ในหนึ่งวันเพื่อนๆเดินทางกันไปที่ไหนบ้างคะ ตั้งแต่ตื่นนอนจบหลับไป และเมื่อถามว่าเดินทางอย่างไร จะมียานพาหนะต่างๆ เช่น รถประจำทาง รถจักรยานยนต์ รถยนต์ รวมถึงรถเพื่อน และรถแฟน 5555 ผู้เขียนจะมาเล่าถึงการเดินทางอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนใช้เดินทางกลับบ้านทุกอาทิตย์ นั่นคือ รถไฟ นั่นเอง เพื่อนๆ เคยนั่งรถไฟกันหรือเปล่าคะ ถ้าเคย หรือยังไม่เคย สามารถเดินทางด้วยรถไฟอีกครั้งพร้อมกับผู้เขียนเลยค่ะ ถ้าพร้อมแล้วไปกันเลยค่ะ ผู้เขียนเลือกใช้บริการของรถไฟไทย เพราะมีราคาถูก และใช้เวลาเดินทางน้อย ผู้เขียนเดินทางมาสะดวกที่สุดและพ่อกับแม่มารับได้ง่ายที่สุด ทุกวันศุกร์ผู้เขียนจะรีบมาขึ้นรถไฟเที่ยวสุดท้ายเพื่อกลับบ้านที่อยู่ต่างจังหวัด โดยเริ่มแรก ผู้เขียนเดินทางมาที่สถานีรถ เดินไปที่ซื้อตั๋วและบอกที่เคาน์เตอร์ที่ซื้อตั๋วได้เลยว่าเราจะไปลงที่ไหน แล้วพนักงานจะขายตั๋วให้เรา และบอกราคา เมื่อเราจ่ายเงินแล้วพนักงานจะยื่นตั๋วให้ ผู้เขียนจะถามพนักงานว่าต้องขึ้นชานชาลาที่เท่าไร เพราะเดี๋ยวนี้รางรถไฟบางแห่งไม่สามารถเดินข้ามรางรถไฟได้แล้ว ต้องย้อนกลับมาขึ้นให้ถูกชานชาลา เหมือนเรานั่งรถไฟฟ้า BTS เลย โดยเราสามารถกะเวลาเดินทางหรือเที่ยวรถไฟได้จากเว็บไซต์ของการรถไฟแห่งประเทศไทย http://www.railway.co.th/ หรือแอปพลิเคชัน ในสมาร์ทโฟน ตรวจสอบเวลาการเดินรถ ของการรถไฟแห่งประเทศไทย ซึ่งในแอปพลิเคชัน เราสามารถดูบริการ ทั้งตั๋วโดยสาร ค่าโดยสารอัตราพิเศษ สัมภาระ การท่องเที่ยวทางรถไฟ กำหนดเวลาเดินรถ เป็นต้น หากมีข้อสอบถามอื่นๆ สามารถโทรไปที่สายด่วน 1690 ได้ค่ะ เมื่อเราซื้อตั๋วและไปรอที่ชานชาลาแล้ว พนักงานจะประกาศว่าขบวนที่จะมาถึงเป็นขบวนเลขที่เท่าไร และจะเดินทางไปที่ไหน เราสามารถเช็คความถูกต้องจากตั๋วที่เราซื้อมา ตั๋วบางประเภทจะต้องนั่งตามหมายเลขที่อยู่บนตั๋ว แต่บางประเภท ซึ่งผู้เขียนใช้บริการบ่อยที่สุด คือ รถไฟท้องถิ่น ไม่ต้องนั่งตามเลขที่ตั๋ว เมื่อเราได้ที่นั่งแล้วก็เริ่มเดินทางได้เลย.... และอย่าลืมว่าช่วงนี้อยู่ในช่วงปฏิบัติตัวเพื่อป้องกันการระบาดของเชื้อไวรัส COVID-19 ซึ่งการรถไฟจะมีบริการให้นั่งแค่เบาะละ 1 คน เท่านั้น ต้องสวมหน้ากากอนามัย หรือ หน้ากากผ้า และอย่าลืมรักษาความสะอาดบนรถไฟด้วยนะคะ ถึงจะเป็นรถสาธารณะแต่ก็จะมีพนักงานมาทำความสะอาดทุกเที่ยวการเดินทาง ผู้เขียนเดินทางด้วยรถไฟมาตั้งแต่เรียนชั้นมัธยม ชื่นชอบการนั่งรถไฟที่สุด เมื่อเรานั่งรถไฟ เราเปิดหน้าต่าง ลมเย็นจากภายนอกปะทะที่หน้าเรา เมื่อเราผ่านชุมชน ผู้เขียนอดที่จะโบกมือให้เด็กที่เล่นอยู่ใกล้ๆทางที่รถไฟผ่านไม่ได้ จึงต้องโบกทุกครั้ง อยากให้ผู้อ่านที่ยังไม่เคยใช้บริการรถไฟของไทยลองซักครั้งในชีวิตนะคะ นั่งรถไฟไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ ระหว่างทางเราสามารถสัมผัสกับธรรมชาติ และผู้โดยสารที่เดินทางมาพร้อมกับเราด้วย ........ความสุขไม่มีทางเดินมาหาเรา เราต้องเดินไปหาความสุขเอง........ ภาพประกอบบทความ ถ่ายเองของผู้เขียนเองค่ะ