คุณพ่อดิฉันเองท่านเป็นคนเหนือบ้านของคุณพ่อจะตั้งอยู่ใน ตำบลบ้านแลง อำเภอเมือง จังหวัดลำปางค่ะ คุณพ่อเล่าให้ดิฉันฟังว่าสมัยเด็ก ๆ คุณปู่จะชอบพาคุณพ่อเข้าป่าเพื่อไปหาของป่าอยู่เสมออย่างเช่น การหาเห็ดที่มีในเฉพาะฤดูต่าง ๆ, การจับปูผา(ปูที่อาศัยอยู่ตามน้ำตก), การล่าสัตว์ที่มีขนาดเล็กอย่างเช่นไก่ป่า, ตัวตุ่น และกระรอกป่าเป็นต้น หลังบ้านของคุณพ่อจะเป็นนาข้าวเกือบทั้งหมด ในแต่ละปีจะสลับกันปลูกทั้งนาข้าว และข้าวโพดพลัดเปลี่ยนกันไป ขึ้นอยู่กับสภาพดิน, น้ำและอากาศในแต่ละปีค่ะวิถีชีวิตของชาวบ้านในตำบลบ้านแลงนอกจากจะทำงานเป็นหนุ่มสาวโรงงานกันแล้ว ก็ยังยึดทำอาชีพที่สืบสานมากันตั้งแต่รุ่นสมัยคุณปู่คุณย่าแล้วนั้นก็คือ การทำนาข้าว, การปลูกข้าวโพด และการปลูกผลไม้ในฤดูต่าง ๆ ซึ่งทุกปีหลังจากที่เสร็จสิ้นจากการเก็บเกี่ยวผลผลิตจากข้าวเเล้ว ชาวบ้านที่เป็นผู้ชายส่วนใหญ่ก็จะพากันขึ้นเขาที่อยู่บริเวณหลังหมู่บ้าน ขึ้นไปหาของป่าเพื่อจะนำมากิน และนำมาขายเป็นการเพิ่มรายได้ให้กับครอบครัวอีกด้วยหมู่บ้านในตำบลบ้านแลงมีชาวบ้านอยู่รวมกันหลายหลังคาเรือน แต่ที่นี่ชาวบ้านนอกจากจะเป็นมิตรต่อกันแล้วก็ยังช่วยเหลือเอื้อเฟื้อเกื้อกูลกันด้วย ไม่ว่าจะเป็นงานบวช, งานแต่ง หรืองานศพชาวบ้านก็จะรวมตัวมาช่วยงานกันอยู่ตลอดโดยที่ไม่ใช่ญาติหรือคนรู้จักกันเลยชาวบ้านในภาคเหนือส่วนใหญ่เวลาที่วัดมีงานบุญชาวบ้านก็จะพากันมาช่วยงานบุญที่วัดโดยการมาร่วมกันทำอาหารทั้งคาว และหวานกันที่วัดเพื่อเลี้ยงพระในเวลาเพล ซึ่งแตกต่างจากภาคกลางเป็นอย่างมากที่เวลามีงานบุญก็จะนำแกงที่ทำไว้จากที่บ้าน หรือซื้อมาจากตลาดนำมาถวายให้กับพระกันซะส่วนใหญ่ดิฉันเองรู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมากที่ได้เกิดเป็นลูกหลานของชาวบ้านในจังหวัดลำปาง ซึ่งมีภาษาพูดที่เป็นเอกลัษณ์ไม่เหมือนภาคใด ที่สำคัญวิถีชีวิต และวัฒนธรรมของชาวบ้านในภาคเหนือนั้นนอกจากจะมีความสวยงามแล้ว คนในหมู่บ้านยังมีความรัก และความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ให้กันอีกด้วยค่ะภาพโดยผู้เขียน