ใครอยู่ในห้องน้ำ

สวัสดีค่ะกลับมาพบกันอีกแล้วนะคะ นักอ่านที่น่ารักของเรา ครั้งที่แล้วฉันได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับเหตุการณ์ประหลาดกับการย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังใหม่ในจังหวัดชลบุรี วันนี้ฉันก็ยังมีเรื่องเล่าที่รู้สึกประหลาดสำหรับตัวเองค่ะ ฉันไม่แน่ใจว่าฉันอาจจะเป็นคนที่มีสัมผัสที่หกหรือที่เขาเรียกว่า Sixth sense เพราะฉันสามารถรับรู้และสัมผัสกับเรื่องราวลี้ลับนี้ได้ตั้งแต่ยังเด็ก และมักจะมีลางสังหรณ์บางที่มาเตือนฉันเสมอๆ เชื่อว่าหลายๆท่านในที่นี้อาจจะเคยพบเจอหรือมีเรื่องเล่าต่างๆที่เกิดขึ้นกับโรงเรียนของพวกท่านใช่หรือไม่ โรงเรียนของฉันเองก็มีเรื่องเล่าที่เขาเล่าต่อๆกันมาค่ะ

เรื่องที่จะมาเล่าในวันนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนที่ดิฉันยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ณ.โรงเรียนแห่งหนึ่งที่จังหวัดชลบุรี วันนั้นทางโรงเรียนของฉันกำลังจัดเตรียมงานวันแม่ คุณครูจึงของแรงพี่ๆมัธยมปลายมาช่วยงานคุณครูทุกระดับชั้น ห้องของฉันมีหน้าที่จัดเตรียมโต๊ะเพื่อใช้วางของในการใส่บาตรข้าวสารอาหาร ตามประสาเด็กๆพอทำงานเสร็จก็ไปหาที่นั่งเล่นนั่งคุย กลุ่มของดิฉันก็นั่งเล่นคุยกันค่ะ แต่เรื่องที่เราคุยกันนั้นกลับเป็นเรื่องลี้ลับที่พวกเราเคยประสบพบเจอค่ะ เหมือนมาแชร์ประสบการณ์กันมีเพื่อนคนหนึ่งเล่าว่า ตอนที่ซ้อมรำกลับบ้านดึกเธอเดินผ่านห้องนาฏศิลป์เธอได้ยินเสียงดนตรีบรรเลง ดั่งว่ามีคนอยู่ในห้องนั้น ซึ่งเธอเองบอกว่าแต่ในห้องนาฏศิลป์นั้นไม่มีใครอยู่เลย เพราะพวกตนไปซ้อมรำอีกห้องหนึ่ง ฉันได้ยินดังนั้นก็คิดว่าเรื่องที่เพื่อนพูดคงกรุขึ้นเพื่ออรรถรสในการพูดคุยในกลุ่ม จึงพูดเหมือนไม่เชื่อว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรในเมื่อไม่มีใครอยู่ในห้องนั้น หูแว่วหรือเปล่า เพื่อนของดิฉันก็ยังยืนคำเดิมว่าได้ยินเสียงดนตรีไทยจริงๆ ฉันก็ยิ่งขำกับสิ่งที่เพื่อนเล่า