เงาดำคนผูกคอตาย

ฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มาเรียนในกรุงเทพ บ้านเกิดของฉันอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งหมู่บ้านฉันยังคงมีความชนบทอยู่มากและผู้คนก็รู้จักกันแทบทุกคน แล้วก็ถึงวันหยุดยาวที่คนต่างรอคอยฉันรีบจองรถบัสกลับบ้านทันทีที่สอบเสร็จเพราะคนเยอะมาก เมื่อกลับมาถึงบ้านฉันก็ดีใจมากเพราะไม่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์แบบนี้มานานหลายเดือน เสียแต่ว่าห้องนอนของฉันถูกทำเป็นห้องเก็บของเรียบร้อยแล้วฉันเลยไม่มีห้องนอน จะไปนอนกับพ่อแม่ก็ไม่ได้เพราะตัวเองอ้วนเกินไปจะเบียดซะเปล่าๆ และแล้วความคิดก็ปิ๊งเข้ามาในหัวทันทีที่มองหาที่นอนในบ้าน

"ไปนอนระเบียงนะแม่" ประโยคต่อมาที่ฉันพูดกับแม่แต่แม่ก็ขมวดคิ้วทันที

"สิไปนอนอยู่นั่นหาสิแตกอิหยัง หนาวสิตายตอนกลางคืนนั่นน่ะ ฝุ่นก็หลายสิตาย ไปหานอนหม่องอื่น อั่นหน้าโทรทัศน์คือบ่ไปนอน"

"บ่เอา อยู่กรุงเทพมันร้อน อยากสัมผัสความหนาว" พูดจบฉันก็ตัดฉับด้วยการยกที่นอนปิคนิคมากางอยู่ที่ระเบียงพร้อมพัดลมหนึ่งตัวเพื่อเอาไว้พัดไม่ให้ยุงกัด พ่อกับแม่ก็ได้แต่ส่ายหัวแล้วก็เลิกยุ่งกับฉันทันที

ฉันทำท่าจะห่มคลุมโปงขณะที่หมาก็เริ่มหอนเรียงกันมาเรื่อยๆบ้านฉันเองก็เลี้ยงหมาอยู่สองตัว และก็เป็นไปตามคาดมันมันก็ส่งเสียงตามพรรคพวกมันทันที ด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงลุกขึ้นไปมองถนนหนทางผ่านบ้านจากระเบียง หมาสองตัวของฉันก็วิ่งไล่บางอย่างทั้งหอนทั้งเห่า ฉันหรี่ตามองด้วยความสงสัยขั้นสุดแต่สุดท้ายสิ่งที่เห็นก็ทำลายความสงสัยจนหมดสิ้นไปเลย

เงาเป็นร่างดำๆเดินผ่านถนนหนทางไปอย่างช้าๆทำเอาฉันตกใจแทบร้องขาแข็งไปหมด สิ่งที่เห็นคือร่างของเขายังคงปกติแต่หัวของเขามันตกลงเหมือนคนก้มหน้าแต่ก้มหน้าจนสุดเหมือนกับไม่มีกระดูกคอให้หัวตั้งเหมือนคนธรรมดา

ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay

ฉันแทบฉี่จะราดทันทีที่ขาขยับได้ก็วิ่งลงไปด้านล่างเปิดทีวีเปิดไฟนอนหน้าโทรทัศน์เป็นเพื่อนทั้งคืน

เช้ามาพ่อแม่ก็ตื่นขึ้นมาด่าทันทีที่เห็นลูกสาวตัวเองผลิตค่าไฟเพิ่มให้ ฉันก็รีบเล่าเรื่องที่เห็นเมื่อคืนให้ฟังทันที

"กูบอกแล้วให้มานอนอยู่หน้าโทรทัศน์กะส่อหล่อไปนอนอยู่เต้ง ไปๆสิพาไปเฮ็ดบุญ ไทบ้านเขาเว่าเรื่องนี้แซวๆยุ สงสัยบักติ๊ดมันยังบ่ฮู้โต" แม่ว่าถึงคนที่เพิ่งผูกคอตายทำให้ฉันนึกขึ้นได้ทันที

ถึงว่าทำไมเงาหัวของเขาถึงได้ผิดรูปทรงแบบนั้น คิดไปก็เอามือลูบขนแขนไปรีบอาบน้ำไปทำบุญกับพ่อแม่ทันที ตลอดเวลาที่อยู่บ้านฉันไม่เคยถอดสายสิญจน์ที่พระให้มาสักครั้งเพราะภาพเงาดำนั้นยังติดตาไม่หาย

ขอบคุณรูปภาพปกจาก

ภาพโดย Stefan Keller จาก Pixabay