เมื่อฉันพา กล้องฟิล์มใช้แล้วทิ้ง ออกเดินทาง เนื่องจากทำงานกันมาอย่างหนักตลอดทั้งปี ทุกคนในทีมเลยประชุมกันว่าอยากจะไปเที่ยวกัน โดยโจทย์คืออยากไปที่หนาวๆที่ไหนก็ได้ขอให้หนาวไว้ก่อนแบบควันออกปาก และมีดอกไม้ ไปนอนโฮมสเตย์ จึงสรุปกันได้ว่า ไปภูลมโลกันเถอะ ความจริงแล้วเราเป็นคนที่ขี้หนาวมากเรียกได้ว่าสมัยยังเด็กเคยตามพ่อไปทำงานที่เชียงใหม่แล้วอากาศที่นั่นตอนนั้นมันเย็นเข้าไปถึงกระดูก เราร้องไห้ขอพ่อกลับบ้านเลยทีเดียว แต่รอบนี้เราคิดในใจแล้วว่ามันคงไม่หนาวขนาดนั้นหรอก ถึงจะหนาวแต่เราก็จะสู้ (หรือเปล่านะ) แพลนการเดินทางแทบไม่มีเพราะมีพี่ในทีมคอยจัดการหมดแล้วและทริปนี้สะดวกสบายไว้ก่อนเพราะเหนื่อยมาทั้งปี แต่ที่คึกคักคือทุกคนมีกล้อง ฟิล์มใช้แล้วทิ้ง (Fujifilm Simple Ace 400) ที่ฝากพี่คนหนึ่งหิ้วมาจากญี่ปุ่น กล้องตัวนี้ใช้งานง่าย แค่ฉีกซองก็ใช้ได้แล้ว ถ่ายได้ 27 รูปด้วยฟิล์ม Fujicolor 400 กดถ่ายอย่างเดียว ไม่ต้องโฟกัส ถ่ายได้ตั้งแต่ระยะ 1 เมตร มีแฟลชในตัว มือใหม่อยากเล่นกล้องฟิล์มขอแนะนำ เป็นครั้งแรกที่เราจะมาลองใช้ด้วย มาเริ่มกันเลย!!! พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า วิวก่อนจะถึงที่พักสวยมากจากแสงไฟดวงเล็กๆเต็มไปหมด เห็นภูเขาลูกโต เราหยุดถ่ายรูปกันจนเกือบลืมจะเข้าที่พักเพราะแสงสีส้มตรงหน้ามันดึงดูดอยากยืนตรงนี้ให้นานขึ้น นี่สินะการหลบหนีจากความวุ่นวายมาพักใจอย่างแท้จริง มันสวยจริงๆนะ ไม่อยากกลับกรุงเทพฯแล้วละ พวกเราเลือกที่จะพักที่ ''ไร่ลุงหั่งภูทับเบิก'' คุณลุงและครอบครัวให้การต้อนรับอย่างดี พักที่นี่เหมือนได้มาเที่ยวบ้านญาติผู้ใหญ่ ด้วยความเป็นโฮมสเตย์ ขาดเหลืออะไรก็เรียกคุณลุงคุณป้าให้ช่วยได้ตลอดเพราะอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน เหตุเกิดจากกางเกงตัวเก่งของเราขาดป้าก็หาด้ายกับเข็มให้ ภายในบ้านตกแต่งสไตล์วินเทจ มีทีวี วิทยุและสินค้าสมัยเก่าประดับตกแต่ง เราชอบกลิ่นบ้านที่พักมันมีกลิ่นความเก่าทำให้นึกถึงบ้านสมัยเด็ก ด้านบนจะมีระเบียงไว้ชมดาวหรือปาร์ตี้กันได้ อาหารตอนกลางคืนเป็นอาหารท้องถิ่น พืชผักก็ได้จากสวนบริเวณบ้านนี่แหละ กินไปลมก็พัดไปสบายอารมณ์ ที่สำคัญอร่อยทุกอย่างเหมือนกินกับข้าวฝีมือแม่ กินข้าวอิ่มก็มานั่งคุยเล่นกัน กินขนมที่ซื้อตุนมาจากร้านสะดวกซื้อ ทำเป็นเล่นไป กลับมาดูรูปแล้วมันรอดนะ หล่อเลย พอตกดึกก็มีมือกีตาร์มาชวนพวกเราร้องเพลง ก็เลยขอจัดไปหลายบทเพลงมาทุกแนวทุกศิลปิน จังหวะนี้ก็เลยลองเทสเจ้ากล้องใช้แล้วทิ้งตอนกลางคืนดูสักหน่อยว่าจะรอดมั้ยเปิดแฟลช กับ ISO 400 สรุปว่ารอดนะแม้จะแสงน้อยดีกว่าที่คิดเอาไว้ พูดคุยกันและเตรียมแพลนที่จะไปเที่ยวในวันรุ่งขึ้น อากาศข้างนอกตอนกลางคืนหนาวนะหนาวตอนอาบน้ำนี่แหละทำใจอยู่ตั้งนาน สะท้านไปทั้งตัว แต่พอเข้าห้องพักแล้วอุ่นมากกอดผ้าหมอุ่นๆแล้วหลับไป รอเตรียมไปเที่ยวต่อในวันรุ่งขึ้น