กระต่ายป่าพาซวย

เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องราวของ จิน ชายหนุ่มที่ทำอาชีพเป็นนายพราน หน้าที่ของเขาคือ คอยรับฟังคำสั่งจากลูกค้า แล้วออกไปเข้าป่าล่าสัตว์ตามที่ลูกค้าต้องการ บางวันลูกค้ามีมาก บางวันลูกค้ามีน้อย หรือบางวันแทบไม่มีลูกค้าเข้าเลยก็มี เขาประกอบอาชีพนายพรานมานานเกือบ 10 ปี จนกระทั่งมาถึงทุกวันนี้เขาเองก็ยังคงทำอยู่ต่อไปเรื่อยๆ เพราะเขารักในการล่าสัตว์ มันเหมือนกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาไปแล้ว วันนี้เองก็เป็นอีกวันที่จิน ได้งานจากลูกค้ามาถึงสองรายด้วยกัน รายแรกสั่งให้เขาไปล่ากระรอกป่า จำนวนยี่สิบตัว เพื่อแลกกับเงิน 500 บาท รายที่สองสั่งให้เขาไปล่ากระต่ายป่ามา 1 ตัว แต่ทว่ากลับให้เงินสูงถึง 5,000 บาท เมื่อจินได้ยินรายได้จากลูกค้ารายที่สองก็ถึงกับหูผึ่ง เพราะนี่คือลูกค้ารายแรกที่ให้เงินตอบแทนกับเขามากขนาดนี้

Photo by mila-del-monte on Pixabay

เขาเริ่มกระวนกระวายใจ จนสุดท้ายตัวเขาเองก็ยอมแพ้ หันหลังเดินกลับออกไปข้างนอก เพราะตอนนี้ฟ้าเริ่มมืดเข้าไปทุกทีแล้ว เขาเดินกลับพร้อมกับใบหน้าที่เศร้าหมอง พลางบ่นกับตัวเองว่า

"โธ่เอ๊ย อุตส่าห์ได้งานดี เงินดีแล้วเชียว ทำไมต้องมาพลาดกับอะไรแบบนี้ด้วยวะเนี่ย"

เขาทั้งบ่นทั้งเดินกลับ แต่ฉับพลันทุกอย่างก็หยุดนิ่ง จินเริ่มสังเกตบรรยากาศรอบตัว แล้วพบว่า ตอนนี้เขาเดินวนกลับมาที่เดิม เรื่องแบบนี้ไม่น่าเกิดขึ้นกับเขาเลย เพราะเขาคือนายพรานที่ทั้งเดินป่าขึ้นเขามาเป็นร้อยลูก แต่ทำไมคราวนี้ถึงต้องมาเดินหลงทางในป่าได้ จินเริ่มเหงื่อตก เพราะเขาพยายามเดินมาเป็นสิบรอบแล้ว แต่สุดท้ายก็วนกลับมาที่เดิม แถมในตอนนี้พระอาทิตย์ก็ใกล้จะตกดินแล้วด้วย การหลงทางในป่าตอนกลางคืน มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยแม้แต่น้อย เขาพยายามลุกขึ้น แล้วเริ่มต้นเดินใหม่ แต่คราวนี้ไม่วนกลับมาที่เดิมแล้ว เพียงแต่การเดินของเขา มันเริ่มลึกเข้าไปในป่าเรื่อยๆ ในขณะนั้นเองหางตาของเขาก็เหลือบไปเห็นวัตถุบางอย่างซึ่งเป็นสีขาว ดูเหมือนว่ามันกำลังจ้องเขาอยู่แบบไม่กะพริบ

Photo by Free-Photos on Pixabay

เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ ก็รู้ทันทีว่า เจ้าวัตถุสีขาวนั้นคือกระต่ายป่านั่นเอง จินไม่รอช้า หยิบหน้าไม้ ใส่กระลูกศร เล็งยิงไปที่กระต่ายป่าตัวน้อยทันทีพร้อมกับพูดขึ้นว่า

"หาอยู่นานเลยนะไอ้กระต่ายป่า ฉันจะได้รีบฆ่าแกแล้วรีบออกไปจากป่าบ้านี่เสียที"

พูดจบ ลูกศรก็พุ่งตรงไปยังกระต่ายป่าตัวนั้น แน่นอนว่าโดนเข้าเต็มๆ กระต่ายป่านอนแน่นิ่ง เลือดไหลออกมานองพื้น จินเห็นดังนั้นก็เลยยิ้มร่าเดินเข้าไปหาทันที ในขณะที่เขากำลังเดินไปจับเอากระต่ายป่า จู่ๆ กระต่ายป่าที่เขาเห็น ก็กลับกลายมาเป็นผู้หญิงนอนแน่นิ่งอยู่ จินเห็นดังนั้นก็ตกใจมาก นี่เขาเสียสติจนเห็นคนเป็นกระต่ายเลยอย่างนั้นหรือ ไม่นานนักเธอคนนั้นก็ลุกขึ้น เผยให้เห็นลูกศรที่ปักอยู่กลางอก เลือดไหลออกมาราวกับสายน้ำ กลิ่นคาวเลือดคลุ้งไปทั่วบริเวณ เธอพุ่งตรงไปหาจิน แล้วใช้มือบีบคอของเขาทันที พร้อมทั้งตะโกนออกไปว่า

"ไอ้สารเลว พวกแกมันคอยจ้องเเต่จะล่าสัตว์ไปทั่ว ไม่เคยสนใจเลยว่าพวกสัตว์จะรู้สึกยังไง กับการที่ต้องมาหนีหัวซุกหัวซุนเพื่อที่จะมีชีวิตรอด วันนี้แหละที่ฉันจะเอาร่างของแก มาสังเวยให้กับพวกสัตว์ ที่แกเคยฆ่าไป แกจะได้รู้ถึงคุณค่าของชีวิตสักที"

Photo by AdinaVoicu on Pixabay

ภาพถูกตัดไป รุ่งเช้าจินได้ตื่นขึ้นมา แต่กลับพบว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในป่า แต่กลับมาโผล่ที่โรงพยาบาลเเห่งหนึ่ง เขาถามไถ่อาการของตนกับหมอที่มาดูอาการเขาอยู่ข้างๆ หมอให้คำตอบว่า เมื่อคืนมีคนนำคุณมาส่งที่โรงพยาบาล สภาพคือบริเวณคอของคุณมีรอยฟกช้ำเพราะโดนบีบคอ ตอนแรกหมอคิดว่าจะไม่รอดซะแล้ว หลอดลมเกือบฉีกขาด แถมยังหายใจรวยรินเหมือนคนกำลังขาดอากาศ

แต่สุดท้ายก็สามารถช่วยเอาไว้ได้ หลังจากหมอพูดจบ ก็มีพยาบาลเดินเข้ามาเสิร์ฟอาหารเช้า ในถาดเสิร์ฟมีข้าวต้มกระดูกหมูอยู่ จู่ๆจินก็ใช้มือปัดถ้วยข้าวต้มกระดูกหมูนั้นจนตกพื้น พร้อมกับเอามือกุมหัวร้องลั่นห้อง นั่นเป็นเพราะจินสังเกตเห็นกระดูกหมูในถ้วยเป็นภาพศพของเหล่าสัตว์ที่เขาเคยคร่าชีวิต ตัวเขาในตอนนี้สัญญากับตัวเองเอาไว้ว่า ถ้าเขาหายจากอาการบาดเจ็บเมื่อไหร่ จะออกบวชเพื่อชดเชยกรรม ที่เขาทำเอาไว้กับเหล่าสัตว์ ที่เขาเคยคร่าชีวิตมันมานับไม่ถ้วน พร้อมทั้งจะเลิกกินเนื้อสัตว์ เเล้วหันมากินมังสวิรัติเเทน

Cover Photo by Leo_65 on Pixabay