เราไปเที่ยวจันทบุรีบ่อยมาก ไปทุกครั้งจุดหมายปลายทางคือ ทะเล และครั้งนี้ก็คือทะเลเช่นกัน แต่ที่แปลกไปกว่าทุกครั้งคือ เราไปเที่ยวในมืองด้วย เราไป โบสถ์วัดแม่พระปฏิสนธินิรมล เราไม่ได้นับถือศาสนาคริสต์ แต่เราเรียนโรงเรียนคริสต์ตั้งแต่อนุบาลจนถึงม.สาม เราเลยชอบโบสถ์ เราว่าจิตรกรรมในโบสถ์ทุกที่สวยหมด หลังเรากลับจากเกาะช้างเราไปพักในตัวเมืองตราด 1 คืน แล้วก็เดินทางออกกันมาแต่เช้าเพื่อจะได้กลับกรุงเทพฯเร็วที่สุด รถจะได้ไม่ติด ระหว่างทางที่คุณเพื่อน search google อยู่นั้น นางก็ชวนไปแวะที่ โบสถ์วัดแม่พระปฏิสนธินิรมล เราขอเรียกสั้น ๆ ว่า โบสถ์พระแม่มารี เครดิตภาพ : เจ้าของบทความ sakanaj. พอไปถึงลานจอดรถแต่ละคนก็ไปทำธุระส่วนตัวแล้วก็มารวมตัวกันที่หน้าโบสถ์ตรงรูปปั้นพระแม่มารี ช่วงนี้เป็นช่วงกอบโกย คนน้อยมากเพราะว่าเช้าอยู่ แต่ก็ไม่วายช่วงที่เราถ่ายรูปก็มีคุณลุงเดินมาแล้วบอกว่า หนู..อย่าส่งเสียงดัง แล้วคุณลุงก็เดินไปอีกกลุ่ม หนู..ที่นี่คือวัด สำรวมด้วย เหมือนโดนฟรีส จากลิงกลายเป็นคนขึ้นมาทันที เครดิตภาพ : เจ้าของบทความ sakanaj. สักพักก็พากันเข้าข้างใน คนที่แต่งตัวไม่สุภาพห้ามเข้า ให้เราคิดว่าเรามาวัดจะทำให้เราเข้าใจง่ายขึ้น ข้างในก็จะมีคุณลุงคอยบอกเราถึงประวัติของวัด แกว่าถ้ามาช่วงมีพิธีก็จะไม่ได้เข้าและถ่ายภาพไม่ได้ ตรงบริเวณปรัมพิธีสวยมากเป็นผนังสีชมพู ตกแต่งผนังด้วยปูนปั้นแม่พระ และมีรูปปั้นพระเยซูถูกตรึงบนไม้กางเขนตรงกลาง ส่วนด้านข้างก็จะมีรูปปั้นพระบิดา เครดิตภาพ : เจ้าของบทความ sakanaj. แต่ที่ดีความสนใจเราได้มากคือ รูปปั้นพระแม่ที่อยู่ด้านข้างปรัมพิธี องค์พระแม่ส่องแสงสีฟ้าน่ามอง มีป้ายเขียนว่า “ห้ามแตะองค์พระ” เราไม่รู้ว่าเราติดใจอะไรแต่เรายืนมองดูองค์พระแม่นานมาก ยิ่งมองยิ่งชวนหลง สักพักก็ย้ายไปเดินดูรอบโบสถ์ กระจกที่ใช้ตกแต่งโดยรอบสวยมากตามสไตล์โบสถ์ แต่มีอยู่ภาพหนึ่งที่เรามองว่าทำยังงัย เป็นภาพพระบิดาที่เหมือนลอยออกมาจากกระจกได้ คนวาดเก่งมาก เครดิตภาพ : เจ้าของบทความ sakanaj. เราเดินทางใช้ถนนสุขุมวิท ทางหลวงหมายเลข 3 แล้วสังเกตป้ายวัดไผ่ล้อม เลยวัดไผ่ล้อมไปอีกประมาณ 1 กม.ก็ถึงวัดพระแม่ วัดเปิดให้ชมวันจันทร์-เสาร์ ปกติเวลา 08:30-16:30 แต่ช่วงเที่ยงจะเป็นพิธีทางศาสนา ช่วงนั้นจะไม่ให้เข้าโบสถ์ ส่วนวันอาทิตย์ เปิดเวลา 13:00-16:00 น. เพราะวันอาทิตย์ทางวัดมีพิธีทางศาสนา เครดิตภาพปก : เจ้าของบทความ sakanaj.