อื่นๆ

อาถรรพ์วันวิวาห์

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
อาถรรพ์วันวิวาห์

ขอบคุณภาพจาก MichaelGaida โดย pixabayขอบคุณภาพจาก MichaelGaida โดย pixabay

เหตุผลที่ว่าด้วยความรัก...มักเกิดขึ้นจากปัจจัยหลาย ๆ สิ่งที่ก่อตัวกันจนเกิดเป็นความผูกพันอันยาวนานของคนสองคนที่เข้ามาซ้อนทับกันภายในเวลาอันสั้นแต่กลับมีค่าเหนือสิ่งอื่นใด ในอดีตผมเคยมีช่วงเวลานั้นกับหญิงสาวคนหนึ่งเธอคือรักแรกที่ผมทุ่มเททั้งกายและใจให้อย่างไม่เก็บซ่อน ทุกครั้งที่ผมเห็นใบหน้าของเธอ นั่นคือความสุขเพียงอย่างเดียวที่ผมใฝ่หา กระทั่งต่อมาผมเก็บเงินและได้ขอเธอแต่งงานอย่างเปิดเผย แต่ทว่าครอบครัวของผมกลับไม่ยินยอมจนเกิดเสียงคัดค้านมากมายตามมาเพียงเพราะว่า เธอคือหญิงกำพร้าไร้ญาติที่ไม่สมควรได้คู่ควรกับชายที่เพรียบพร้อมไปด้วยทรัพย์สมบัติ

ขอบคุณภาพจาก ArtTower โดย pixabayขอบคุณภาพจาก ArtTower โดย pixabay
นั่นคือเหตุผลหลักที่ทุกคนได้กล่าวมาเพื่อให้ผมลังเลใจ แต่เปล่าเลยยิ่งได้ยินแบบนั้น ผมกลับยิ่งที่จะเลือกเธอโดยไม่มีข้อกังขา จนได้ละทิ้งทุกสิ่งเพื่อหวังว่าออกมาแล้วจะได้ใช้ชีวิตอิสระกับเธอจนสุดบ้านปลายบนความรักที่หอมหวาน แต่ทว่าความสุขนั้นมันมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน ภายในเวลาอันสั้นโรคร้ายที่คร่าชีวิตผู้คนมานับไม่ถ้วนก็ได้พรากชีวิตของเธอไปจากผมเช่นกัน และในวันงานศพที่ถูกจัดขึ้นก็มีแค่ผมกับเธอที่อยู่ด้วยกันจนงานได้เลิกรา ขนาดชุดสีดำสนิทที่สวมใส่กลับเทียบไม่ได้กับจิตใจเศร้าหมองของผมนับจากวันนั้นที่เธอจากไป...

Advertisement

Advertisement

ขอบคุณภาพจาก Mysticsartdesign โดย pixabayขอบคุณภาพจาก Mysticsartdesign โดย pixabay

กระทั่งถึงปัจจุบันมันก็ล่วงเลยมาหลายปีแล้ว ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมเริ่มที่ทำใจในหลายๆอย่างได้ แม้จะต้องทนผ่านความทุกข์ทรมานที่กัดกร่อนจิตใจของผมเมื่อต้องนำช่อดอกไม้สีขาวไปวางไว้ประดับยังหน้าหลุมศพของเธอทุกปีก็ตาม เพื่อพึงระลึกไว้เสมอว่าเธอยังคงเป็นที่รักของผม...แต่เมื่อข่าวการตายของเธอถูกแพร่สะพัดออกไปจนถึงหูของตระกูลผม ทุกคนกลับรีบที่จะฉุดทายาทเพียงคนเดียวของเขากลับมาสืบต่อแทบจะในทันที ผมปฏิเสธด้วยถ้อยคำสุภาพทุกคำชวนถึงจะถูกกล่าวหาว่าเนรคุณก็ยอม แต่สุดท้ายก็ยังถูกลากตัวกลับไปอยู่ดี นั่นไม่พอคนในครอบครัวของผมยังตระเตรียมคู่หมั้นไว้ให้อย่างเสร็จสรรพ ไม่รอถามสักคำด้วยซ้ำไป นั่นทำให้ผมเหมือนกลายเป็นคนใบ้ที่ไม่สามารถพูดค้านคำใดๆออกมาได้ เพราะกลัวว่าฝ่ายหญิงจะเสียหายและกลายเป็นหม้ายขันหมาก

Advertisement

Advertisement

ขอบคุณภาพจาก Mysticsartdesign โดย pixabayขอบคุณภาพจาก Mysticsartdesign โดย pixabay

ผมกับเธอเราถูกหมั้นหมายกันในบ้านหลังงามที่มีแขกเหรื่อมากมายมาร่วมแสดงความยินดีผิดกับงานแต่งครั้งแรกที่มีเพียงผมกับนกตัวน้อยที่อยู่ท่ามกลางสวนสาธารณะมาเป็นสักขีพยานในการสวมแหวน จนกระทั่งใกล้ถึงวันวิวาห์ผมที่มีฐานะเป็นเจ้าบ่าวก็ต้องพาเจ้าสาวไปเลือกชุดแต่งงานก็ต้องทำตามหน้าที่อย่างขัดไม่ได้ จนเมื่อเราไปถึงร้าน เธอคนนั้นเดินเลือกหาชุดที่อยากสวมใส่อยู่นานจนกลับมาพร้อมกับชุด ๆ หนึ่งที่ผมจำได้ไม่มีวันลืม ชั่วขณะนึงผมยังมองเห็นเธอเป็นภาพซ้อนทับกับคนรักเก่าของผมเหมือนมายืนยิ้มให้อยู่ตรงหน้าด้วยซ้ำไป เพราะชุดที่เธอเลือกมา มันคือชุดเดียวที่เธอคนเก่าเคยเช่ามาใส่ในวันแต่งงานจริง

ขอบคุณภาพจาก EliasSch โดย pixabayขอบคุณภาพจาก EliasSch โดย pixabay

แต่มันจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ ผมเริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเกี่ยวกับวันงานแต่งที่จะเกิดขึ้น เพราะหลังจากวันที่เราพากันไปดูชุด คู่หมั้นคนใหม่ของผมเธอก็มีอาการที่เริ่มแปลกไป เช่น เริ่มหวาดผวาคนรอบข้างมีอาการประสาทหลอน พูดคนเดียวเหมือนกำลังหวาดกลัวอะไรบ้างอย่างที่สัมผัสไม่ได้ อีกเธอทั้งยังเคยเล่าให้ผมฟังอีกว่าตอนดึก ๆ มักจะมีผู้หญิงมายืนอยู่ปลายเตียงและพยายามจะเข้ามาบีบคอเธออยู่หลายครั้ง ทั้งยังมีแววตาที่แดงก่ำคล้ายสีของเลือดอีกด้วย บ้างก็มาเข้าฝันแล้วขู่เธอว่าจะเอาชีวิตพร้อมๆกับกอดชุดแต่งงานนั้นแน่นอย่างหวงแหน ตอนแรกผมคิดว่ามันเป็นเรื่องเพ้อเจ้อแต่พอเธอเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับหญิงสาวคนนั้นให้ผมฟัง ผมจึงนึกขึ้นได้ว่าคงจะเป็นภรรยาเก่าของผมไม่ผิดแน่ เธอยังคงวนเวียนอยู่รอบตัวผมโดยที่ไม่จากไปไหน แต่จะทำยังไงดีล่ะอีกแค่ไม่กี่วันงานแต่งครั้งใหม่ของผมก็จะเริ่มแล้ว ผมรู้สึกไม่สบายใจเลยครั้นวันถัดมาผมได้ไปกราบหลุมศพของภรรยาเก่าพร้อมกับนำช่อดอกกุหลาบขาวมาวางไว้ด้วยความเคารพเช่นเดิม ภายในสถานที่นั้นเงียบราวกับไม่มีสิ่งใดอาศัยอยู่แต่หลังจากที่ลมสงบมานานหลังจากที่ผมเดินกลับออกไปมันได้พัดแรงขึ้นอย่างไม่มีสาเหตุเหมือนกับกำลังบอกว่าไม่พอใจในอะไรบางอย่าง

Advertisement

Advertisement

ขอบคุณภาพจาก k_r_craft โดย pixabayขอบคุณภาพจาก k_r_craft โดย pixabay

ครั้นถึงวันงาน คู่หมั้นของผมเธอดูมีอาการดีขึ้นกว่าแต่ก่อนหลังจากที่ผมได้ไปไหว้หลุมศพของภรรยาเก่า เธอยิ้มราวกับว่านี่คือความสุขครั้งสุดท้ายที่จะเกิดขึ้น แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร กระทั่งเราเดินทางมาถึงยังสะพานที่จัดงานแต่ง เพราะครอบครัวของผมต้องการเก็บภาพสวย ๆ เราจึงตกลงกันเรื่องสถานที่ เมื่อไปถึงคู่หมั้นของผมที่ใส่ชุดของเจ้าสาวคนก่อนกลับเริ่มมีอาการประหลาด เธอรุกรี้รุกรนพร้อมทั้งยังชี้มาที่ผมแล้วบอกว่าผู้หญิงที่ตามหลอกหลอนเธอทุกวันมาปรากฏตัวอีกแล้วหลังจากที่เธอพูดจบ ก็ถอยหลังหนีไปเรื่อยๆเมื่อผมพยายามเข้าใกล้ เธอก็มายืนอยู่สุดจนสุดขอบสะพานแขวนและได้ล่วงตกลงไปในแม่น้ำท่ามกลางความตะลึงของแขกที่มาร่วมงาน เมื่อมองลงไปกลับพบสภาพศพของเธอที่เสียบอยู่บนเสากระโดงที่ได้แล่นผ่านมาพอดี จนชุดเจ้าสาวได้ถูกย้อมไปด้วยสีแดงสดที่ไหลผ่านร่าง เสมือนกับดอกกุหลาบสีขาวพิสุทธิ์ที่อาบเลือดมาอย่างไรอย่างนั้น

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์