ทลายความฟุ้งซ่าน…ด้วยการรดน้ำต้นไม้

การที่เราได้เริ่มลงมือทำ และทำทุกวันรู้สึกว่าเริ่มเสพติดการรดน้ำต้นไม้ เพราะเราได้เห็นการเปลี่ยนแปลง การที่ได้ยืนและมองสายน้ำที่รดลงไปยังต้นไม้ พื้นดิน ทำให้เรามีสมาธิ  จดจ่อ (concentrate) ไม่วอกแวก ฟุ้งซ่านคิดเรื่องต่าง ๆ นานา เรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น อยู่กับปัจจุบันมากขึ้น พลอยทำให้เรามีความสุขขึ้นไปด้วย รู้สึกรักต้นไม้ รักธรรมชาติ ซึ่งเราอาจจะมองข้ามมันไปบ้างในบางครั้งครา

พืชผักเหล่านั้นต่างรายรอบตัวเราอยู่ตลอดเวลามันทำให้เราเห็นว่าสิ่งเล็ก ๆ ที่เรามองข้ามนั้นก็สามารถให้ความสุขกับเราได้เช่นกัน ให้ทั้งความสุขในด้านของจิตใจ และความสุขด้านร่างกาย สุขภาพที่ดีจากการได้รับประทานผักผลไม้ที่ปลอดสารเคมี รวมทั้งการได้แบ่งปันพืชผักที่มีคุณภาพแก่ผู้อื่นอีกด้วย

เห็นได้ว่าบทเรียนที่สำคัญสำหรับฉันคือการมีสมาธิ จิตใจที่สงบ ไม่ฟุ้งซ่านสามารถทำได้แม้กระทั่งจากการรดน้ำต้นไม้ ไม่จำเป็นต้องไปทำตามสิ่งที่ถูกกล่าวอ่างว่าดี ต้องทำ หรือ เป็นแบบนี้นะ เพราะทุกคนย่อมล้วนมีทางที่ตนถนัด  ทำในสิ่งที่ดีต่อตัวเรา เราไม่เป็นทุกข์ และต้องไม่ส่งผลเสียต่อผู้อื่นด้วย อีกทั้งยังทำให้ฉันเห็นเห็นคุณค่าของสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ธรรมชาติที่รายรอบ ต้นไม้ที่เราหลงลืม หรือสิ่งของบางอย่าง ถ้าเราเห็นคุณค่าของมัน เราก็จะมีความสุขกับสิ่งที่เรามี สิ่งที่เราเป็น การที่ได้หยุดและหลุดออกจากโลกที่เต็มไปด้วยความคาดหวังว่าจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ออกไปอย่างสิ้นเชิง