ในยุคหาเช้ากินค่ำ ยุคมนุษย์เงินเดือน อย่างในเช่นปัจจุบันนี้ มีส่วนทำให้ลดความสนิทสนม ความสามัคคีของคนในหมู่บ้านลงไปไม่น้อย เพราะทุกคนล้วนแล้วแต่มีภาระหน้าที่ในการหารายได้ หาเลี้ยงครอบครัว จึงไม่มีเวลาที่จะมาพบปะสังสรรค์พูดคุยกันได้มากมายนัก แม้จะรั้วบ้านติดกันก็ตาม ออกจากบ้านกันแต่เช้าตรู่ กลับถึงบ้านก็ดึกดื่นมืดค่ำ อาจส่งผลทำให้เกิดการแตกแยกกันในสังคม เกิดความขัดแย้งกันในหมู่บ้านมากขึ้น "กีฬาตำบล" จึงเป็นสิ่งหนึ่งที่จะช่วยทำให้คนในหมู่บ้านเกิดความสามัคคีกันมากขึ้น โดยการจัดกิจกรรมนี้ขึ้นมาจากหัวหน้าชุมชม โดยให้ประชาชนแต่ละหมู่บ้านส่งตัวแทนเข้าร่วมกิจกรรม เข้าร่วมแข่งขันกีฬา มีการประกวดกิจกรรมต่างๆ กีฬาส่วนมากที่ผู้นำชุมชนจะนำมาจัดการแข่งขันจะเน้นกีฬาที่สร้างความสามัคคี เล่นกันเป็นทีม เป็นหมู่คณะ วันนี้ก็จะขอพูดถึงกีฬา และวิธีการเล่นแบบคร่าว ๆ ค่ะ ภาพโดยผู้เขียน 1. กีฬาเปตอง จะแบ่งผู้เล่นเป็น 2 ทีม ทีมละ 2-3 คน โดยมีอุปกรณ์ในการเล่นคือ ลูกแก่น และลูกเปตอง วิธีการเล่นคือ ผู้เล่นจะมีลูกเปตองคนละ 3 ลูก ผู้เริ่มเล่นก่อนจะทำการโยนลูกแก่นไปด้านหน้า หน้าที่ของผู้เล่นทั้ง 2 ทีมคือ โยนลูกเปตองไปให้ใกล้กับลูกแก่นมากที่สุด สลับทีมกันไปมา ถ้าทีมใดโยนลูกเปตองใกล้ลูกแก่นจำนวนมากที่สุดคือทีมที่ชนะ ภาพโดยผู้เขียน 2. กีฬาแชร์บอล จะแบ่งผู้เล่นออกเป็น 2 ทีม ทีมละ 7 คน (รวมทั้งผู้ถือตะกร้า 1 คนด้วย) อุปกรณ์การเล่นมีลูกบอล 1 ลูก ตะกร้าทีมละ 1 ใบ โดยการแข่งขันคือ...ต้องช่วยกันโยนฟุตบอลให้เข้าตะกร้าของฝั่งตรงข้ามให้มากที่สุด เมื่อหมดเวลาการแข่งขัน ทีมใดทำคะแนนได้มากที่สุดถือเป็นผู้ชนะ ภาพโดยผู้เขียน 3. การแข่งขันเชียร์ลีดเดอร์ เมื่อมีนักกีฬาที่ทำการแข่งขันแล้ว ก็ต้องมีกองเชียร์ให้กำลังใจข้างสนามและถือเป็นสีสันความสนุกด้วย โดยแต่ละหมู่บ้านจะทำการร้องเพลงเชียร์ทีมของตน เพื่อเป็นแรงใจให้ทีมของตนคว้าชัยชนะ ภาพโดยผู้เขียน นี่ก็เป็นกีฬาส่วนหนึ่งที่ถูกเลือก ยังมีอีกหลายอย่าง เช่น ฟุตบอล วอลเลย์บอล วิ่งกระสอบแบบเป็นทีม เป็นต้น ซึ่งล้วนแล้วแต่สร้างความสามัคคีให้แก่คนในชุมชนทั้งนั้น และยังเป็นการออกกำลังกายพร้อมทั้งสนับสนุนการเล่นกีฬาไปในตัวด้วย ฉะนั้นผู้นำชุมชนจึงไม่ควรมองข้ามกิจกรรมดี ๆ แบบนี้ค่ะ