ผีตาดำ

" ผี ตา ดำ "

อีกหนึ่งเรื่องราวของผมที่จะมาบอกเล่ากันต่อไปนี้ เกิดขึ้นจากผมไปทำธุระกับคุณอาของผมที่อีกอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับผมแบบตรง ๆ มันเกิดขึ้นกับคุณอาของผมอีกทีหนึ่ง ขณะนั่งรถไประหว่างทาง อยู่ดี ๆ ผมก็ถามคุณอาผมว่า อาเคยเจอผีบ้างไหม อาก็ตอบกลับมาว่า ไม่เคยเจอกับตัวหรอก แต่ตอนเด็ก ๆ ก็เคยมีประสบการณ์ร่วมกะเขาบ้าง ผมเลยถามกลับไปว่าอาไปเจอที่ไหน?ยังไง?  เสียงหัวเราะดังมาจากคุณอาพร้อมกับคำพูดที่ว่า ช่างนึกถามเนาะ ผ่านมาแถวนี้พอดี

ผมคิดในใจ-อ้าวซวยแล้วสิ ยิ่งแต่เป็นคนกลัวผีอยู่ด้วย บทสนทนาผมกับอาเงียบไปสักพัก จู่ ๆ อาก็ชี้ให้ดูข้างทาง เป็นบึงขนาดใหญ่พอสมควร ต้นไม้สูงใหญ่เขียวขจี น้ำเกือบเต็มบึง บรรยากาศเหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจมาก ดูมีความสงบเยือกเย็น ก็สวยดีนี่ครับ-ผมเอ่ย นี่ไงที่ที่เกิดเหตุ อาของผมพูดโดยไม่มีความตื่นเต้นแต่อย่างใด

ไม่ต้องแปลกใจครับ...วัยรุ่นพวกนั้นกินเหล้ากับผี ผมนี่โอโห้ขนลุกไปหมด ผมสงสัยอีกอย่างว่าทำไมถึงรู้ว่าตาดำจมน้ำตาย อาผมบอกว่า ปรากฏว่าคืนนั้นตาดำแกไปเข้าฝันเมียแกว่าแกหนาว เอาแกออกไปที แล้วอาผมก็พูดติดตลกว่า วันนั้นแกคงเดินกลับบ้านแล้วแวะกินเหล้าก่อนมั้ง และที่แปลกไปกว่านั้น-อาพูดต่อ ตรงที่พบศพแกน่ะ น้ำลึกแค่เอวเท่านั้นเอง แล้วสภาพศพเหมือนแกนอนพนมมืออยู่ คนที่มาดูก็หลอนไปตาม ๆ กัน เจ้าของร้านขายของนั่นก็บอกอีกว่า เห็นแกเดินลงไปในน้ำ นึกว่าจะไปหาปลาปกติ ไม่ได้เอะใจอะไร แต่พอวันนั้นแกเห็นสภาพตาดำตัวเปียกโชกและไม่มีขา และหายไปต่อหน้าต่อตาตอนเมียแกมาถามหา ไม่รู้ว่าพวกวัยรุ่นมันไม่สังเกตหรืออะไร (ถึงตอนนี้ผมบอกได้เลยว่าเจ้าของร้านใจแข็งสุด ๆ) นับแต่นั้นมาตะวันยังไม่ตกดินแกก็ปิดร้านแล้ว อีกบ้านในหมู่บ้านแถวนั้นคือปิดบ้านกันหมด เพราะกลัวผีตาดำ

เมื่อทำธุระเสร็จก็กลับบ้านที่อยู่อีกอำเภอโดยผ่านทางเดิมและผ่านตรงบึงนั้น แต่ผมกลับประหลาดใจอีก คือ ตอนขาไปทำไมผมไม่เห็นผ้าเจ็ดสีมัดไว้กับต้นไม้ ไม่เห็นเศษซากศาลพระภูมิเก่า ๆ ที่วางอยู่เลย นับแต่วันนั้นถึงวันนี้ผมก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ครับ