ศาลปู่ตา

เรื่องเล่านี้เป็นประสบการณ์ครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตของเรา ที่ได้รู้สึกและสัมผัสกับสิ่งที่มองไม่เห็น เป็นเรื่องเกิดขึ้นจริงที่จังหวัดศรีสะเกษ

เราเป็นคนกรุงเทพค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีสอบกพ. เราเลือกสนามสอบที่กรุงเทพไม่ทัน เราเลยต้องไปเลือกสนามสอบที่จังหวัดอุบลราชธานี เลยนอนค้างบ้านเพื่อนที่จังหวัดศรีสะเกษ เพราะจังหวัดมันติดกัน สามารถขับรถมาแปปเดียวถึงค่ะ พอถึงบ้านเพื่อนก็เย็นแล้วค่ะ เราเลยเก็บของ ทานข้าว อาบน้ำ กว่าทำอะไรเสร็จก็มืดพอดี

พอถึงเวลาเข้านอน เรานอนกับเพื่อนอีก 2 คน ผู้ชาย 1 คน ชื่อกัน ผู้หญิงอีกคนชื่อ นัท กันเป็นเจ้าของบ้าน นอนอยู่บนเตียง แล้วเรากับนัทก็ชอบนอนพื้นเพราะมันเย็นกว่า พอล้มตัวลงนอนได้สักพัก นัทหลับไปแล้วเพราะเพื่อนเหนื่อยจากการเดินทางมาก กันเกือบจะหลับ ส่วนเราก็สะลึมสะลืม กึ่งหลับกึ่งตื่น แต่เรารู้สึกว่า มีอะไรมาก่ายตัวเรา ทีแรกเราคิดว่า นัทมันนอนเอาแขนเอาขามาพาดตัวเราหรือเปล่า เรารู้สึกหนักตัวมาก ขยับตัวไม่ได้ ขยับปากไม่ได้ (เหมือนอาการผีอำ) ตัวเราแข็งทื่อเป็นท่อนไม้เลยค่ะ เราเห็นผู้ชายหัวโล้น ใส่เสื้อสีฟ้า มานอนมองหน้าเรา พาดอยู่บนตัวเรา ตอนนั้นเราขนลุกซู่เลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก ขยับตัวก็ไม่ได้ เรียกเพื่อนก็ได้ เราเลยสวดมนต์ในใจ นะโมตัสสะ อะระหังสัมมา ขนมาทุกวัดเท่าที่จำได้เลยค่ะ แล้วเราก็คิดในใจว่า “เรามาดี เรามาสอบขอมายืมที่พักอาศัยสักคืน 2 คืนนะคะ” สักพักเห็นเหมือนเป็นควันสีขาวลอยออกไปจากประตูห้องนอน ตัวเราก็ค่อยๆคลายความเกร็งออกมา ทีนี้เราตะโกนสุดเสียงเลยค่ะ กัน!!!!!!! นัท!!!!!!! เพื่อนก็ตกใจ ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เราก็ไม่กล้าเล่าตอนนั้นค่ะ บอกเพื่อนว่าเดี๋ยวเล่าให้ฟังตอนเช้า แล้วเราก็หลับไป

เป็นประสบการณ์ที่เจอครั้งแรกครั้งเดียวเลยค่ะ ท่าน ท่านอาจจะมาเพื่อเตือนลูกหลานให้ใช้ชีวิตอย่างมีสติ คอยปกป้อง คุ้มครอง ดูแลลูกหลานให้ปลอดภัย ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบนะคะ :)