถมข้าวและกับข้าวก็ทำกับเตาฟืนครัวของชาวกะเหรี่ยงขาวเขาก็จะสร้างกันขึ้นมาเอง ใช้ไม้ในการทำครัวสำหรับพื้นที่การทำอาหารกว้าง และยังสามารถทำเป็นเตาผิงไฟยามหน้าหนาวได้อีกด้วย ต้มน้ำชาและนั่งผิงไฟกันที่เตาฟืนนี้อบอุ่นมาก ๆ และการทำอาหารแบบเตาฟืนนี้มันทำให้การหุงข้าวกับฟืนและกับข้าวนั้นมีความหอมแบบธรรมชาติมาก ๆ อีกด้วยค่ะ ส่วนอากาศที่นี่ไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ ลมโกรกพัดเย็นสบายตลอดทั้งวันทั้งคืน ไม่มีคำว่าอากาศร้อนอบอ้าวแบบในเมืองเลย แต่หน้าฝนและหน้าหนาวต้องทำใจกันนิดนึงนะคะเพราะอากาศจะหนาวเอามาก ๆ อาบน้ำกันแทบไม่ไหวเลยค่ะ ถ้าไม่ใช่คนในพื้นที่จริง ๆ เพราะอาจจะไม่ชินกับอากาศที่หนาวเย็น เพราะบนดอยมันอยู่บนพื้นที่สูง แต่ดึก ๆ เขาก็มักจะมาผิงไฟและนั่งคุยกัน ตัดขาดจากโลกโซเชี่ยลไปสักพัก ทำให้ได้พักสายตา และพักผ่อนสมองเป็นอย่างมาก ผู้คนที่นี่ก็ใจดีและต้อนรับกันแบบอบอุ่น เขาจึงเรียกได้ว่า กินอิ่ม นอนอุ่น สูดบรรยากาศเต็มปอดกลับบ้านค่ะพิกัดหมู่บ้านกะเหรี่ยงขาว ที่ได้ภาพถ่ายมา คือ หมู่บ้านแม่สุรินทร์น้อย อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอนทุกภาพถ่ายโดย ผู้เขียน (นามปากกา ลูกพีช )