วิญญาณซ่อนแอบ

เมื่อตอนที่ผมยังเรียนอยู่ที่มัธยมต้น ตอนนั้นมีคนในหมู่บ้านเสียชีวิตและแม่ผมก็ต้องไปช่วยงาน เพราะคนในหมู่บ้านต่างสนิทกันและเป็นที่รู้จักกัน วันนั้นแม่พาผมไปที่งานนั้น เป็นเวลาเกือบ 2 ทุ่ม ในช่วงที่พระกำลังสวดศพอยู่พวกผมเเละเพื่อนๆ ก็ได้คิดว่าจะเล่นอะไรกัน ตอนนั้นด้วยควาที่ในกลุ่มมีเด็กเยอะพวกเราเลยเลือกเล่นซ่อนแอบ แม้ว่าจะเป็นความคิดที่ไม่ดีนัก แต่เพราะไม่มีอะไรทำ และพวกเราเองก็เล่นแถวนั้นที่มีชาวบ้านอยู่

ตอนแรกมีเพื่อนคนหนึ่งนับ และให้คนที่เหลือไปซ่อนรวมถึงผม มีเพื่อนเล่น 8 คน ตอนที่เพื่อนเริ่มนับพวกเราต่างแยกย้ายกันไปซ่อนตามที่ต่างๆ เมื่อเพื่อนนับครบและได้เดินหาเพื่อน ก็มีเสียงที่คนนับเจอเพื่อนคนอื่นๆ และเหลือผมกับเพื่อนอีกสองคนที่ยังไม่โดนเพื่อนเห็น เพื่อนเริ่มเดินนานขึ้นและเดินหาทางผมแต่เพื่อนก็เดินผ่าานที่ท่ีผมยืนอยู่ และทุกคนก็เริ่มเดินหา มีเพียงผมกับเพื่อนอีกคนที่อยู่ด้วยกัน ตอนนั้นผมงงมากว่าทำไมเขาไม่เห็นผม เพราะที่ที่ผมซ่อนก็ไม่ได้หายากนัก เป็นเพียงการหลบหลังลำโพง หรือพวกเขาจะแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นผม จนผมได้ยินเสียงเพื่อนคนที่เป็นคนนับเอ่ยขึ้น

และพวกเราก็เลิกเล่นกัน เพราะด้วยบรรยากาศที่น่ากลัวเพื่อนๆ เลยตกลงว่าจะไม่เล่น และพอตอนเช้าที่โรงเรียนเพื่อนๆ ทุกคนก็เล่าให้กันฟังถึงเรื่องเมื่อคืนว่าต่างพากันเจอเรื่องแปลกๆ ไม่ว่าจะเป็นเสียงคนเดิน เสียงเรียกชื่อ และเสียงวิ่ง หรือเงาดำที่ไม่มีที่มา จนเรื่องของผมแต่ผมไม่ได้บอกเพื่อน

ขอบคุณที่อ่านนะครับ ไว้เจอกันใหม่ สวัสดีครับ

ขอบคุณรูปภาพจาก Pixabay.com