"วันเวลาที่ผ่านไปไม่สามารถย้อนกลับคืนได้ บางอย่างที่เสียไปอาจเรียกกลับคืนได้ แต่เวลาที่เสียไปไม่สามารถเอากลับคืนมาได้" สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันจะพาผู้อ่านทุกท่านไปพบกับสถานที่ที่ทุกคนเคยรู้จักและคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี นั้นก็คือสถานีรถไฟนั่นเองค่ะ รถไฟในประเทศไทยนั้นก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ร.ศ.109 ซึ่งตรงกับพุทธศักราช 2433 ในสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นผู้มีพระราชโองการให้สร้างทรงรถไฟขึ้น ตั้งแต่สาย กรุงเทพฯ ถึง เมืองนครราชสีมา จากระยะเวลาก็นานมากเป็นร้อยกว่าปีแล้วค่ะ ในปัจจุบันเส้นทางการรถไฟก็แพร่ขยายอย่างกว้างขวาง ก่อเกิดสถานีขึ้นมากมาย ไม่ว่าจะสถานีเล็กสถานีใหญ่ และด้วยความที่ความทันสมัยเข้ามาเพิ่มขึ้น ทำให้หลายๆสถานีได้มีการปรับแต่งและปรับปรุงให้เข้ากับยุคกับสมัยมากขึ้น วันนี้ดิฉันจะพาทุกคนไปพบกับสถานีสถานีนึงที่ยังคงให้กลิ่นอายความเป็นสมัยก่อนอยู่ เราไปรู้จักกันเลย สถานีนี้คือ สถานีหนองกระทิง เป็นสถานีเล็กๆที่ตั้งอยู่ที่บ้านหนองกระทิง ตำบลกงรถ อำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา แค่ที่ตั้งก็อยู่ในเขตที่มีการก่อตั้งรถไฟครั้งแรกแล้ว สถานีนี้เป็นสถานีชายแดนของจังหวัดนครราชสีมาเลยก็ว่าได้ค่ะ ลักษณะเด่นก็ตามชื่อเลยคือกระทิงนั้นเองค่ะ หากจะนึกถึงสถานีรถไฟ หลายคนคงนึกภาพว่า ต้องมีผู้คนมากมายมารอขึ้นเพราะด้วยราคาที่ถูกและรวดเร็ว แต่สถานีแห่งนี้กลับเงียบผู้คน ทุกครั้งที่ดิฉันเคยใช้บริการ ก็แทบจะไม่มีผู้มานั่งรอร่วมการเดินทางเลย แต่นี่ก็ถือเป็นจุดเด่นของสถานที่แห่งนี้ เพราะส่วนมากเป็นชาวบ้านหรือคนในหมู่บ้านใกล้ๆเท่านั้นที่มาใช้บริการสถานีนี้ ขอบคุณภาพจากคุณ chumphol สำหรับกินอายความโบราณและสิ่งที่ดิฉันเห็นและรู้สึกประทับใจที่สุด คงเป็นร้านค้า ที่ปลูกเรือนด้วยไม้ อายุน่าจะหลายปีมากแล้ว ในคราแรกนั้นดิฉันแค่นึกว่ายังมีบ้านแบบนี้อยู่อีกหรือ แต่พอมองดีๆแล้ว นั้นคือร้านค้า ร้านค้าที่ดิฉันเห็นเหมือนในหนังสมัยก่อนเลยค่ะ ดิฉันตื่นเต้นมาก ไม่นึกว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้ใกล้ๆบ้าน น่าเสียดายที่วันนี้ร้านนี้ไม่เปิดขาย แต่ดิฉันเห็นขนมมากมายที่มองเห็นได้จากช่องไม้ค่ะ อีกอย่างนึงที่ดิฉันชอบ คงเป็นบ้านพักของเจ้าหน้าที่ทางรถไฟ มันคือบ้านไม้แบบโบราณ มันดูเก่ามากๆ แต่คงความเป็นเอกลักษณ์ของทางรถไฟได้ดี เมื่อเห็นที่ไหน คงต้องคิดไว้เลยว่านั้นคือบ้านของเจ้าหน้าที่ทางรถไฟแน่นอน ดิฉันชอบและอยากขอบคุณทางการที่ดูแลทางรถไฟมากๆเลยค่ะ ที่ยังคงความเป็นเอกลักษณ์นี้ไว้ เพื่อนๆหรือผู้อ่านคนใดนั่งรถไฟ ก็ลองสังเกตุดูนะคะว่ามีบ้านแบบที่ดิฉันว่าหรือเปล่า สุดท้ายนี้ก็อยากฝากถึงผู้อ่านทุกคน หากชอบความเก่าแก่หรืออยากรับกลิ่นอายแบบดั่งเดิม ลองมาที่นี่ได้นะคะ แม้ไม่ได้มีมากมาย แต่มีให้ชมแน่นอนค่ะ