เมื่อโควิด-19 ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ อีกต่อไป เชื่อว่าหลายคนย่อมต้องการรับมือกับมหันตภัยโควิดที่เราต่างเผชิญกันอยู่ในปัจจุบันนี้ เพราะเมื่อเราไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เราก็ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ในเวลานี้ และเราทุกคนย่อมผ่านไปได้แน่นอน ถ่ายภาพโดย : นิจ อักษรา เรื่องของมหันตภัยโควิด-19 เชื่อว่าคงมีนักเขียนหลาย ๆ ท่านบอกกล่าวเล่าเรื่องต่าง ๆ กันมากมายในช่วงเวลาที่ผ่านมา วันนี้ ผู้เขียนเอง อยากนำเสนออีกหนึ่งเรื่องจากประสบการณ์โดยตรง ที่บังเอิญมีความจำเป็นในการไปธนาคารในวันหนึ่งมาฝากเพื่อน ๆ กันด้วย เริ่มต้นจากนโยบายใส่ใจดูแลจากแทบทุกธนาคาร ที่ออกมาตรการต่าง ๆ เพื่อช่วยดูแลประชาชนที่เข้ารับการบริการในสถาบันการเงินของตนกันอย่างเข้มงวดและเคร่งครัด ถ่ายภาพโดย : นิจ อักษรา ในการเดินทางไปธนาคารทุกวันนี้ ด่านแรกที่เราทุกคนต้องเจอ ก็คือการสกรีนตัวเองเพื่อเข้าไปรับบริการที่ธนาคารแต่ละแห่งนั่นเองค่ะ ตรงจุดนี้ แต่ละธนาคารจะให้ลูกค้าเข้ารับบริการคราวละ 4 คนเท่านั้น เมื่อเราไปถึงหน้าธนาคาร ก็จะพบกับรปภ.ที่คอยต้อนรับดูแล และถามไถ่ว่าเรามาติดต่อเรื่องอะไร เพื่อคัดกรองเบื้องต้นก่อนแจกจ่ายบัตรคิวให้ หลังจากนั้น เราควรทำตัวเป็นลูกค้าที่ดีบ้าง ด้วยการเฝ้ารออย่างมีระเบียบวินัย ไม่แตกแถว แต่ละแถว ควรห่างกันให้ได้หนึ่งเมตร หรือสองช่วงแขนของเราเอง แต่จากประสบการณ์ที่ได้พบในวันนั้น เราเข้าใจเลยว่า ทำไมบางธนาคารยอมปิดให้บริการไปก่อน เพราะลูกค้าที่ไม่ค่อยเข้าใจ และทำตามกฎระเบียบที่วางไว้ก็มีค่อนข้างเยอะ เช่น มีบัตรคิวในมือ แต่ก็ไปยืนออแออัดรอกันตรงหน้าประตูทางเข้า ตรงจุดนี้ ผู้เขียนเองเลือกที่จะลงมารอด้านล่าง ให้ได้รับสายลมเย็น ๆ พัดผ่านน่าจะสบายใจไม่อึดอัดมากกว่าแน่นอน และอยากให้เพื่อน ๆ ปฏิบัติเช่นเดียวกันเลยน้า ถ่ายภาพโดย : นิจ อักษรา หลังจากรอคอยจนถึงคิวของเรา การก้าวเข้าไปในธนาคาร ก็จะพบพระเอกของค่ะ ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือเจลแอลกอฮอล์สำหรับล้างมือนั่นเอง ทักทายด้วยการล้างมือของเราให้สะอาด ก่อนเลือกนั่งรอภายในห้องแอร์เย็นๆ กันต่อไป ขั้นตอนนี้ จะสังเกตเห็นว่า เก้าอี้หนึ่งแถว จะมีเครื่องหมายกากบาทคั่นสลับตัวกันไว้ และเขียนกำกับด้วยว่า “ห้ามนั่ง” เป็นการนั่งอยู่ห่าง ๆ กันหน่อย เพื่อความปลอดภัยของตัวเราเอง จากการสังเกตการณ์ก่อนเข้ารับการบริการ ก็ต้องชื่นชมน้อง ๆ พนักงาน และทีม ที่จัดทำแผงกั้นเป็นพลาสติกระหว่างเคาน์เตอร์กับลูกค้า เพื่อกันฝอยละอองที่อาจแพร่กระจายเชื้อให้เราได้โดยไม่รู้ตัวได้ ถ่ายภาพโดย : นิจ อักษรา เมื่อการรอคอยสิ้นสุดลง พร้อมภารกิจต่างๆ ที่เรามีความจำเป็นต้องเดินทางมาติดต่อทางธนาคารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก็จะได้รับรอยยิ้มจากพนักงานกลับไปด้วย พร้อมกับห้ามลืมที่จะล้างมือด้วยเจลแอลกอฮอล์กันอีกครั้งก่อนออกจากธนาคารมา และที่สำคัญที่สุด และอยากฝากไว้ คือพี่ป้าน้าอาที่ไปติดต่อธนาคารด้วยความจำเป็นจริง ๆ พยายามอย่าไปเบียดเสียดยืนหรือนั่งรอกันเป็นกระจุกกันนะ เพราะหากมีใครสักคนมีเจ้าเชื้อร้ายโควิดอยู่ เราก็มีสิทธิ์ได้รับกลับไปเป็นของแถมโดยไม่รู้ตัวแน่ ๆ ถ่ายภาพโดย : นิจ อักษรา สำคัญกว่านั้น คือหลีกเลี่ยงการออกไปในที่ชุมชน ไม่จำเป็น ก็หยุดเชื้อ เพื่อชาติ อยู่กันแต่ในบ้านเป็นดีที่สุดเลยนะ !