ว่ากันว่าถ้าศพคว่ำหน้าจะเฮี้ยน

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับสามีของผู้เขียน เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจง่ายจึงจะขออนุญาติตั้งนามสมมุติให้สามีว่าไก่ และตั้งนามสมมุติให้ผู้เขียนว่าไข่ก็แล้วกันนะคะ ไก่เป็นคนต่างจังหวัดที่มาทำงานในนิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดปราจีนบุรี ส่วนไข่เป็นคนภูมิลำเนาจังหวัดปราจีนบุรีอยู่แล้ว โดยไก่กับไข่ได้รู้จักและพบรักกันจากการทำงานร่วมกันเนี่ยแหละค่ะ หลังจากคบหาดูใจกันอยู่ 2-3 ปีไก่และไข่ก็ตกลงแต่งงานกัน โดยไก่ได้ย้ายออกจากหอพักไปอยู่ที่บ้านของไข่ในระหว่างที่รอปลูกบ้านเป็นของตัวเอง โดยปกติไข่จะเดินทางไปทำงานด้วยรถยนต์ส่วนตัวพร้อมกับไก่ในตอนเช้าเท่านั้น ส่วนขากลับไข่จะอาศัยนั่งรถรับส่งของบริษัทเนื่องจากไก่มักจะเลิกงานไม่เป็นเวลานั่นเอง การเดินทางในเส้นทางที่ไม่คุ้นเคยในยามวิกาล ทำให้ไก่ประสบอุบัติเหตุรถตกข้างทาง รถพังยับเยินแต่โชคยังดีที่ไก่มีแค่แผลถลอกเพียงเล็กน้อย อุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้ไก่ต้องนำรถไปจอดซ่อมเป็นเวลานาน ระหว่างนั้นไก่ต้องอาศัยขับรถมอเตอร์ไซด์ของแม่ของไข่ไปทำงานแทน จนกระทั่งเช้าวันหนึ่งในขณะที่ทั้งคู่กำลังกินข้าวเช้าก่อนไปทำงาน ไก่ได้เล่าถึงความฝันที่น่ากลัวให้ไข่ฝันว่า

ได้ข้อสรุปว่าให้แบ่งกันเป็นกลุ่มละ 3 กับ 4 คน โดย 3 คนให้ค้นหาบริเวณรอบๆ อีก 4 คนให้ลงไปค้นหาบริเวณหนองน้ำเล็กๆ ที่มีท่อระบายวางเชื่อมหนองน้ำทั้ง 2 ฝั่งถนนไว้ด้วยกัน โดยขวดจะทำหน้าที่โบกรถป้องกันอุบัติเหตุซ้ำซ้อน ส่วนไก่ให้ทำหน้าที่คอยฉายไฟให้กับทีมค้นหาในน้ำ เมื่อแบ่งหน้าที่กันเรียบร้อยทุกคนก็ลงมือปฏิบัติงานทันที แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานทุกคนรวมถึงขวดก็หายตัวไปจนหมด ไก่พยายามร้องเรียกหาอยู่นานแต่ก็ไม่ได้รับสัญญาณตอบรับ ไก่เห็นท่าไม่ดีเลยกลับมาที่รถมอเตอร์ไซค์ที่จอดเอาไว้ เมื่อขึ้นรถได้ไก่รีบสตาร์ทรถ เมื่อเครื่องยนต์ติดแสงไฟหน้ารถก็ไปตกกระทบกับร่างแห้งกรังผิวเนื้อดำสนิทเหมือนถูกทิ้งเอาไว้กลางแดดเป็นเวลานาน ดวงตาเบิกโพลงสีขาวจ้องมองมากที่ไก่ แม้จะเป็นแค่ในฝันแต่ไก่ก็ตกใจมาก ไก่ทิ้งรถแล้ววิ่งหนีแบบไม่รู้ทิศทางยิ่งวิ่งยิ่งมืดยิ่งไกลออกไปเรื่อยๆ ไก่รู้สึกเหนื่อยจนจุกแน่นไปทั่วทั้งลำคอ

"ติ๊ดๆๆๆ ติ๊ด"เสียงนาฬิกา ปลุกไก่ให้ตื่นจากฟันร้าย

ไก่เล่าต่อว่า "ถึงจะตื่นมาแล้วแต่ไก่ยังรู้สึกจุกที่คอ แน่นที่หน้าอกและเนื้อตัวก็เต็มไปด้วยเหงื่อ มันเหมือนจริงจนแทบแยกไม่ออก" ไข่ที่รู้อยู่เต็มอกว่าเรื่องที่ไก่เล่ามันไม่ใช่แค่ความฟันธรรมดาๆแน่ หญิงสาวคนนั้นสถานที่ตรงนั้นมีตำนานเล่าขานมายาวนาน เพียงแต่ไก่ไม่ใช่คนในพื้นที่เลยไม่รู้ก็เท่านั้น ไข่กำชับให้ไก่เลิกงาน 5 โมงและกลับบ้านพร้อมกันในวันนี้ แต่ก็เหมือนโชคชะตาเล่นตลกเมื่อตัวไข่เองนั้นแหละที่มีงานด่วนจนทำให้ไม่สามารถกลับบ้านพร้อมไก่ได้ ไข่จึงให้ไก่รีบกลับไปคนเดียวก่อนเพราะคิดว่าฟ้ายังไม่มืดคงไม่มีอะไรน่าห่วง แต่ไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อ

ไก่ขับรถมาถึงจุดเดียวกับในความฝัน "ปี๊นๆ" เสียงแตรจากรถบรรทุกที่ขับตามมาตอนไหนก็ไม่รู้ดังขึ้น 2 ครั้งติดๆ

ไก่ตกใจจนสะดุ้งสุดตัวจากนั้นไก่ก็ควบคุมตัวได้แค่บางส่วน ไก่ขับรถต่อไปด้วยอาการเหม่อลอยรถมอเตอร์ไซค์คันเล็กๆถูกเร่งความเร็วจนเกือบๆร้อยกม.ต่อชั่วโมง ขวดที่ไปทำธุระแล้วผ่านมาพอดีเห็นไก่ขับรถเร็วผิดวิสัย จึงขับไปใกล้ๆแล้วลดกระจกลงกะจะแซวเล่นตามภาษาคนคุ้นเคย แต่เมื่อเห็นไก่อยู่ในอาการเหม่อลอยไม่แม้แต่จะหันมามองรถของขวดทั้งๆที่เครื่องยนต์ก็เสียงดังอยู่ ขวดจึงบีบแตรไป 2 ที “ปี๊นๆ” ไก่สะดุ้งสุดตัวหน้าตาซีดเซียว

ขวดที่ปกติคลุกคลีอยู่กับคนเจ็บคนตายและเจอเรื่องเหนือธรรมชาติเป็นประจำจึงถามไก่ว่า“เฮ้ยมึงเป็นไรรึเปล่าว่ะ”

ไก่รวบรวมสติก่อนจะตอบกลับสั้นๆว่า “กูรู้สึกไม่ดีเลย”

ขวดจึงบอกให้ไก่จอดรถแล้วเปลี่ยนให้เพื่อนที่นั่งมาข้างๆไปขับรถมอเตอร์ไซค์แทน ส่วนไก่นั้นขวดอาสาจะไปส่งให้ที่บ้านเอง ตลอดเวลาที่อยู่บนรถไก่ไม่ยอมพูดจาใดๆกับขวดเลย เมื่อถึงบ้านไก่ลงรถโดยไม่บอกลาขวด และเดินเข้าห้องนอนไปโดยไม่ทักทายแม่ยายซักคำ แม่ของไข่เห็นว่าท่าทางของไก่ผิดปกติจึงโทรหาไข่เพราะกลัวว่าลูกสาวและลูกเขยจะมีเรื่องทะเลาะผิดใจกัน เมื่อได้ฟังคำบอกเล่าจากปากแม่ ไข่มั่นใจทันทีว่าอาการของไก่เกิดจากวิญญาณหญิงสาวในฝันแน่นอน จึงบอกให้แม่ไปดูอาการของไก่ให้หน่อย

“ก๊อกๆ” แม่เคาะประตูห้องนอนของไก่แต่ก็เงียบไร้เสียงตอบรับ

แม่จึงถือวิสาสะเปิดเข้าไป ในห้องมืดสนิทแม่จึงเอื้มมือไปเปิดไฟ “แพ่บ แพ่บ พรึ่บ” ไฟในห้องเปิดขึ้นแสงสว่างกระจายไปทั่วมุมห้อง

ร่างของไก่นอนอยู่บนเตียง ผิวหน้าของไก่ดำคล้ำดวงตาเบิกกว้างทำเอาแม่ตกใจมาก “ไก่ ไก่เป็นไรรึเปล่า” แม่ถาม

และแม่ก็เข้าไปเขย่าตัวไก่ปรากฏว่าไก่ตัวเย็นเฉียบ ขนแขนลุกตั้งชัน 90 องศา แม่จึงรีบโทรเรียกขวดให้มารับไก่ไปโรงพยาบาล ขวดที่รู้สึกถึงความผิดปกติตั้งแต่ต้นบอกให้แม่เอาพระหลวงพ่อชื่อดังที่ครอบครัวของไข่นับถือแขวนคอให้ไก่ไว้ก่อน ไม่นานขวดก็มาถึงพร้อมกับนำเสื้อกู้ภัยที่ปักตรา “ฮู้” มาคลุมร่างไก่เอาไว้(อาสาสมัครกู้ภัยเชื่อกันว่า ตราฮู้ มีความศักดิ์สิทธิสามารถป้องกันวิญญาณ ทูต ผี ไม่ให้มาทำร้ายหรือหลอกหลอนได้) เมื่อได้สิ่งศักดิ์สิทธิถึงสองอย่างนั้นไก่เริ่มมีอาการดีขึ้น

ไก่พูดแบบกึ่งหลับกึ่งตื่นว่า “มันตามมาตลอดเลย กลัวๆๆ”

ขวดจึงบอกกับแม่ว่าไปวัดน่าจะดีกว่าไปโรงพยาบาล ทั้งคู่จึงพาไก่ไปที่วัดใกล้บ้านแต่หลวงพ่อที่วัดบอกว่าการไล่ผีเป็นการอวดอุตริซึ่งพระสงค์ไม่ควรทำอย่างยิ่ง ท่านจึงให้ไก่ไปอาบน้ำมนต์ ก่อนจะพาไปที่บ้านของร่างทรงที่อยู่ใกล้ๆวัด เมื่อไปถึงร่างทรงบอกให้ขวดปลดเครื่องรางออกจากตัวไก่ให้หมด เพื่อให้วิญญาณร้ายที่แฝงตัวอยู่ได้แสดงออกเต็มที่

“มึงจะเอาอะไรมึงบอกมาดีๆ” ร่างทรงเริ่มตั้งคำถาม

ร่างของไก่ที่ตอนแรกนั่งคอตกอยู่เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย “กูอยากได้บุญให้มันทำบุญให้กูหน่อย” จบประโยคทำเอาแม่และขวดขนลุกเกรียวเมื่อเสียงที่เปล่งออกมา กลายเป็นเสียงผู้หญิง

“ได้จ๊ะๆ” แม่รีบรับปากด้วยความกลัว

“เค้ารับปากมึงแล้ว มึงก็ไปได้แล้ว” สิ้นเสียงร่างทรงร่างของไก่ก็ทรุดลงไปนอนกับพื้น

“มึงอย่าเพิ่งวางใจอีนี่มันร้ายมาแต่ไหนแต่ไร ให้มันแขวนพระเอาไว้ให้ตลอดแล้วมาอาบน้ำมนต์ที่วัดสัก 7 วัน แล้วพร่งนี้ทำบุญให้มันซะ” ร่างทรงพูดต่อ

แม่กับขวดจึงพาไก่กับมาบ้าน คืนนั้นไก่หลับไปทั้งคืนจนถึงเช้า ไก่จำเหตุการณ์คืนก่อนหน้าได้แค่ตัวเองตกใจเสียงแตรของรถสิบล้อ ไข่จึงเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟังพร้อมกับเล่าต่อด้วยว่าผีผู้หญิงที่ไก่เจอคือผีตายทั้งกลมแกเสียชีวิตในขณะที่ท้องแก่ พ่อแม่แกเข้าใจผิดว่าสามีดูแลแกไม่ดี เลยจ้างชายฉกรรจ์ 5คน ไปทำหน้าที่แบกศพลูกสาวมาบำเพ็ญกุศลด้วยตัวเอง โดยระยะทางที่ต้องลำเลียงศพนั้นประมาณ 2-3 กิโล ชายฉกรรจ์ทั้ง 5 ผลัดกันพักผลัดกันแบกแต่ดูเหมือนว่ายิ่งแบกไปไกลเท่าไหร่ศพก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ จึงตัดสินใจแวะพักที่คันนาใกล้ๆหนองน้ำตรงนั้น แต่ดันวางศพอีท่าไหนไม่รู้จนศพตกลงจากแคร่กลิ้งไปมาหลายตลบ ตั้งแต่นั้นมาใครที่สัญจรไปมาทางนั้นจะต้องโดนผีสาวเล่นงานไม่มากก็น้อยตลอด แม่บอกว่าโบราณเค้าถือถ้าเอาศพคว่ำหน้าวิญญาณจะเฮี้ยนมาก ยิ่งเป็นผีตายทั้งกลมเลยเฮี้ยนคูณ 2 กันเลยทีเดียว

ขอบคุณรูปภาพจาก : www.Utdid.com