ผีเฝ้าสระกับปลาตาแดง

สมัยเมื่อฉันยังเป็นเด็ก ฉันมักจะเข้าไปเที่ยวเล่นหาเพื่อนในหมู่บ้านละแวกเดียวกัน หมู่บ้านของฉันและเพื่อนอยู่ห่างกันประมาณ 1 กิโลเมตรเห็นจะได้ เมื่อฉันไปที่หมู่บ้านเพื่อน ฉันจะมักจะกลับก่อนพระอาทิตย์ตกดินเสมอ เพราะว่ามันมีเรื่องเล่าเป็นตำนานเลยก็ว่าได้ เป็นเรื่องที่คนเล่ายืนยันว่าเป็นเรื่องจริง และเพื่อนฉันก็เล่าให้ฉันฟังต่ออีกที

เล่ากันว่า นานมาแล้วเมื่อสมัยที่ฉันยังไม่เกิด ทางผ่านระหว่างหมู่บ้านของฉันไปหมู่บ้านของเพื่อนนั้นเคยเป็นป่ามาก่อนและจะมีสระน้ำสระหนึ่งที่อยู่ติดกับทางเดิน เคยมีคนเห็นปลาผีตาสีแดง และคนเฝ้าสระน้ำแห่งนั้นซึ่งไม่เคยมีใครเห็นหน้าและไม่รู้ว่าเป็นคนจริงหรือไม่ ทุกคนเชื่อว่าไม่ใช่คนเพราะทุกคนที่เดินผ่านที่ตรงนั้น ถ้าไปคนเดียวอาจจะไม่ได้กลับถึงบ้าน หรือไม่คนที่กลับมาได้ก็อาจจะเสียสติไปเลยเพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะว่าชายเฝ้าสระคนนั้นไงล่ะ เขาจะทำทีเป็นคนแก่ ไม่มีเรี่ยวแรง เดินไปขอความเชื่อเหลือจากคนที่ผ่านมา จากนั้นเขาจะลวงพาเข้าไปกระท่อมข้างสระน้ำ จากนั้นคนที่หลงเข้าไปในกระท่อมก็ไม่ได้ออกมาอีกเลย เคยมีคนที่รอดออกมาได้ แต่เขากลับเสียสติไป ถามอะไรก็ตอบไม่รู้ความ ข่าวนี้แพร่สะพัดไปทั่วหมู่บ้าน และจากนั้นก็จะไม่มีใครกล้าผ่านตรงนั้นหลังพระอาทิตย์ตกดินอีกเลย

เคล้ง!!! เสียงจักรยานฉันล้ม ฉันกลิ้งจากรถเล็กน้อย จากนั้นก็มีมือเหี่ยว ๆ มือนึงยื่นเข้ามาจับที่ไหล่ฉัน ฉันกรีดร้องด้วยความกลัว กรี๊ดดดดด!!!  จากนั้นมือเหี่ยว ๆ นั้นก็มาฉุดแขนฉันและดึงขึ้นไป เป็นคุณตาของฉันเอง ฉันร้องไห้และพุ่งเข้าไปกอด พูดฟูมฟายฟังไม่รู้ความบอกว่าผีหลอก จากนั้นตาฉันก็เอามือมาจับที่หัวบ่นพึมพำแล้วเป่า เพี่ยงงงง!!!! หายแล้ว ขวัญเอ๊ยขวัญมา มาอยู่กับเนื้อกับตัวเด้อขวัญเอย จากนั้นแก็พาฉันปั่นจักรยานกลับบ้าน แกบอกว่าแกเป็นห่วงเพราะมืดแล้วแกเลยเดินออกมาตามหา และได้เจอฉันล้มอยู่พอดีเลยเข้ามาเรียก แกบอกกับฉันว่าจากนี้ไปอย่าไปเล่นกับเพื่อนตอนเลิกเรียนอีก เพราะกว่าจะกลับก็จวนจะมืดแล้ว ถ้าอยากไปให้ไปช่วงวันหยุด แต่ฉันก็บอกกับคุณตาไปว่า ฉันจะไม่ไปอีกแล้วล่ะ ไม่กล้าไปอีกแล้วววว

ช่างโชคดีที่คุณตาของฉันมาเจอเข้าตอนที่ฉันล้ม ถ้าไม่อย่างนั้นฉันคงต้องโดนผีหลอกจนเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ และคงไม่มีโอกาสได้มาเล่าประสบการณ์ให้เพื่อน ๆ ฟังกันในครั้งนี้แน่เลย

ในครั้งล่าสุดที่ฉันได้กลับไปเยี่ยมหมู่บ้านและพบว่าสระนั้นได้ถูกถมไปเรียบร้อยแล้ว และตำนานเรื่องผีเฝ้าสระกับปลาตาแดงก็เริ่มเลือนหายไปตามกาลเวลา แต่ถึงอย่างนั้นภาพทุกอย่างก็ยังคงชัดในความทรงจำของฉันและเสียงเรียกนั้นก็ยังดังก้องในหัวของฉันอยู่จนทุกวันนี้ กลับมาาาาาาาาาา!!!!!