ใครเคาะประตู สุดหลอน ขย่มขวัญ

:::ใครเคาะประตู:::

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนผมกับเอกไปสัมมนากับบริษัทที่จ.ชลบุรี โรงแรมที่ผมกับเอกพักค่อนข้างเก่าเพราะสร้างมานาน เมื่อออกจากลิฟท์ชั้นที่ผมพักก็มี ลมเย็นๆพัดเข้ามาในลิฟท์ผมกับเอกมองหน้ากันแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ทางเดินยาวผ่านหน้าห้องพักมันดูวังเวงแปลกๆ ไฟสลัวๆ นึกถึงหอที่ใช้เป็นที่ถ่ายหนังเรื่องบุปผาราตรียังไงยังงั้น เดินไปก็เย็นหลังไป ผมกับเอกอาบน้ำและลงไปสัมนาที่ห้องประชุมจนเย็น หลังจากทานข้าวเย็นกันเสร็จก็สองทุ่มแล้วขึ้นห้องพักผ่อน

ผ่านไปจนห้าทุ่มก็ขณะที่เอกอาบน้ำ ผมนอนดูทีวีอยู่บนเตียง ก็ได้ยินเสียงเด็กหัวเราะกันสองสามคนวิ่งผ่านหน้าห้อง ตึกๆๆๆ ในใจคิด”เด็กที่ไหนมาวิ่งเล่นกันดึกๆพ่อแม่ปล่อยมาได้ไงวะ” ผ่านไปสัก 10 นาที เสียงเด็กๆก็ยังวิ่งหยอกล้อกันผ่านหน้าห้องผมอีก 4-5 รอบ จนผมทนไม่ไหวเลยตัดสินใจเปิดประตูไปดู ซึ่งทางเดินว่างเปล่าไม่มีใครมีแต่แสงจากหลอดไฟสลัวๆติดอยู่เป็นระยะ เอกออกมาจาห้องน้ำถามว่าเปิดประตูทำไม จะไปไหน ผมไม่ตอบแต่ปิดประตูเข้าไปดูทีวีต่อแต่ในใจก็ยังสงสัยอยู่ จนเริ่มง่วงกำลังจะเข้านอน เอกนอนเล่นมือถืออยู่อีกเตียงหนึ่ง ประตูห้องก็มีคนเคาะดัง ก๊อกๆๆ ผมมองหน้ากับเอก แล้วลุกไปดูที่ตาแมวที่ประตู แต่ไม่มีใครหน้าประตู..

ตอนเช้าหลังจากเช็คเอาท์ผมกับเอกเข้าไปคุยกับผู้จัดการเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟังพร้อมทั้งถามว่าชั้นที่ผมนอนมีอะไรกันแน่ ผู้จัดการได้แต่อึกอักบอกว่าไม่มีอะไร จนผมกับเอกขู่ว่าจะเอาไปเล่าให้บริษัทฟัง จะได้ไม่มาพักที่นี่อีก ผู้จัดการเลยเล่าให้ฟังว่า เมื่อครึ่งปีก่อนมีครอบครัวพ่อแม่กับลูกสามคนมาพัก ลูกของครอบครัวนั้นวิ่งเล่นตรงทางเดินหน้าห้องแล้วปีนขึ้นไปเล่นกันตรงที่กั้น พี่คนโตพลัดตกระเบียงแต่มือไปคว้าน้องอีกสองคนตกลงไปด้วย หลังจากนั้นก็จะมีคนเห็นเด็กๆมาวิ่งเล่นทางเดินชั้นนี้บ่อยๆ

หลังจากเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมนั้นแล้ว ผมแวะวัดใกล้ๆโรงแรมถวายสังฆทานพร้อมทั้งไม่ลืมของเล่นไปให้เด็กๆที่น่าสงสารสามคนนั้น