อื่นๆ

เด็กรามข้างวัด

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
เด็กรามข้างวัด

ผมมีเรื่องสมัยเรียนรามคำแหง มาเล่าครับ ด้วยความที่ผมเป็นวัยรุ่นก็ชอบสังสรรค์กับเพื่อนๆๆ เพราะด้วยความที่เป็นคนอัธยาศัยดีเลยมีเพื่อนเยอะมากๆๆครับ พอตกเย็นก็ต้องไปฉลองที่ร้านหลังรามคำแหงครับเป็นร้านขายยาดอง กินพอกึมๆๆ กลับไปนอนห้องเพื่อนๆที่หน้ารามคำแหงครับ ก็เดินลัดเข้าสู่พื้นที่ในมหาวิทยาลัยโดยการปีนรั้วเข้ามาครับ พอถึงลานหน้าองค์พ่อขุนรามก็ยกมือขึ้นไหว้ครับ ตอนนั้นเมาครับมากด้วยเเละดึกมากมึดด้วยครับก็เลยพูดออกไปว่า พ่อขุนไปส่งลูกหลานด้วยครับ

สักพักได้กินมะลิซ้อนที่ร้อยจากมาลัยโชย น้ำอบไทย กลิ่นเทียนตามสายลมมาเลยครับ รีบเดินครับกลัวสุดๆๆ เหลือบตามขึ้นไปมองบนอาคารเรียน ของมหาวิทยาลัยซึ่งมีนักศึกษาโดดลงมาฆ่าตัวตายบ่อยๆ เพราะมาสอบสาย ผิดหวังในความรัก ผมเห็นอะไรไม่รู้สีขาวๆๆ นั่งอยู่บนอาคารเรียนครับ เหมือนจะโยกไปมาได้ด้วย ผมจึงตัดสินใจรีบๆๆเดินครับ    พอข้ามถนนมาด้านฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัย กลิ่นเทียนกลิ่นน้ำอบไทยก็จางหายไปครับ ผมยกมือขึ้นบอกว่า ขอบคุณครับ พ่อขุน ทุกครั้งครับที่ผมไปกินเหล้ายาดองหลังรามคำแหงแล้วพอผ่านลานพ่อขุนรามก็จะมีบริวารท่านตามมาวส่งเป็นประจำ     จนย้ายมาทำงานที่จันทบุรีครับ

Advertisement

Advertisement

หลังรามเมื่อยี่สิบปี

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมได้พบเจอมากับตัวเองในงานวันลอยกระทงที่ผ่านมาครับ วันที่ 11 พย 62 วันนั้นผมได้ไปทำการลอยกระทงตอนประมาณสองทุ่มที่วัดจันทนาราม จันทบุรี ในงานก็มีเครื่องเล่นมากมาย วัดนี้เป็นวัดเล็กๆๆไม่ใหญ่โตมากนัก ผมก็ไปลอยกระทงด้านล่างฝั่งดินทางไปที่ท่านำ้    ผมมีความรู้สึกว่า มีใครบางคนหรือบางสิ่งคอยมองผมอยู่ ผมเลยเดินไปที่มีเเสงไปก็เห็นเงาด้วยหางตาก็ยังเห็นเงาบางสิ่งอยู่ด้านหลัง

พระเดินบิณฑบาตยามเช้ามืด

ด้วยความที่ผมชอบเที่ยวงานวัดแบบนี้ เพราะไม่ค่อยมีบ่อยๆนัก  ผมเลยเดินเล่นไปมาแล้วเดินริมน้ำไปเรื่อยๆๆ จนผ่านไปยังศาลเจ้าบริเวณริมนำ้ ด้วยความที่ผมอยากรู้ผมก็มองเข้าไปในศาลก็เห็นคล้ายๆๆเงาทอดผ่านออกมาจากศาล ผมจึงรีบเดินต่อ  จนเวลาเข้าประมาณเที่ยงคืนก็เดินทางกลับบ้านซึ่งห่างจากวัดประมาณ ห้ากิโลเมตร จังหวะนั้นก็มีคนเบาบางลงมากครับ เพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันทำงาน จังหวะที่ผมขี่มอเตอร์ไซด์อยู่ผมก็เห็นเหมือนมีคนสองคนเดินมาข้างหลังเดินเหมือนตามมาครับ พอเร่งเครื่องก็เห็นเดินตามมาเรื่อยๆๆ ยังเห็นอยู่ครับ จนมาถึงหน้าบ้าน ผมยกมือขึ้นบอกว่า ขอบคุณครับที่มาส่ง ร่างนั้นค่อยๆๆ เดินหายเข้าป่าไปต่อหน้าครับ

Advertisement

Advertisement

เเหล่งที่มาของภาพ ขอขอบคุณครับ จากฐานข้อมูลท้องถิ่นราชภัฏรำไพพรรณีเว็ปTORTOHและสถานที่ท่องเทียว

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์