อื่นๆ
ฆาตกรรมอำซะแล้ว
"ต้องฆ่า!" ว่าพลางกระแทกแก้วปังลงบนโต๊ะเล็กๆร้านยาดองปากซอย ความคับแค้นของลูกผู้ชายคนหนึ่งมันถึงจุดระเบิดที่จะต้องแตกหัก
"เฮ้ย จะบ้าเร้อะ ใจเย็นๆซีวะ ผัวเมียทะเลาะกันจะฆ่าจะแกงเลยรึไง"
เจ้ามิตรเพื่อนร่วมวงห้ามปรามอย่างเป็นห่วง 2คนนี้มานั่งร้านยาดองนี่ประจำ ช่วงหลังๆประทีปมักจะมีปัญหาในบ้านมาระบายบ่อยๆจนรู้สึกว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ
"เงินเดือนข้ามันยึดทุกบาท ให้ใช้วันละ50 จะไปพอบ้าไรวะ งานบ้านไม่ต้องพูดถึง กวาดเช็ดถู ล้างจานซักผ้าทุกชิ้นยันเกงลิง ถุ๊ย ชีวิต"
เขาระบายหมดเปลือก เจ้ามิตรอดขำไม่ได้แอบหัวเราะหึๆ กับความซื่อความบื้อของเจ้าทีป เมียมันคนนี้กว่าจะได้มาเลือดตาแทบกระเด็น อยู่ไปอยู่มายกระดับกลายเป็นแม่ซะชิบ.. จิกใช้ข่มขู่สารพัดจนทนไม่ไหวแล้ว งานนี้ต้องกำจัดลูกเดียว
Advertisement
Advertisement
ประทีบเฝ้าครุ่นคิดหาทางที่จะสังหารเมียให้ได้ เอาไงดี สมัยนี้การฆาตกรรมมันปิดบังกันยาก ตำรวจสืบเสาะหาเบาะแสไม่นานก็ถูกรวบง่ายๆ พูดง่ายๆทางการเก่งและเทคโนโลยี่ล้ำยุคมากขึ้น พลาดมาโดนจับประหารตายตามซะอีก
"ไม่ได้ด้วยกลก็ต้องมนต์คาถาดิ"
แว่บหนึ่งขึ้นมา เขารีบเปิดเนตค้นหาคุณไสย์ต่างๆสำนักอาจารย์ชื่อดังหลายๆแหล่ง จนคิดว่าได้ที่หนึ่งแล้ว นั่นแหละถึงได้ล้มตัวนอนได้
ท้ายๆซอยเปลี่ยวมีป้ายติดว่า" สำนักอาจารย์เหียก" ประทีปสาวเท้าขึ้นไปทันที
ยกมือพนมสาธยายความคับแค้นแน่นทรวงให้ท่านฟังหมดเปลือก
"555 มาถูกที่แล้วล่ะคุณ เรื่องจิ๊บจ๊อยแค่นี้จัดการไม่ยาก"
"ผมไม่อยากให้ตำรวจจับได้นะ'จารย์.."
"ถ้าคนทำน่ะคงจับได้ แต่นี่ผีนะว้อย หาหลักฐานยังไงก็ไม่เจอ555.." หัวเราะอย่างผู้กำชัย
คืนเดือนสลัว ฟ้าครึ้ม ลมเย็นพัดอ่อนๆต้นไม้เรียงรายทะมึน พลิ้วไหวโยกราวอสูรกายเคลื่อนตัว ที่นี่คือ ป่าช้า ประทีปเขาค่อยๆย่างอย่างหวาดหวั่น งานนี้เขาต้องแลกกับการเจอผี ภาระกิจนี้คือ ต้องไปหาหญ้าบนปากหลุมผีตายโหงในป่าช้า แม้จะแสนกลัวจนแทบหัวใจหยุด แต่เมื่อคิดถึงหน้าเมีย เขารู้สึกว่ายอมเห็นผีดีกว่า รีบสาวเท้า พลัน มือดำๆแห้งเหี่ยวคว้าขาหมับ! เขาร้องจ๊ากก สะบัดถีบจรหลุดโกยอ้าวภาพโดย
Advertisement
Advertisement
-Skitterphoto จาก Pexels
-NEOSiAM2020 จาก Pexels
"ผี ผี.. อ๊ากกกก!!" นั่งลงหอบแฮ่กๆ แง่งเอ๊ย ฉากแรกก็เฮี้ยนซะแล้ว แต่รู้สึกว่าดินตรงที่นั่งมันนูนๆขึ้นขยับได้ จนดันเขากระเด็นจากพื้น
"ไอ้บ้า นั่งทับหัวตูอยู่ได้ หนักว้อย"
ร่างนังผีบวมอืดลุกนั่งพร่วดมือคลำหัวบ่นไม่หยุด เขาวิ่งเตลิดไม่สนใจทิศทาง มาหยุดที่ข้างหลุมศพที่13
"นี่ไง หลุมนี้ ที่'จารย์บอกว่ามันตายโหง.." ทั้งกลัวระคนดีใจ มือคว้าหมับได้ที่กอหญ้าปากหลุม หันหลังกลับวิ่งอ้าวท่ามกลางเสียงหมาหอนโหยหวน
มือกำหญ้าปากหลุมขึ้นไปบนสำนักอาจารย์ทันที
"ได้แล้วๆอาจารย์ ต้องทำไงต่อ.." ระล่ำระลักถาม อาการกลัวผีค่อยคลายลง
" เอาล่ะ ฟังให้ดี ทำตามที่ข้าบอกนะ คืนนี้ก่อนนอนเอาหญ้านี้แช่ในขันน้ำไว้ วางที่พื้นใต้เตียง พอดึกๆเมียคุณหิวน้ำ.."
Advertisement
Advertisement
"มันกินแล้วจะตายใช่มั้ย.." เขาถามด้วยอยากรู้
" ยัง ยังก่อน ช่วงที่มันกำลังก้มหยิบขันน้ำน่ะ.."
"ผีจะหักคอมันใช่มั้ย.. "ถามอีก คิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น
" ยัง เดี๋ยวก่อน.. พอมันก้มลง คุณก็คว้าไม้หน้าสามที่เตรียมไว้นะ ฟาดเต็มเหนี่ยวที่กลางกบาลเมียเลย รับรอง..."
ประทีปสะดุ้งเฮือก จุกที่คอหอยขึ้นมาอารมณ์ฉุนทันควัน
" หา!!! นี่ไอ้ที่ให้ไปหาหญ้าในป่าช้าเจอผีสารพัดสยดสยอง เอามาแช่น้ำให้เมียกิน ตูนึกว่าจะตายเพราะไสยศาสตร์ ที่แท้แค่เอาไม้ฟาดหัว ตูก็ทำเองได้ว้อย.. "
เสียงพลั่ก ตุ้บตั้บในสำนักอาจารย์ดังก็กระหน่ำขึ้น เราๆท่านๆคงไม่อยากนึกภาพ อึ๋ยยยยย..... ////
==============
ความคิดเห็น