รีวิวหนังสือ โต๊ะโตะจัง กับ โต๊ะโตะจังทั้งหลาย ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องราวของหนังสือเล่มนี้เรามาพูดถึงผู้เขียนที่ชื่อ คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ กันก่อนนะคะ ซึ่งเค้าคนนี้เป็นดาราโทรทัศน์ชาวญี่ปุ่น ก่อนที่จะได้รับแต่งตั้งให้เป็นทูตยูนิเซฟ คนที่ 4 ซึ่งทูตสันถวไมตรีของยูนิเซฟ จะคัดสรรจากบุคคลที่มีชื่อเสียงของโลก ผู้ที่สนใจเกี่ยวกับสวัสดิภาพของเด็กและปัญหามนุษยธรรม เพื่อเป็นตัวแทนของเด็ก ๆ ในประเทศที่กำลังพัฒนานั่นเอง ยูนิเซฟเป็นองค์กรหนึ่งของสหประชาชาติ จัดตั้งขึ้นเพื่อคุ้มครองชีวิตและความเป็นอยู่ของเด็ก ซึ่งทำงานร่วมกับรัฐบาลและองค์กรพัฒนาเอกชนในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก หนังสือเล่มนี้เป็นบันทึกการเดินทางช่วยเหลือเด็ก ๆ ในประเทศกันดาร ในเวลา 13 ปี ซึ่งหนังสือเล่มนี้พิมพ์ขึ้นเมื่อปี 1997 เธอผู้นี้เล่าว่า ได้รับการแต่งตั้งเป็นฑูตยูนิเซฟด้วยการแนะนำของคุณโองาตะ ซาดาโกะ ข้าหลวงใหญ่สำนักงานผู้หลี้ภัยแห่งสหประชาชาติในขณะนั้นมิสเตอร์แกรนท์ เลขาธิการองค์การยูนิเซฟ ได้ปรึกษาคุณโองาตะให้ช่วยแนะนะชาวเอเชียที่เหมาะจะเป็นฑูตสันถวไมตรีขององค์กร จึงได้แนะนำตัวเธอ ขณะที่มิสเตอร์แกรนท์เดินทางไปประเทศญี่ปุ่น หนังสือ " โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง " ฉบับภาษาอังกฤษวางตลาดพอดี หนังสือเรื่องนี้เชื่อว่าผู้ที่รักการอ่านหลายคนต้องรู้จักเป็นอย่างดี และหนังสือเรื่องนี้สร้างชื่อเสียงให้กับเธอเป็นอย่างมาก มิสเตอร์แกรนท์อ่านจนจบภายในวันเดียวและบอกว่าหาซื้อหนังสือของเธอหลายแห่งในโตเกียว เพื่อไปให้เจ้าหน้าที่ยูนิเซฟที่นิวยอร์กและตกลงใจแต่งตั้งเธอเป็นฑูตยูนิเซฟ เพราะเห็นว่าเธอเข้าใจเด็ก ๆ ดี นั่นคือความเป็นมาที่เธอได้เป็นฑูตยูนิเซฟนั่นเอง แค่อ่านบทนำของเรื่องก็ทำให้หนังสือเล่มนี้มีความน่าสนใจ และน่าติดตามเป็นอย่างมาก คุณจะรู้ว่าเพราะอะไรที่แอฟริกานั้นเด็ก ๆ ที่นั่นไม่เคยเห็นช้าง ไม่มีใครรู้จักช้างเลย รวมถึงยีราฟด้วย โดยที่เราทราบกันดีว่าที่นั่นมีช้างและยีราฟเป็นจำนวนมาก คุณจะได้รู้ถึงชีวิตความเป็นอยู่ของประเทศที่ทุรกันดารหลายประเทศทั่วโลก ความขาดแคลนทั้งน้ำและอาหาร ชีวิตที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดจากภัยธรรมชาติและภัยสงคราม สิ่งที่เลวร้ายที่ได้อ่านแล้วรู้สึกโกรธมาก ๆ ก็คือการใช้เด็กเป็นเป้าหมายของสงครามที่บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา ด้วยการนำเอาระเบิดไปใส่ไว้ในตุ๊กตาในตอนที่ไม่มีคนอยู่ในบ้าน เพราะเมื่อมีสงครามทุกคนก็จะหนีไปที่หลุมหลบภัย และเด็กน้อยก็มักจะนำเอาตุ๊กตาหมีไปด้วย ไม่อยากจะนึกภาพต่อเลยใช่ไหมคะ แต่ทั้งหมดมันเคยเกิดขึ้นจริง ภาพถ่ายด้วยตนเอง จากหนังสือ โต๊ะโตะจัง กับ โต๊ะโตะจังทั้งหลาย ที่รวันดา มีคนถูกฆ่าถึงหนึ่งล้านคน เด็กเล็ก ๆ ที่นั่นต้องวิ่งหนึภัย ในเหตุการณ์สังหารโหด เด็ก ๆ ต้องวิ่งอยู่ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของผู้เคราะห์ร้าย เด็กเหล่านั้นเห็นพ่อแม่ พี่สาว พี่ชายของตัวเองถูกฆ่าต่อหน้าต่อตา และต้องวิ่งปะปนกับพวกผู้ใหญ่ เพื่อเอาชีวิตรอด ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เด็ก ๆ ที่รอดชีวิตมาได้มีบาดแผลในดวงใจน้อย ๆ ทุกดวง เพราะคิดไปว่าที่ครอบครัวถูกฆ่านั้นเป็นเพราะความผิดของตนเอง ที่เฮติ มีโสเภณีติดเชื้อเอดส์ถึงร้อยละ 72 จึงถามโสเภณีเด็กอายุ 12 ปึ ว่า " หนูไม่กลัวเป็นเอดส์หรือ "เด็กหญิงตอบว่า " กลัวเหมือนกัน แต่เป็นเอดส์แล้วก็ยังอยู่ได้อีกหลายปีไม่ใช่หลอค่ะ ที่บ้านหนู พรุ่งนี้จะไม่มีอาหารกินกันแล้ว " เด็กคนนี้ได้เงินจากการค้าประเวณีครั้งละ 6 กูร์ด หรือ ประมาณ 12 บาทเงินนี้จะช่วยให้ทั้งครอบครัวมีอาหารกินในวันรุ่งขึ้น เนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ในเวลาที่เธอเดินทางไปยังประเทศต่าง ๆ เธอจะมีช่างภาพที่มีชื่อเสียงระดับโ่ลกด้านการถ่ายภาพเด็ก และผู้อำนวยการผลิตรายการโทรทัศน์ตามไปด้วยตลอด โดยใช้เงินส่วนตัวและถ่ายภาพเด็ก ๆ ไม่ว่าจะในทะเลทรายท่ามกลางฝุ่น และฝูงชนมากมายเพียงใด เธอได้รับแต่งตั้งเป็นทูตยูนิเซฟ ตั้งแต่ ค.ศ. 1984 จนถึง ค.ศ. 1996 มีเด็กเล็ก ๆ 180 ล้านคนที่ต้องตายจากไป เพราะขาดน้ำ ขาดอาหาร โรคติดต่อ และภัยจากสงครามภาพถ่ายด้วยตนเอง จากหนังสือ โต๊ะโตะจัง กับ โต๊ะโตะจังทั้งหลาย ลองหาอ่านกันนะคะ รับรองว่าคุณจะได้รับความรู้สึกที่ไม่อาจจะบรรยายได้ บางบทบางตอนได้อ่านแล้วรู้สึกสะเทีอนใจอย่างบอกไม่ถูก นึกย้อนกลับไปถึงในวัยเด็กของเราว่า พวกเราโชคดีแค่ไหนที่ชีวิตไม่ต้องได้พบเจอกับอะไรที่ร้ายแรงขนาดนี้ ได้เกิดมาอยู่บนพื้นแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ พร้อมทั้งหันกลับไปมองดูเด็ก ๆ ลูก ๆ ของเราและยื่นหนังสือเล่มนี้ให้อ่านต่อโดยไม่รอช้า พวกเค้าจะได้เห็นว่าชีวิตที่พวกเค้ามีอยู่ทุกวันนี้นั้นอาจจะมีปัญหาและอุปสรรคผ่านเข้ามาบ้าง บางครั้งอะไร ๆ อาจจะไม่ได้เป็นดั่งที่ตั้งใจไว้เสมอไป ความเศร้าของพวกเค้าจะจางลงไปทันทีที่นึกถึงเด็ก ๆ ที่อยู่ในหนังสือเล่มนี้ จะขอทิ้งท้ายด้วยรูปภาพจากหน้าหลังสุดของหน้งสือ ผู้ที่ประสงค์จะสนับสนุนองค์กรยูนิเซฟ บริจาคเพื่อช่วยเหลือเด็กที่น่าสงสารทั่วโลก ภาพถ่ายจากหนังสือเรื่อง โต๊ะโตะจังกับโต๊ะโตะจังทั้งหลาย