ช่วงนี้ใกล้จะถึงสิ้นปีแล้วเชื่อว่าหลายๆคนคงจะต้องเตรียมแผนการกลับบ้านในช่วงปีใหม่ไว้อย่างแน่นอนด้วยความว่าตัวดิฉันเองมีโอกาสได้กลับไปเยี่ยมคุณปู่กับคุณย่าเมื่อช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ก่อนจะถึงวันเดินทางดิฉันและครอบครัวก็ได้เตรียมตัวและเก็บเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้เอาแต่ที่จำเป็นไปเท่านั้นด้วยการเดินทางนั้นเนิ่นนานหลายชั่วโมงเลยทำให้รู้สึกหวั่นใจกลัวเช่นกันเพราะการเดินทางขึ้นภาคเหนือจะต้องพบเจอทั้งหุบเขา ขึ้นเขาลงเขาแล้วก็เหวด้วยค่ะ วันเดินทางก็มาถึงเราออกจากบ้านกันก็ประมาณจะเกือบ1ทุ่มแล้ว เราเดินทางโดยใช้รถกระบะของคุณพ่อค่ะในรถก็จะมีคุณพ่อคุณแม่ ดิฉัน สามี และลูกสาวอีก2คนคุณพ่อขับไปได้ซักระยะก็แวะเติมน้ำมันให้เต็มถังประมาณ3พันกว่าบาทค่ะ จากนั้นก็ขับมุ่งต่อไปยาวๆไปที่ถนนสายเอเซียค่ะ รถค่อนข้างเยอะนะคะเด็กๆในรถก็พากันตื่นเต้นไปหมดไม่มีใครง่วงนอนกันเลยซักคนช่วงเวลาผ่านไปถึงเกือบจะเที่ยงคืนเด็กๆก็เริ่มง่วงกันแล้วรวมไปถึงคุณพ่อด้วยเราก็เลยหาปั้มจอดพักกันแป๊บนึงมาถึงจุดนี้อีกนิดเดียวก็จะครึ่งทางแล้วกำลังจะเข้าสู่ตัวเมืองนครสวรรค์ ด้วยความที่นั่งนานมากขาเป็นตระคริวกันไปหมดได้แต่นั่งหัวเราะกันคิดว่าโห...กว่าจะถึงลำปางสงสัยต้องคลานกันแน่เลย หลังจากทำธุระกันเสร็จก็เริ่มเดินทางกันต่อค่ะถนนที่ทอดยาวไปเรื่อยๆแต่แปลกใจมากเพราะมีไฟเป็นบางที่ บางที่ติดบางที่ดับจริงๆน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องมาช่วยดูเเลเรื่องไฟถนนหน่อยก็ดีนะดูมันอันตรายอะค่ะ ยังไม่พอคุณพ่อก็มาขับรถเร็วอีกด้วยบอกตรงๆหลับไม่ลงจิงๆค่ะ ด้วยความที่มืดมากทั้ง2ข้างทางมองอะไรไม่เห็นเลย มีเพียงเเสงไฟจากหน้ารถคุณพ่อและรถที่ผ่านไปผ่านมาเท่านั้นทำให้มองเห็นเส้นทางบนถนนได้บ้าง คุณพ่อก็ขับไปเรื่อยๆจนถึงอำเภอเถินช่วงตี5กว่าๆใกล้จะเข้าลำปางแล้วค่ะบรรยากาศก็เริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ ด้วยทั้ง2ข้างทางนั้นเป็นภูเขาทั้งหมดดิฉันโชคดีมากที่เตรียมเสื้อกันหนาวติดตัวมาด้วยคือส่วนตัวไม่ถูกกับอากาศหนาวเท่าไหร่ มองนาฬิกาแล้วมองนาฬิกาเล่าเมื่อไหร่จะถึงซักทีแต่ด้วยความง่วงจึงเผลอนั่งหลับไปค่ะ สะดุ้งตื่นอีกทีคือลูกสาว2คนส่งเสียงดังมากเพราะพากันตื่นหมดแล้ว พอสายๆหน่อยพระอาทิตย์เริ่มสาดส่องเข้ามาความหนาวจึงเริ่มลดลงค่ะ คุณพ่อคุณแม่เริ่มหิวข้าวเราจึงพากันจอดรถทานอาหารริมทางกันทางร้านอาหารก็จะมีก๋วยเตี๋ยว ผัดกระเพรา แล้วก็อาหารตามสั่งอีกมากมายค่ะ ราคาก็ไม่แพงจานละ30บาทเอง เสร็จเรียบร้อยก็พากันขึ้นรถขับต่อไป ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะเราทำสำเร็จเดินทางมาถึงบ้านของคุณพ่อประมาณเกือบ9โมงเช้า555 บ้านคุณพ่อจะอยู่ติดกับเขื่อนกิ่วลมค่ะ เขื่อนกิ่วลมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ดังที่สุดในอำเภอเมืองจังหวัดลำปาง ตอนที่ขับรถผ่านทางเข้าเขื่อนมา ดิฉันสังเกตุเห็นนักท่องเที่ยวจำนวนมากพากันเข้าไปดิฉันจึงไม่รอช้าให้คุณพ่อขับรถแวะเข้าไปดูซะหน่อย พอเข้าไปถึง ภายในจะเป็นที่จอดรถอยู่ทางด้านขวามือ ส่วนทางซ้ายมือจะเป็นเขื่อนเก็บน้ำขนาดใหญ่ มีร้านค้าร้านอาหารอยู่ริมทางเดินจำนวนมาก ส่วนใหญ่จะเป็นร้านขายลูกชิ้นทอด ร้านขายส้มตำ และร้านขายน้ำปั่นผลไม้ ดิฉันมองลงไปยังอ่างเก็บน้ำที่ทอดยาวลงมา มันเป็นอะไรที่สวยงามมากค่ะเพราะน้ำในเขื่อนใสมากทั้งใสทั้งเย็นเลยทีเดียว ที่นี่มีมุมสวยๆให้ถ่ายรูปเยอะนะคะหลังจากเดินตระเวนดูรอบๆเสร็จ คุณพ่อก็รีบขับรถไปยังบ้านคุณย่าทันที พอคุณพ่อไปถึงคุณพ่อก็รีบวิ่งไปกอดคุณย่าด้วยความดีใจและก็ได้พูดคุยกับคุณป้าแล้วก็คุณลุงอีกด้วย หลังบ้านคุณย่าปลูกแต่ข้าวโพดค่ะถัดไปหน่อยก็เป็นภูเขาเลย อากาศดีนะแต่เเดดคือร้อนไปหน่อยค่ะแดดแรงกว่าสมุทรปราการอีก ประเด็นสำคัญสุดๆคือที่นี่ไฟฟ้าเข้าไม่ค่อยถึงไฟดับบ่อยดับเกือบทุกวัน555งานเข้าแล้วไง.... คุณย่าก็บอกว่าไม่เป็นไรนะตอนกลางคืนอากาศไม่ร้อนหรอก ช่วงเย็นคุณลุงคุณป้าคุณพ่อคุณแม่ก็ช่วยกันทำอาหารกันอยู่ในครัว เมนูมี3อย่างค่ะมีไข่เจียว ลาบจี๋นหมู ผักหวานป่าใส่ไข่มดแดง แล้วก็ข้าวเหนียว พอตกกลางคืนก็นอนกางมุ้งกันกลางบ้านค่ะอากาศก็ไม่ร้อนจริงๆ แต่ตุ๊กแกเยอะมากค่ะนอนฟังเสียงตุ๊กแกเพลินเลย เราค้างคืนอยู่2คืนหลังจากนั้นก็เดินทางกลับค่ะ ขากลับก็แวะไหว้พระพุทธชินราชที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร จังหวัดพิษณุโลกด้วยค่ะ พอเข้าไปถึงด้านในดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเคยเห็นแต่ในทีวี ข้างในที่ประดิษฐานพระพุทธชินราชนั้นสวยงามดูตระการตาจริงๆค่ะ มีนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่เดินทางไปสักการะบูชาบ้างก็ขอโชคขอลาภบ้างก็ขอพรให้สมดังปรารถนา หลังจากไหว้พระเสร็จดิฉันก็แวะซื้อของฝากนิดหน่อยค่ะร้านของฝากอยู่ถัดจากวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารมานิดเดียว ขับมาเรื่อยๆจะมีร้านขายของฝากจำนวนมากอยู่ทางซ้ายมือค่ะ ดิฉันเลยแวะจอดซื้อของฝากนิดหน่อยมีหมูยอ แคปหมู และก็ใส้อั่วค่ะ หลังจากนั้นก็เดินทางกลับสมุทรปราการกันออกจากร้านขายของฝาก10โมงเช้า กว่าจะมาถึงสมุทรปราการก็เกือบๆ5ทุ่มเลยค่ะอยากจะบอกว่ามันเป็นการเดินทางที่แสนจะยาวนนและทรหดมากทั้งขาไปและขากลับแต่ก็ถือเป็นประสบการณ์ดีๆในชีวิตไปอีกแบบค่ะ