อื่นๆ

ฆาตกรรมอำซะแล้ว

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ฆาตกรรมอำซะแล้ว

"ต้องฆ่า!" ว่าพลางกระแทกแก้วปังลงบนโต๊ะเล็กๆร้านยาดองปากซอย​  ความคับแค้นของลูกผู้ชายคนหนึ่งมันถึงจุดระเบิดที่จะต้องแตกหัก

"เฮ้ย​ จะบ้าเร้อะ​ ใจเย็นๆซีวะ​ ผัวเมียทะเลาะกันจะฆ่าจะแกงเลยรึไง"

เจ้ามิตรเพื่อนร่วมวงห้ามปรามอย่างเป็นห่วง​ 2คนนี้มานั่งร้านยาดองนี่ประจำ​ ช่วงหลังๆประทีปมักจะมีปัญหาในบ้านมาระบายบ่อยๆจนรู้สึกว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ

"เงินเดือนข้ามันยึดทุกบาท​ ให้ใช้วันละ50​ จะไปพอบ้าไรวะ​  งานบ้านไม่ต้องพูดถึง​  กวาดเช็ดถู​ ล้างจานซักผ้าทุกชิ้นยันเกงลิง​ ถุ๊ย​ ชีวิต"

เขาระบายหมดเปลือก​ เจ้ามิตรอดขำไม่ได้แอบหัวเราะหึๆ​ กับความซื่อความบื้อของเจ้าทีป  เมียมันคนนี้กว่าจะได้มาเลือดตาแทบกระเด็น​ อยู่ไปอยู่มายกระดับกลายเป็นแม่ซะชิบ.. จิกใช้ข่มขู่สารพัดจนทนไม่ไหวแล้ว​ งานนี้ต้องกำจัดลูกเดียว

Advertisement

Advertisement

ประทีบเฝ้าครุ่นคิดหาทางที่จะสังหารเมียให้ได้​ เอาไงดี​ สมัยนี้การฆาตกรรมมันปิดบังกันยาก​ ตำรวจสืบเสาะหาเบาะแสไม่นานก็ถูกรวบง่ายๆ​  พูดง่ายๆทางการเก่งและเทคโนโลยี่ล้ำยุคมากขึ้น​  พลาดมาโดนจับประหารตายตามซะอีก

"ไม่ได้ด้วยกลก็ต้องมนต์คาถาดิ"
แว่บหนึ่งขึ้นมา​  เขารีบเปิดเนตค้นหาคุณไสย์ต่างๆสำนักอาจารย์ชื่อดังหลายๆแหล่ง​  จนคิดว่าได้ที่หนึ่งแล้ว​  นั่นแหละถึงได้ล้มตัวนอนได้

ท้ายๆซอยเปลี่ยวมีป้ายติดว่า"​ สำนักอาจารย์เหียก"  ประทีปสาวเท้าขึ้นไปทันที
ยกมือพนมสาธยายความคับแค้นแน่นทรวงให้ท่านฟังหมดเปลือก

"555​  มาถูกที่แล้วล่ะคุณ​ เรื่องจิ๊บจ๊อย​แค่นี้จัดการไม่ยาก​"

"ผมไม่อยากให้ตำรวจจับได้นะ'จารย์.."

"ถ้าคนทำน่ะคงจับได้​  แต่นี่ผีนะว้อย​ หาหลักฐานยังไงก็ไม่เจอ555.." หัวเราะอย่างผู้กำชัย

คืนเดือนสลัว​ ฟ้าครึ้ม​ ลมเย็นพัดอ่อนๆต้นไม้เรียงรายทะมึน​ พลิ้วไหวโยกราวอสูรกายเคลื่อนตัว​   ที่นี่คือ​ ป่าช้า​ ประทีปเขาค่อยๆย่างอย่างหวาดหวั่น​  งานนี้เขาต้องแลกกับการเจอผี​   ภาระกิจนี้คือ​ ต้องไปหาหญ้าบนปากหลุมผีตายโหงในป่าช้า​  แม้จะแสนกลัวจนแทบหัวใจหยุด​  แต่เมื่อคิดถึงหน้าเมีย​  เขารู้สึกว่ายอมเห็นผีดีกว่า​ รีบสาวเท้า​  พลัน​ มือดำๆแห้งเหี่ยวคว้าขาหมับ! เขาร้องจ๊ากก​  สะบัดถีบจรหลุดโกยอ้าว123ภาพโดย

Advertisement

Advertisement

-Skitterphoto จาก Pexels
-NEOSiAM2020 จาก Pexels

"ผี​  ผี.. อ๊ากกกก!!"  นั่งลงหอบแฮ่กๆ​ แง่งเอ๊ย​  ฉากแรกก็เฮี้ยนซะแล้ว​  แต่รู้สึกว่าดินตรงที่นั่งมันนูนๆขึ้นขยับได้​ จนดันเขากระเด็นจากพื้น​

"ไอ้บ้า​  นั่งทับหัวตูอยู่ได้​  หนักว้อย​"
ร่างนังผีบวมอืดลุกนั่งพร่วดมือคลำหัวบ่นไม่หยุด​  เขาวิ่งเตลิดไม่สนใจทิศทาง​  มาหยุดที่ข้างหลุมศพที่13​

"นี่ไง​ หลุมนี้​ ที่'จารย์บอกว่ามันตายโหง.." ทั้งกลัวระคนดีใจ​ มือคว้าหมับได้ที่กอหญ้าปากหลุม​  หันหลังกลับวิ่งอ้าว​ท่ามกลางเสียงหมาหอนโหยหวน

มือกำหญ้าปากหลุมขึ้นไปบนสำนักอาจารย์ทันที​
"ได้แล้วๆอาจารย์​  ต้องทำไงต่อ.." ระล่ำระลักถาม​  อาการกลัวผีค่อยคลายลง

" เอาล่ะ​ ฟังให้ดี  ทำตามที่ข้าบอกนะ​  คืนนี้ก่อนนอนเอาหญ้านี้แช่ในขันน้ำไว้​ วางที่พื้นใต้เตียง​  พอดึกๆเมียคุณหิวน้ำ.."

Advertisement

Advertisement

"มันกินแล้วจะตายใช่มั้ย.." เขาถามด้วยอยากรู้​

" ยัง​ ยังก่อน​ ช่วงที่มันกำลังก้มหยิบขันน้ำน่ะ.."

"ผีจะหักคอมันใช่มั้ย.. "ถามอีก​ คิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น

" ยัง​  เดี๋ยวก่อน.. พอมันก้มลง​ คุณก็คว้าไม้หน้าสามที่เตรียมไว้นะ​  ฟาดเต็มเหนี่ยวที่กลางกบาลเมียเลย​ รับรอง..."

ประทีปสะดุ้งเฮือก​  จุกที่คอหอยขึ้นมาอารมณ์ฉุนทันควัน

" หา!!! นี่ไอ้ที่ให้ไปหาหญ้าในป่าช้าเจอผีสารพัดสยดสยอง​  เอามาแช่น้ำให้เมียกิน​ ตูนึกว่าจะตายเพราะไสยศาสตร์​  ที่แท้แค่เอาไม้ฟาดหัว​ ตูก็ทำเองได้ว้อย.. "

เสียงพลั่ก​  ตุ้บตั้บในสำนักอาจารย์ดังก็กระหน่ำขึ้น​  เราๆท่านๆคงไม่อยากนึกภาพ​ อึ๋ยยยยย..... ////

==============



คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์