มามาวันนี้ ป้าจะพาหลานเที่ยวเป็น Ep.1 จะพาไปเยี่ยมชมแหล่งความรู้ประวัติศาสตร์ที่ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติบ้านเชียง ที่เป็นพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติประเภทสถานที่แหล่งความรู้ ที่จัดตั้งขึ้นในแหล่งโบราณคดีของบ้านเชียง เป็นแหล่งประวัติศาสตร์ที่สำคัญของทางอิสานบ้านเรา ในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้มีการจัดแสดงหลักฐานต่างๆ ที่ได้จากการสำรวจ การขุดค้นที่บ้านเชียง แหล่งโบราณคดีนี้มีตั้งแต่ ภาชนะดินเผา เครื่องมือ เครื่องใช้ และสิ่งอื่นๆ อีกมากมาย ในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เป็นแหล่งความรู้แก่ลูกๆ หลานๆ เป็นอย่างดีเลยค่ะ รูปภาพโดยผู้เขียน และแล้วเราก็มาถึง พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติบ้านเชียง จะตั้งอยู่ บ้านเชียง อำเภอหนองหาน อุดรธานี บ้านเชียงแต่ก่อนเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ชาวบ้านพบเศษภาชนะดินเผาลายเขียนต่างๆ อยู่บนพื้นชาวบ้านก็ไม่เคยสนใจอะไร จนมีนักโบราณคดีพบเห็นก็เลยเอาไปตรวจดู เลยรู้ว่านี้เป็นภาชนะที่มีมานานกว่า 5,600 กว่าปีแล้ว และพิพิธภัณฑ์นี้จะเปิดให้บริการทุกวันพุธ - อาทิตย์ เปิดตั้งแต่เวลา 9.00 - 16.00 น. มีราคาค่าเข้าชม คนไทย 30 บาทและ ชาวต่างชาติ 150 บาทนะคะ พอซื้อตั๋วเสร็จเราก็พาหลานเข้าไปกันเลย รูปภาพโดยผู้เขียน ภายในพิพิธภัณฑ์นั้นเป็นการค้นพบโบราณวัตถุที่สำคัญอย่างเครื่องปั้นดินเผาที่มีอายุเก่าแก่ถึง 5,600 ปีมาแล้ว! (โอ้โห้คือมีมานานมากค่ะคุณหลาน) หลานคือตั้งใจฟังป้ามาก และยังมีเครื่องมือเครื่องใช้เครื่องประดับที่ทำมาจากโลหะอย่างเช่น สำริดและเหล็ก เลยทำให้ที่นี้กลายเป็นแหล่งเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญของชาติและของโลกอีกด้วย รูปภาพโดยผู้เขียน ภาชนะดินเผาแบบเด่นของบ้านเชียง แบบดินเผาสีขาว ก้นภาชนะแหลม ฯลฯ นั้นจะอยู่ช่วงสมัยกลางราวๆ 3,000 ปีมาแล้ว ปั้นจากดินเหนียวธรรมชาติผสมกับดินเหนียวผสมกับแกลบและน้ำ ซึ่งช่วยยึดเกาะไม่ทำให้ภาชนะแตกร้าวเสียหายได้ง่ายเลยยังคงมีให้เราได้ศึกษาในปัจจุบัน ภายในพิพิธภัณฑ์มีภาชนะของบ้านเชียงแต่ละช่วงแต่ละสมัยอีกมากมาย จากการขุดค้นทางโบราณคดีที่บ้านเชียงพบอีกด้วยว่ามีร่องรอยของการบริโภคสัตว์ป่าเป็นอาหาร และมีการนำเอากระดูกสัตว์สัตว์มาทำเครื่องมือเครื่องใช้ เครื่องประดับอีก กระดูกสัตว์ที่นำมาทำนั้นเช่น กระทิง ควายป่า แรด เก้ง ชะมด และสัตว์อื่นๆ อีกมากมาย และยังพบเครื่องมือเครื่องใช้ที่ทำจากสำริด เช่น ห่วงคอ กำไล หัวขวาน ฯลฯ อายุประมาณ 4,000 ปีที่แล้ว รูปภาพโดยผู้เขียน และยังพบโครงกระดูกของคนบ้านเชียง ในราวๆ พ.ศ 2517-2517 จำนวน 123 โครง มีที่สามารถระบุเพศได้แค่ 112 โครง อายุเฉลี่ยประมาณ 27-34 ปี ทำให้สันนิษฐานได้ว่าคนสมัยก่อนตายเร็ว อายุ 30 กว่าๆ ก็ตายแล้ว ในสมัยก่อนราวๆ 2,300 ปีที่แล้ว การฝังศพจะมีการวางภาชนะดินเผาไว้บนศพด้วยค่ะ ประวัติของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติบ้านเชียงมีอีกมากมายเลย อยากให้ลองมาเยี่ยมชมศึกษาข้อมูลในแหล่งโบราณคดีของบ้านเชียงกันนะคะ เราจะได้รู้ประวัติความเป็นมาของคนบ้านเชียงสมัยก่อนมากขึ้น วันนี้พาหลานมาหาแหล่งความรู้ไปเต็มๆล่ะ เจอกันพาหลานเที่ยว Ep. 2 นะ