วิถีเด็กบ้านนอก

เด็กๆ เหล่านี้ จะเรียนรู้วิถีการดำรงชีวิตแบบบ้านๆ จากคนในครอบครัว และคนในชุมชน ทำให้เด็กซึมซับ และเรียนรู้ได้อย่างอิสระ โดยการปล่อยให้เขาได้เรียนรู้จากประสบการณ์ของเขาเอง

ส่วนมากเด็กบ้านนอกมักจะเล่นจนเนื้อตัวมอมแมม สกปรก บวกกับความไร้เดียงสาของพวกเขา นี่คือความสุขแบบเรียบง่าย ฮ่าๆ 55 การปล่อยให้เขาได้เล่นเต็มที่ ปล่อยให้เขาได้สนุกกับกิจกรรมทุกกิจกรรม มันจะเป็นการกระตุ้นให้เด็กมีความสุข และรักในกิจกรรมที่เขาทำ

การที่เด็กเขาได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ ยังการเปิดโอกาสให้เขาได้เรียนรู้ จากการลงมือทำจริงๆ ให้เขาสัมผัสของจริง เช่น ปล่อยให้เขาได้เล่นดิน ลุยน้ำ ลุยโคลน โดนที่ผู้ใหญ่ดูเขาอยู่ห่างๆ เพื่อป้องกันอุบัติเหตุต่างๆ ให้กับเขา ดั่งคำที่ว่า ยิ่งเลอะยิ่งเยอะประสบการณ์ 555

ความสุขในช่วงวัยเด็ก เป็นช่วงเวลาแสนสั้น เมื่อเขาเติบโตขึ้น เขาจะจำความได้ ว่าเขาเคยทำอะไร ที่ไหน มันจะเป็นความทรงจำย้ำเตือนให้เขาหวนมาคิดถึงความหลัง และอยากกลับมาในที่ๆ เขาเคยใช้ชีวิตอยู่ เหมือนที่ตัวเราทุกวันนี้ หลายคนจากบ้านมาไกล เพราะต้องมาดิ้นรนทำงานเลี้ยงปากท้อง แต่ในความทรงจำก็ยังคิดถึงต่างจังหวัดบ้านเกิดเมืองนอนที่จากมาอยากกลับไปอยู่เหมือนที่เคยอยู่มา คงมีหลายๆ คนที่คิดเหมือนกันจริงมั้ย