อื่นๆ

[เล่าเรื่องผี] - กุมารพราย

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
[เล่าเรื่องผี] - กุมารพราย

เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเครื่องรางของขลังที่คล้ายๆต่างเรียกกันว่า "กุมารพราย"

เพื่อน ๆ พร้อมจะอ่านกันแล้วหรือยัง!!?

เริ่มจากครั้งแรกที่พ่อของฉัน ได้นำบางอย่างมาจากวัดจังหวัดนครปฐม พ่อของฉันสิ่งบางอย่างใส่ถุงที่ผูกไว้นำกลับมาเข้ามาในบ้านครั้งแรก ฉันก็รู้สึกได้ตั้งแต่แรกว่ามีสิ่งบางอย่างกำลังอยู่ในบ้านหรือยืนอยู่ และพอพ่อของฉันจุดธูปเพื่อเรียกให้พี่กุมารเข้าบ้าน เพื่อบอกกับเจ้าที่เจ้าทาง ตอนนั้นฉันสัมผัสได้ถึงยางอย่าง ทำให้ขนลุกซู่ขึ้นมาและแล้วฉันก็รู้สึกได้ทันทีว่าพี่กุมารตนที่พ่อนำมานั้นเขาเข้าบ้านแล้ว

2ขอบคุณภาพจาก : https://unsplash.com/photos/S8PqMCja_EM

เข้าเรื่องกันเลยละกัน เรื่องมีอยู่ว่า....กุมารทองที่พ่อนำเข้ามาในบ้านนั้น ฉันตั้งชื่อให้ว่า พี่เงินฉันเห็นพี่เงินเป็นทั้งเพื่อน ทั้งครอบครัวของฉัน แล้วมีอยู่วันหนึ่งขณะที่พ่อกับแม่ของฉันไปทำงาน พี่ชายของฉันก็ไปทำงานด้วย  ส่วนฉันอยู่ที่บ้านคนเดียว

Advertisement

Advertisement

เล่าต่อนะ ฉันอยู่ที่บ้านคนเดียวใช่ไหม ตอนนั้นที่ฉันกำลังเล่นคอมอยู่นั้น (บ้านฉันมี 2 ชั้น ตรงทางขึ้นบันได้ฉันจะเปิดไฟไว้เพื่อเวลาเดินขึ้นบันไดจะไม่น่ากลัว) แต่แล้วอยู่ ๆ ไฟก็ดับ ฟึบ!! ขณะตอนนั้นฟ้าอากาศไม่เป็นใจ ฝนดันตกลงมาอย่างหนักในเวลาเกือบสองทุ่ม โดยที่ฉันอยู่บ้านคนเดียว มีฟ้าแลบ และมีเสียงฟ้าร้องเสียงดังสะเทือน จู่ ๆ แสงจากฟ้าที่แลบเข้าผ่านช่องหน้าต่างตรงทางขึ้นบันได เปรี๊ยง!! แล้วทันใดนั้นเองฉันก็ได้เห็นร่างของเด็กผู้ชายอ้วนผิวคล้ำ ใส่โจงกระเบนสีแดง โดยไม่ใส่รองเท้า มัดจุกผมไว้ อยู่ตรงชั้นทางขึ้นบันได และหายไปต่อหน้าต่อตา ตอนนั้นคือใจหายแว๊บบ น่ากลัวมากจนน้ำตาแทบไหล เพราะตอนนั้นฉันยังเด็ก ฉันอยู่ม.ต้นเท่านั้น

และแล้วเด็กร่างอ้วนมัดจุกคนนั้น ฉันเดาว่าคงเป็นกุมารที่พี่ชายฉันเลี้ยงไว้ น่าจะเป็นพี่จุก ไม่ใช่พี่เงิน เด็กชายร่างอ้วนจู่ ๆ ก็ได้กระทืบเท้าเสียงดังดังปึ้ง ! ปึ้ง ! ปึ้ง! เหมือนพยายามที่จะแกล้งให้ฉันกลัว ตอนนี้คือกลัวมากจริง ๆ จนคิดถึงพี่เงินในใจ แล้วหลังจากนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงกระทืบเท้ากลับเป็นเสียงที่ต่างไปจากตอนแรก ตรงบันไดขั้นที่ 1 ไม่ดังไม่เบามาก และก็มีเสียง เหมือนมีคนวิ่งไล่กันขึ้นบันไดไป ปึ้ง !! ด้วยน้ำหนักเท้าแล้ว ฉันเชื่อว่า น่าจะเป็นพี่จุก เพราะเป็นเด็กอ้วนตัวใหญ่ ส่วนคนที่กระทืบเท้าตรงบันไดขั้นที่ 1 คงจะเป็นพี่เงิน คือพี่เงินมาช่วยฉันไว้จากพี่จุก

Advertisement

Advertisement

เรื่องต่อไป...เป็นเรื่องของพี่เงิน วันหนึ่งมีคนข้างบ้านของฉันบอกกับแม่ของฉันว่า เมื่อตอนนี้หนูบี และพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน ป้าแดงเห็น (คนข้างบ้านของฉัน) ได้บอกกับฉันว่า ในช่วงตอนเย็นที่พวกฉันและพ่อแม่กลับมาถึงบ้านแล้ว ว่าป้าเห็น เด็กผู้ชายใส่เสื้อผ้าเป็นกางเกงยีนส์ เสื้อเสื้อยืด ที่ฉันเคยใส่บ่อย ๆ ไปนั่งซักผ้า อยู่หลังบ้าน ป้าแดงบอกว่า ตอนที่เด็กชายซักผ้าทำหน้าตาบึ้งตึง ไม่ยิ้ม เป็นเด็กผู้ชายตัวดำ ผอม เมื่อเขาซักผ้าเสร็จแล้ว เขาก็ตากผ้าเลยโดยไม่บิดผ้าให้แห้งซะก่อน ป้าแดงบอกว่า เหมือนคนโบราณที่เวลาซักผ้า แล้วจะสะบัดอย่างเดียวโดยไม่บิดผ้าให้แห้ง เพราะสมัยก่อนสมัยโบราณส่วนใหญ่เวลาซักผ้า มักจะไม่บิดผ้าแต่สะบัดแล้วตากเลย เพื่อให้ผ้าไม่ยับเวลาสวมใส่

และเรื่องที่สาม มีอยู่ครั้งหนึ่งฉันซื้อรถของเล่นให้กับพี่เงิน เวลาเราจะถวายอะไรเราก็ต้องจุดธูปถวายของใช่ไหม แล้วเสร็จธุระเศษมันหล่นลงตรงหิ้ง ทำให้เป็นผงเยอะ ๆ แล้วเหมือนรถของเล่นขยีบเองได้เพราะว่ามันมีรอยล้อรถอ่ะ รอยล้อรถจากเศษธูปที่ตกหล่นตรงหิ้งชั้นวางกุมารพรายองค์นี ฉันไปบอกใครว่ารถของเล่นนี้มันเลื่อนเองเพราะว่ามีรอยล้อรถของเล่นอยู่ตรงเศษธูป ก็ไม่มีใครเชื่อ

Advertisement

Advertisement

สรุปแล้วฉันเห็นพี่เงินอยู่คนเดียวในบ้าน และอีกไม่กี่เดือนพ่อของฉันก็นำพาพี่เงินไปคืนวัดเพราะพ่อสัมผัสไม่ได้ และเริ่มไม่ศรัทธา วันนั้นฉันร้องใหเหนักมาก จนพอวันที่ฉันโตขึ้น ฉันก็เริ่มเช่ากุมารมาเลี้นงเอง ที่วัดเดียวกันกับพี่เงิน เพื่อให้พวกกุมารพรายเป็นเพื่อนคุยตอนเหงา

เรื่องราวก็มีแค่นี้แหละ

ผู้เขียน : โต๊ะเขียนหนังสือ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์