สถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อโควิด – 19 ทำให้หลายคนล้วนอยู่ในภาวะอารมณ์ของความกังวล และสถานการณ์กลืนไม่เข้า คลายไม่ออก มองไปทางไหนก็ไม่รู้สึกปลอดภัย ไม่แปลกหรอกครับเพราะสถานการณ์แบบนี้ เป็นใครก็ต้องกังวล ทั้งภาระค่าใช้จ่ายที่ตามมา เมื่อออกจากบ้านไปทำงานไม่ได้ ผมในฐานะคนเขียนบทความ ชอบอ่านหนังสือ และหมกตัวอยู่แต่ในบ้าน ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนร่วมโลกของเราทุกคนครับ เชื่อเหลือเกินว่าอีกไม่นานเหตุการณ์ความเลวร้ายจะผ่านไปภาพถ่ายโดย mikegiอย่างว่าแหละครับ ความเที่ยงแท้ในโลกมันไม่มีจริง เกิดขึ้นแล้ว ไม่นานก็จากไป โควิด – 19 ก็เช่นเดียวกัน ในภาวะความกังวลแบบนี้ลองมามองกันสักหน่อยไหมครับ ว่าเราจะวางใจ วางความคิด วางอารมณ์ของเราไว้อย่างไรบ้าง โดยปกติในฐานะคนธรรมดา ทุกคนก็ย่อมเห็นอยู่แล้วว่าตัวเราประกอบด้วย 2 องค์ประกอบใหญ่ ๆ คือ รูปธรรม และนามธรรม บทความนี้ผมอาจไม่ได้เน้นไปที่รูปธรรมมากหรอกนะครับ ให้เข้าใจง่าย ๆ ว่าเราก็ต้องดูแลตัวเอง ดูแลร่างกาย และพยายามปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อตัวเราเอง และคนในครอบครัวภาพถ่ายโดย brenkeeส่วนการวางใจนั้น ต้องพยายามเห็นครับ เห็นว่าตอนนี้เรามีความกังวล ตอนนี้เรามีความสบายใจ ตอนนี้เรามีอารมณ์โกรธ ตอนนี้เรามีความประมาท ในภาวะวิกฤตจากเชื้อโรคเช่นนี้ ผมมองอย่างนี้ครับ รู้ทันตลอดจากนั้นก็ปรับใจให้มาอยู่ตรงที่ว่า “เราทำตามมาตรการ และป้องกันตนเองดีที่สุดแล้ว หากจะเป็นอะไรไป ก็ถือว่าเป็นความไม่เที่ยงของโลก” พอเราเห็นจุดนี้ เราก็พอจะจับทางของตัวเองได้ครับ ว่าชีวิตเราไม่เที่ยง แต่ความไม่เที่ยงนั้นเราต้องดูแลรักษาร่างกายให้ดีที่สุด พร้อมกันนั้นยังต้องเผื่อแผ่ และช่วยเหลือเพื่อนในสังคมเราด้วยนะครับ เชื่อเหลือเกินว่าความกังวลต่อภาวะวิกฤตเช่นนี้ใจเราจะเบา และสบายมากยิ่งขึ้น สิ่งสำคัญก็คือ รู้ว่าเราคิดอะไร กลัวอะไร และกังวลอะไร ปรับใจให้วางไว้ในธรรม (ธรรมชาติ) ได้ เพียงแค่นี้ใจเราก็จะหันกลับมาคิด และตระหนักถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เป็นกังวล พิจารณาอย่างรอบด้านครับภาพถ่ายโดย judithscharnowskiสุดท้ายผมเชื่อเหลือเกินว่า “พุทธศาสตร์” ซึ่งเป็นแนวทางในการตื่นรู้ จะช่วยให้เราวางใจอย่างเป็นธรรม และเป็นกลางด้วยความเบา สบาย คลายกังวล ปฏิบัติตัวตามคำแนะนำของแพทย์ได้เป็นอย่างดี และโอบอ้อมอารีต่อเพื่อนร่วมโลกครับภาพถ่ายหน้าปกโดย Josch13