เมื่อย้อนกลับไปประมาณ 20 กว่าปีที่ผ่านมา หมู่บ้านยาง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ของคนจีนเชื้อสาย จีนยูนนาน ที่อพยพมาจากประเทศจีน ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นี้มายาวนาน ตั้งแต่ผมจำได้ ตอนเด็ก ๆ ผมเคยมาที่หมู่บ้านยาง ผมมักจะเห็นคนแก่ นอนอยู่หน้าบ้านและสูบกระบอกไม้ไผ่ ตอนนั้นเราไม่รู้จักหรอกว่ามันคืออะไร เพิ่งมารู้ตอนโต ที่บ้านยางจะมีโรงงานที่รับซื้อผลผลิตของเกษตรกร ตามฤดูกลาล เพื่อที่จะนำมาแปรรูปเป็นอาหารกระป๋อง ชาวบ้านแถวนี้ก็จะนำผลผลิตของตนเองมาขายที่นี้ เรียกว่า"โรงงานหลวง" ครอบครัวผมก็เป็นอีกครอบครัวหนึ่งที่ทำอาชีพเกษตรกร พ่อและแม่ทำสวนมาตั้งแต่ผมจำความได้ เมื่อตอนเด็ก ๆ ผมจะตามพ่อเอาผลผลิตทางการเกษตรที่ได้มาขายที่โรงงานแห่งนี้เป็นประจำ จนมาปี 2549 เกิดเหตุอุทกภัยครั้งใหญ่ โรงงานแห่งนี้ถูกน้ำท่วมพัดเอาเครื่องจักร และอุปกรณ์ต่างๆ เสียหาย และไหลไปกับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราด สวนของผมก็เช่นกัน ถูกน้ำท่วม เสียหายเป็นจำนวนมากภาพจากผู้เขียน พอเกิดน้ำท่วมครั้งนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชการที่ 9 ทรงโปรดให้ฟื้นฟูโรงงานหลวง แห่งนี้ใหม่ และได้สร้างพิพิธภัณฑ์โรงงานหลวงที่ 1 (ดอยคำ) โดยได้พัฒนาพื้นที่รอบ ๆ และหมู่บ้านยาง ให้เป็นพื้นที่เพื่อการเรียนรู้ ทั้งทางด้านการเกษตรกรรม และวัฒนธรรม ของชาวบ้านที่นี้ บรรยากาศของหมู่บ้านที่อบอุ่น มีกลิ่นอายของวัฒนธรรมแบบชาวจีนเชื้อสายยูนนานมีเอกลักษณ์ โดยเฉพาะอาหาร มีร้านอาหารที่จำหน่ายอาหารจีนยูนนานให้ได้ชิมหลากหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็น ข้าวซอยไก่ ปอเปี๊ยะ และที่ขึ้นชื่อก็คือ สุกี้ยูนนาน ภาพจากผู้เขียน ส่วนของพิพิธภัณฑ์ ก็จะจัดให้มีการแสดงภาพถ่ายตั้งแต่ก่อตั้งโรงงานหลวง ความเป็นมาของโรงงานหลวง การเป็นอยู่ของชาวบ้านยาง ตำบลแม่งอน และที่นี้ยังมีเจ้าหน้าที่ค่อยให้ความรู้แก่ผู้ที่มาเยี่ยมชมโรงงานหลวงและพิพิธภัณฑ์ มีสินค้าแปรรูปดอยคำที่ผลิตจากผลผลิตทางการเกษตร ของฝาก ร้านขายกาแฟดอยคำที่หอมอร่อย จนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกที่หนึ่งของ อำเภอฝาง ภาพจากผู้เขียน หากผู้อ่านท่านไหนเดินทางมาเที่ยวอำเภอฝาง อย่าลืมแวะมาเที่ยวที่บ้านยางกันนะครับ แนะนำให้มาช่วงหน้าหนาวคือตั้งแต่เดือน พฤศจิกายน ถึง กุมภาพันธ์ เพราะจะมีการจัดกิจกรรมในช่วงนี้ เช่น ถนนคนเดิน การแสดงพื้นเมือง อาหารหลากหลายให้ชิมกันครับ