เล่าเรื่องจริง ตอน "เพื่อนรักเป็นศพ"

เพื่อนรักเป็นศพ!

เรื่องจริงที่ผมนำมาเล่าให้ทุกคนฟังวันนี้เป็นประสบการณ์จริงที่ชวนขนหัวลุก เพราะว่ามันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อหลายปีที่ผ่านมา เรื่องมีอยู่ว่าผมมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ หมวย หมวยเป็นผู้หญิงรูปร่างหน้าตา ผิวพรรณดี เป็นที่หมายปองของชายหลาย ๆ คน หมวยเป็นเพื่อนสนิทของผมตั้งแต่อนุบาล เราสนิทกันมากจนไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ๆ จนคนคิดว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่เลยเพราะเราเป็นแค่เพื่อนกัน อยู่มาวันหนึ่งหมวยเดินมาบอกผมว่า มีผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาดีมาขอคุยกับเขาเพื่อที่จะสานสัมพันธ์ต่อไปถึงคำว่าแฟน ผู้ชายคนนั้นชื่อ มาร์ค หมวยเลยมาปรึกษาผมว่าจะคุยด้วยดีไหมเพราะตอนนั้นหมวยก็ชอบมาร์คเช่นกัน ผมเลยตอบไปว่า "ก็ลองคุย ๆ ดู ถ้าเขานิสัยดีเข้ากันได้ค่อยตกลงเป็นแฟนกัน แล้วก็อย่าทำอะไรเกินเลยนะ" จนอยู่มาวันหนึ่ง มาร์คได้ชวนหมวยไปเที่ยวงานประเพณีแถว ๆ ในตัวจังหวัด หมวยก็โทรมาบอกกับผมว่าจะไปเที่ยวกับมาร์คคืนนี้นะ ตอนนั้นผมก็รับรู้ว่าหมวยเพื่อนของผมจะไปไหนกับใคร การไปเที่ยวกับมาร์คครั้งนี้ จึงเป็นต้นเหตุความหลอนที่ผมจะเล่าให้ทุกคนฟังต่อไปนี้ ภาพ : Thews

พอเช้าอีกวันเพื่อนของผมก็แจ้งข่าวกับผมว่า มาร์คตายแล้ว ตอนนั้นผมตกใจมากและถามกลับไปว่าเป็นอะไร เพื่อนมาร์คบอกผมว่าไม่ทราบสาเหตุ   เพราะมากเสียชีวิตอยู่ในห้องและสภาพศพเหมือนมีอะไรมารัดคอพร้อมกับมีรอยเหมือนโดนทุบที พอเพื่อนมาร์คพูดแบบนั้นเสร็จผมก็นึกถึงสภาพศพของหมวยที่ผมไปเจอ ซึ่งเป็นแบบเดียวกันเป๊ะ ตอนนั้นผมเชื่ออย่างสนิทใจว่าต้องเป็นวิญญาณเฮี้ยนของหมวยแน่ ๆ ที่ทำ เพราะนิสัยของหมวยเป็นคนไม่ยอมใคร ใครมาทำอะไรแบบไหนก็จะทำกลับแบบนั้น ผมสัมผัสได้ถึงความเฮี้ยนของวิญญาณหมายที่มีแต่ความอาฆาตแค้นกับคนที่ทำให้หมวยเป็นแบบนี้ คืนวันนั้นเองหมวยได้มาเข้าฝันผมแล้วบอกกับผมว่า "มาร์คหลอกให้หมวยขึ้นรถไปเที่ยวด้วย แต่ระหว่างทางนั้น มาร์คขอหมวยให้มีอะไรด้วยแต่หมวยไม่ยอม มาร์คเลยใช้เชือกรัดคอแล้วเต๊ะ ต่อย จนหมวยสิ้นใจแล้วก็ข่มขืน" จากนั้นผมก็สะดุ้งตื่นแล้วเล่าเรื่องราวความฝันบอกกับแม่ของหมวยผ่านทางโทรศัพท์ ระหว่างที่ผมกำลังเล่านั้น ผมก็มองออกไปจากหน้าต่างของห้องนอน ผมเจอกับผู้หญิงรูปร่างหน้าตาคล้ายกับหมวย นั่งร้องไห้ ซึ่งตอนนั้นผมกลัวมากได้แต่พูดในใจว่า ถ้าจะให้ช่วยอะไรก้ไปบอกในฝันนะ พอผมพูดจบ ผู้หญิงที่ผมเห็นนั้นก็ค่อย ๆ หายไปในเงามืด

วันถัดมาผมก็ไปที่งานศพของหมวย งานพิธีศพของหมวยก็ถูกจัดในแบบของชาวพุทธทั่วไป ในตอนที่จะเผาศพสัปเหร่อจะเปิดโลงศพให้ดูหน้าผู้ที่จากไปเป็นครั้งสุดท้าย ตอนนั้นผมก็ได้ไปดูผมสังเกตเห็นเหมือนน้ำตาไหลออกจากตาหมวย ผมก็ได้แต่พูดว่า "ให้หมวยไปดีนะ อโหสิกรรมให้กับเรื่องที่เกิดขึ้น เดี๋ยวเราช่วยดูแลแม่เธอเอง"  แต่ในใจผมตอนนั้นคิดว่าวิญญาณของหมวยไม่ไปดีแน่นอน เพราะยังมีความอาฆาตแค้นกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่

พอเวลาผ่านไปนานพอสมควรก็มีแต่คนลือกันว่า เห็นผู้หญิงเดินร้องไห้อยู่ที่ป่าข้างถนน ซึ่งเป็นบริเวณที่หมวยเสียชีวิต ผู้คนที่เห็นวิญญาณหมวยส่วนมากก็จะบอกว่า วิญญาณร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่ผ่านไปผ่านมาแถวนั้น และมีคนต่างถิ่นขับรถมาผ่านบริเวณที่หมวยเสียชีวิต วิญญาณของหมวยก็ขอขึ้นรถไปด้วย พร้อมกับให้ไปส่งที่บ้าน แต่คนต่างถิ่นคนนั้นก็ไม่สามารถขับรถออกจากบริเวณนั้นได้เลย ขับวนไปมาหลายรอบ จนรอบสุดท้ายหันกลับมาถามทางกับหมวย แต่ปรากฏว่าหมวยได้หายออกไปจากรถแล้ว จึงทำให้คนต่างถิ่นคนนั้นรู้ว่าผีหลอก!! และทุกคืนวันพระชาวบ้านแถว ๆ นั้นจะได้ยินเสียงผู้หญิงร้องว่า "ช่วยหนูด้วย ช่วยหนูด้วย" นับแต่นั้นมาจนถึงตอนนี้ ทุกวันเกิดของหมวยผมจะเอาเค้กไปวางไว้ที่ป่าข้างทางบริเวณที่หมวยตาย เพื่อรำลึกนึกถึงเขาในวันที่เขายังเป็นเพื่อนรักของผมอยู่...

สำหรับประสบการณ์ชวนขนหัวลุก เล่าเรื่องจริงของผมเรื่อง "เพื่อนรักเป็นศพ" ก็จบลงแล้ว เรื่องหน้าจะเป็นประสบการณ์หลอนอะไร ที่ไหน คอยติดตามกันได้นะครับ... "เล่าเรื่องจริง"