กองไฟปริศนา

คืนนี้ก็เป็นคืนธรรมดาๆ เหมือนกับคืนอื่นๆ

เขาเดินไปเรื่อยๆ บนทางเดินริมแม่น้ำสายหนึ่ง เขาอยู่ในจุดที่จำไม่ได้ว่าเดินมาถึงตรงนี้ได้อย่างไร ตอนแรกเขาอยู่ที่บาร์ของเพื่อน รู้ตัวอีกทีเขาก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว เขาไม่แน่ใจว่าเขาดื่มไปกี่แก้ว แต่น่าจะเป็นจำนวนที่ไม่มากพอที่จะทำให้เขาเมาได้ ถึงอย่างนั้น เขาก็เดินมาถึงตรงนี้อย่างคนไม่รู้จุดหมาย

เขามองออกไปริมแม่น้ำ มีกองไฟกองหนึ่งลุกโชนอยู่อย่างเงียบๆ และตรงนั้นก็มีคนผู้หนึ่งกำลังผิงไฟอยู่อย่างเงียบๆ เขาเข้าไปดูใกล้ๆ บุคคลดังกล่าวเป็นชายชราที่น่าจะอายุประมาณ 70 ปี ผมของเขาขาวแทบจะหมดทั้งศีรษะ ชายชราสัมผัสได้ถึงการมาเยือนของชายหนุ่ม

"มานั่งนี่สิ มานั่งใกล้ๆ นี่" ชายชราเชื้อเชิญ ชายหนุ่มมองอย่างไม่เข้าใจ เขาไม่คิดว่าอากาศในตอนนี้จะหนาวขนาดนั้น

"ครับ" ชายหนุ่มพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินเข้าไปหาที่นั่ง เป็นเรื่องแปลกไม่น้อยที่มีท่อนไม้ท่อนหนึ่งวางเอาไว้ใกล้ๆ กับที่ชายชรานั่ง เปรียบเสมือนกับว่าเป็นเก้าอี้ที่ได้เตรียมไว้ให้เขาแล้ว ชายหนุ่มรู้สึกงงเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงเข้าไปนั่งอยู่ดี

"ลุงควรจะได้ใช้เวลากับหลานของลุงมากกว่านี้ ได้คุยกัน ได้ให้คำแนะนำแก่เขา ชีวิตของเขาก็คงไม่ได้เดินทางผิด"

ชายหนุ่มจู่ๆ เริ่มสงสัยเรื่องของชายแปลกหน้า เขาเลยถามขึ้นมาตอบสนองความอยากรู้นั้น "เกิดอะไรขึ้นกับหลานของลุงเหรอครับ"

"น่าเสียดาย ที่เขาติดยา แล้ววันหนึ่ง" ชายชราเอาไม้ท่อนหนึ่งเขี่ยถ่านที่คุกรุ่นอยู่ในกองไฟ "เขาก็ทำสิ่งที่เลวร้ายที่สุด"

"เขาทำอะไร" ชายหนุ่มยังคงตั้งหน้าตั้งตาถามต่อ

"วันหนึ่ง เมื่อลุงไม่ให้เงินเขาไปเสพยา เขาก็เอามีดแทงที่ขั้วหัวใจลุง"

ชายหนุ่มอึ้งไปชั่ววินาที ก่อนจะหัวเราะเบาๆ เพราะเขานึกว่าชายชรากำลังพูดเล่น แต่ใบหน้าอันว่างเปล่านั้น ไม่ได้สื่อไปถึงความล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย

ความรู้สึกที่เย็นเฉียบบางอย่างปกคลุมขึ้นในใจของชายหนุ่ม ชายชราหันไปเอาไม้เขี่ยถ่านในกองไฟต่อ ชายหนุ่มพูดไม่ออก ความกลัวเริ่มจับเข้าไปในความรู้สึกของเขา เขาทำท่าจะขยับตัว จู่ๆ เสียงรถหวอก็ดังมาจากที่ไหนสักแห่งที่ไกลออกไป แล้วก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

"รู้ไหม ลุงรอคนที่จะมาอยู่ตรงนี้ต่อจากลุงมานานมาก" ชายชราแสยะยิ้ม "ลุงต้องขอบใจพ่อหนุ่มสำหรับวันนี้จริงๆ"

ชายหนุ่มมองชายชราอย่างไม่เข้าใจ เสียงไซเรนของรถพยาบาลดังเข้ามาใกล้มาก

"ลุงหมายความว่าไง" ชายหนุ่มถามด้วยเสียงสั่นเครือ

ชายชราไม่พูดอะไรอีก เขาชี้มือไปบนถนนแทนคำตอบสุดท้าย ชายหนุ่มหันหน้าไปมองตามที่มือชี้ไป

บนถนน ชายหนุ่มมองเห็นร่างที่ถูกรถชนของตัวเอง ร่างที่สงบนิ่งไร้วิญญาณ

ภาพถ่ายโดยณัฎฐ์ธร กังวาลไกล ผู้เขียน