นักวิ่งในป่า คำว่านักวิ่งในป่าหลายคนอ่านแล้วอาจจะยังงงๆ ว่ามันมีด้วยเหรอ หรือเป็นกีฬาวิ่งประเภทไหน จริงๆ มันเป็นศัพท์ที่ผมเองชอบเรียกเพื่อนๆ " นักวิ่งเทรล" ของผม คุณผู้อ่านอาจจะเริ่มคุ้นในวงเล็บต่อมาของผมบ้าง เพราะการวิ่งเทรลถือเป็นกิจกรรมการวิ่งที่มีการแข่งขันแบบทั่วไปในประเทศไทย ผู้คนธรรมดาที่ชื่นชอบการวิ่งสามารถจะสัมผัสได้ เพียงแค่ลงมือสมัครไปในรายการแข่งขันต่างๆ และแน่นอนนักชอบวิ่งอย่างผม ซึ่งได้มีโอกาสเริ่มวิ่งอย่างจริงมาประมาณปีกว่าๆ ตามเส้นทางทั่วไปก็ถึงเวลาพาตัวเองมาเป็นนักวิ่งในป่าหรือนักวิ่งเทรลกับเขาบ้าง และนี้คือเรื่องที่อยากจะเขียนให้ผู้อ่านได้สัมผัสกันบ้าง จาก " เรื่องเล่าเจ้าถิ่น! " นักวิ่งอย่างผม การวิ่งในป่าครั้งแรกของผมอาจจะแตกต่างจากคนอื่นในเรื่องของการเตรียมตัววิ่งสักหน่อย ผมลงวิ่งในป่าครั้งแรกคือ 15 ไมล์หรือประมาณ 23 กิโลกว่าๆ ถ้าคนไม่เคยวิ่งเลยก็จะเป็นเรื่องบ้าๆ ที่ไม่รู้จะทำไปทำไม แต่คนที่เคยวิ่งอย่างผมถือเป็นเรื่องท้าทายใหม่ๆ อาจจะขาดการซ้อมแบบสม่ำเสมอไปบ้าง ก็ยังอาศัยใช้ใจบวกกับความเชื่อที่ไม่ฉลาดส่วนตัว แล้วบอกตัวเองว่าสบายๆ นะ จริงๆ มันคือเรื่องที่ไม่น่าอวดมาพิมพ์สักเท่าไหร่ ฮ่าๆ แต่ผมก็อยากบอกว่า บุญเก่าจากในอดีตของการซ้อมวิ่งยังคงส่งผลมาถึงตอนนี้อยู่นะ! ในช่วงปีนี้ ผมได้โอกาสมาวิ่งที่จังหวัดระยองบ่อยมากๆ เรียกว่าอาทิตย์เว้นอาทิตย์ การวิ่งริมทะเลนี้ถือเป็นเส้นทางที่ผมโปรดปรานอยู่มาก แต่การเป็นนักวิ่งในป่าของผมก็เริ่มต้นที่นี้เช่นเดียวกัน จังหวัดระยองทำให้ผมนึกถึงแต่เส้นทางวิ่งกับทะเล มันมีเส้นทางผ่านป่าและภูเขาด้วยเหรอ? นั้นเป็นคำถามในใจเสมอๆ ก่อนจะมีโอกาสมาวิ่งจริงๆ เขานางหย่อง อำเภอบ้านฉาง จังหวัดระยอง คือเส้นทางที่ผมจะลงแข่งขัน ซึ่งตั้งใจว่าอยากจะวิ่งไปเรื่อยๆ ทำเวลาให้พอดีและถ่ายรูปที่ระลึกในเส้นนี้ ทำวิดีโอนั้นนี้ ตามสิ่งที่ในใจคิดมาให้ดีที่สุด และนี้คือภาพ เมื่อผมได้วิ่งไปประมาณ 10 กิโลเมตร ก็อย่างที่เห็นภาพนะครับ อุปกรณ์ที่ไม่จำเป็นต่อการวิ่งมาครบ เริ่มจากกระเป๋าเป้สะพายหลังแนวท่องเที่ยว ซึ่งไม่เหมาะกับการวิ่งเทรล เพราะนักวิ่งเทรลจริงๆ จะมีเป้ที่เรียกว่าเป้น้ำ เห็นได้จากภาพพี่ท่านข้างหลังใส่มาจะมีช่องเก็บเล็กๆ และมีถุงน้ำข้างหลังพร้อมหลอดดูดให้ได้ดื่มยามกระหาย ซึ่งผมก็มีน้ำเป็นขวดเลยใส่ไว้ในเป้ข้างหลัง แล้วในเป้ก็มีถุงขนมปังซึ่งผมหยิบมากินระหว่างทางดังมือซ้ายที่จับอยู่ ส่วนมือขวานั้นกล้องโกโปรจับภาพประทับใจระหว่างทางก็ถือไม่ขาดมือ พร้อมด้วยหมวกเดินป่า ซึ่งไม่ได้กระชับหัวเท่าไหร่ ก็พกมาไม่มีอะไรมาก กลัวร้อน! ฮ่าๆ และเอาจริงๆ ในเป้ผมมีหนังสือมาด้วยหนึ่งเล่ม คิดว่า ถ้าเดินเปื่อยๆ หรือนั่งพัก เผื่ออยากอ่านหนังสือจะได้มีอ่านเลย นี้สาบานเลยนะว่าจริง พอวิ่งจบ ก็ได้แต่ถามตัวเองว่าตรูแบกไปทำไมมมม การเป็นน้องใหม่ " นักวิ่งในป่าของผม " ทำได้ค่อนข้างดีตามที่ในใจผมคิดเลย เพราะใช้เวลาไป สี่ชั่วโมงยี่สิบเก้านาที ถามจริงๆ ไปวิ่งที่ไหนมา ฮ่าๆ ก็อย่างที่ว่านะครับ เจ้าถิ่นนักวิ่งถนนอย่างผมย่อมอยากจะหาความท้าทายใหม่ๆ บ้าง และการวิ่งในป่าครั้งนี้ก็ทำให้ผมได้เรียนรู้ธรรมชาติในป่า เส้นทางที่เราสามารถจะศึกษามันได้แบบไม่ทำลายธรรมชาติ มีเรื่องราวต่างๆ ที่ผมอยากจะแชร์ในการเริ่มต้นวิ่งครั้งนี้อีกมาก หวังว่าคุณผู้อ่าน อ่านจบแล้ว อาจจะอยากมาเป็นนักวิ่งมือใหม่แบบผมบ้างก็ไม่ยาก ขอปิดท้ายด้วยช่องทางการสมัครงานวิ่งต่างๆ อย่างเว็บไซต์งานวิ่งของไทยที่สามารถเข้าไปติดตามได้ ผมจะเข้าเว็บชื่อ www.runlah.com บ่อยที่สุด นักวิ่งในป่าอย่างเราเลือกไปที่หัวข้อ วิ่งเทรล จากนั้นก็จะมีงานวิ่งให้เราได้เลือกสมัคร สามารถเข้าไปอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับงานที่แตกต่างกันออกไปได้ที่นั้น ส่วนภาพที่เพื่อนๆ คุณผู้อ่านได้เห็น มาจากงานวิ่งที่มีชื่อว่า ISUZU ROBOMAN 4x4 Trail Challenge 2019 หวังว่าผมและคุณผู้อ่านคงได้มีโอกาสวิ่งข้างๆ กัน ในฐานะ " นักวิ่งในป่า " สักครั้งนะครับ สวัสดี :)