"ศาลเจ้าแม่ทรายทอง" 👻◀วิววี่จัง…ฟังเรื่องจริง® EP.5

ย้อนกลับไปเมื่อปี พ.ศ.2512 หมู่บ้าน "กองทราย" เป็นบ้านพักรับรองของข้าราชการกองทัพเรือ สร้างขึ้นรองรับอู่ทหารเรือพระจุลจอมเกล้าฯ เพราะการเดินทางในสมัยนั้นเดินทางลำบากมาก จำเป็นต้องมีบ้านพักให้กับข้าราชการและลูกจ้างประจำของกองทัพเรือได้พักอาศัย ไม่เสียเวลาไปกับการเดินทาง พ่อกับแม่ผมเข้ามาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ที่นี่สร้างเสร็จใหม่ ๆ

หมู่บ้านนี้ประกอบไปด้วยบ้านพักรับรองที่แบ่งพื้นที่ตามยศของข้าราชการ A C B D ผมไม่ได้เรียงผิดนะแต่หมู่บ้านนี้เรียงแบบนี้จริง ๆ พ่อของผมอยู่โซน A ที่โซน A จะมีศาลเพียงตาอยู่ 1 หลัง ห่างจากบ้านของผม 30 เมตร มีเรื่องเล่าต่อ ๆ กันว่า ก่อนที่หมู่บ้านจะสร้างเสร็จมีหญิงสาวก่อสร้างถูกข่มขืนแล้วฆ่าหมกกองทราย วิญญาณเธอเคียดแค้นคนที่มาทำเธอจนตายตกไปตามกัน และคอยหลอกหลอนคนแถวนั้นโดยเฉพาะผู้ชาย จนต้องสร้างศาลเพียงตาหลังเล็ก ๆ ให้อยู่ แล้วให้ชื่อศาลว่า "ศาลเจ้าแม่ทรายทอง" อิทธิฤทธิ์เจ้าแม่ทรายทองเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับคนพื้นที่ แต่ "ไม่ใช่" สำหรับคนที่มาอยู่ใหม่ มีเรื่องเล่าว่าผัวเมียมาอยู่ใหม่ทะเลาะกัน เมียหนีผัวออกมาจากบ้านเพราะผัวไล่ทำร้าย ไม่รู้จะหลบที่ไหน ยกมือพนมขอพึ่งเจ้าแม่ให้เจ้าแม่ช่วยด้วย แล้วจึงมุดเข้าไปใต้ศาลตัวศาลสูงจากพื้นไม่ถึงเมตร ขนาดศาล กว้าง x ยาว คงไม่ถึง 90 x 90 ซม.คงไม่ช่วยอะไรหากจะแอบใต้ศาล แต่คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวกัน..."ผัวเดินรอบศาลอยู่หลายรอบ แต่ไม่เห็นเมียตัวเอง ทั้งที่เป็นเวลากลางวันแสก ๆ" หลังเหตุการณ์ผัวเมียคืนดีกันและเล่าให้ฟังตอนที่ตนเองหลบที่ใต้ศาล ส่งผลให้ความน่าเชื่อถือกระจายออกไป โดยมีคำกล่าวว่า "เจ้าแม่ไม่ชอบผู้ชายที่รังแกผู้หญิง ท่านจะคอยช่วยเหลือ" และอีกเหตุการณ์ที่เจอกันบ่อยครั้งมากคือ หากคนนอกพื้นที่เข้ามาค้างแรมในพื้นที่จะโดนเจ้าแม่มาถามทุกราย...ลุงของผมก็เช่นกัน กลางดึกของคืนแรกที่ลุงของผมเดินทางมาเยี่ยมน้องสาว(แม่ผม) ลุงผมนอนในห้องในความรู้สึกแรกทำให้ลุงผมต้องมองไปที่ประตูซึ่งปิดอยู่...เจ้าแม่ท่านมา...ท่านมาในร่างของหญิงสาวหน้าตาดี มาในชุดสไบเฉียงเดินทะลุประตูเข้ามาแล้วพูดว่า "เจ้ามาทำไม" ลุงผมมาจากบ้านนอก เป็นคนเล่นของมีวิชาจึงไม่ตื่นกลัวและตอบกลับไปว่า "มาเยี่ยมน้องสาวนี่บ้านน้องสาว" จากนั้นเจ้าแม่ก็หายไป เจ้าแม่ไม่ได้แค่มาถาม บางครั้งท่านมาด้วยความโกรธ...ลูกน้องพ่อผม เมาเหล้าแล้วนอนค้างที่บ้าน กลางดึกลุกขึ้นมาเคาะประตูห้องพ่อผม "บอกว่าจะกลับบ้าน ๆ อยู่ไม่ได้มีผู้หญิงมาไล่...มาแลบลิ้นปลิ้นตา ไม่นอนที่นี่แล้วกลัว" พ่อผมเลยถาม เอ็งไปทำอะไรไม่ดีไว้เปล่า....เจ้าแม่ถึงมาไล่ พอมานั่งนึกลูกน้องพ่อเมาแล้วไปยืนฉี่หันหน้าไปทางศาลเจ้าแม่ พ่อผมเลยพาเดินไปที่ศาลจุดธูปขอขมา แล้วกลับมานอนตามปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนพ่อผมหลายคนถ้ามากินเหล้าจะยอมกลับบ้านตัวเองโดยไม่ยอมค้างที่บ้าน

ก่อนกลับบ้านมีอยู่ 4 คนอยากไปลองกินแฮมเบอร์เกอร์ที่ 7-11 ที่เปิดใหม่ (ยุคนั้นถือว่าเป็นของแปลก) พวกเรา 4 คนจึงนั่งรถไอ้เตอร์ออกมากัน ไอ้เตอร์ขับ ผมนั่งหลัง อีก 2 คนนั่งมาด้วย รถแล่นออกจากหมู่บ้านผ่านศาลเจ้าแม่ ในใจผมบอกเจ้าแม่ว่าคุ้มครองลูกช้างด้วย ฝนตกปรอย ๆ รถแล่นไปด้วยความเร็วข้ามสะพาน ผ่านทางโค้ง จากนั่นรถเริ่มส่ายจากความรู้สึกผม หลังจากนั้นสิ้นเสียง "เฮ้ย!" รถพวกเราคว่ำ....ทุกคนไม่เป็นอะไร รถหงายท้องตกไปข้างทางลงคูน้ำ หลังคายุบ ห่างจากตอหม้อเสาไฟฟ้าแรงสูงไม่ถึง 30 ซม. สะพานไม้แทงทะลุกระจกรถรอบคัน คนแถวนั้นพูดกันเป็นเสียงเดียวกัน "ตายยกคัน" เพราะเห็นจากสภาพรถ แต่ด้วยอะไรเราไม่สามารถรู้ได้ น้ำในคูที่เคยเต็มท่วมสูงเป็นเมตร วันนั้นมีแต่โคลน ไม่มีน้ำ สะพานไม้ที่แทงทะลุตัวรถ ไม่โดนใครในรถซักคน ปาฏิหารย์มีจริง...คนอื่นคิดแบบนั้น แต่สำหรับเรา..."ไม่" มันไม่ใช่แค่ปาฏิหารย์แต่เป็นการช่วยเหลือของเจ้าแม่...จากหนักเป็นเบา... เพราะอะไร? เพราะอีก 2 วันมีการทำบุญศาลให้กับเจ้าแม่ ระหว่างทำพิธี มีคนถูกเจ้าแม่เข้าสิง..."มึงรู้มั้ย...ไอ้เด็ก 4 คนที่ไม่ตาย กูปัดมันลงข้างทางก่อน ถ้ากูปล่อยไปมันได้ลงคลองสูงแน่" สิ้นคำพูดเจ้าแม่...ทุกคนต่างงงกับคำพูด...เพราะพวกเราปิดเป็นความลับ ไม่ได้บอกพ่อแม่ เพราะเราไม่เป็นอะไรเลย กลัวพ่อแม่จะเป็นห่วง ส่วนรถก็ยกซ่อมโดยไม่มีใครรู้ แล้วคนที่พูดถึงเหตุการณ์นี้รู้ได้ยังงัย รู้จากไหน? จากนั้นความถึงแตก

เป็นอีกความทรงจำเกี่ยวกับ "เจ้าแม่ทรายทอง" ที่พูดทุกครั้งผมก็ขนลุกทุกครั้ง ช่างน่ากลัวจริง ๆ

ขอบคุณรูปภาพปกจาก

http://www.gangbeauty.com/topic/109523