เราเคยถามคำถามให้กับตัวเราเองหรือไม่ ว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร แล้วมีอะไรที่จะเป็นสัญลักษณ์ แทนสิ่งที่เราเป็นอยู่ได้ ยกตัวอย่าง เช่น นกอินทรี พื้นเพของนกอินทรีคือนักล่า ชอบความท้าทาย ที่กว่าจะได้มาซึ่งจะงอยปากที่งองุ้มเป็นตะขอได้นั้น ต้องบินขึ้นไปบนเขาสูง เพื่อเอาปากไปกะเทาะกับก้อนหินเป็นเวลานานเพื่อสร้างจะงอยปากอันใหม่ที่สวยงาม ซึ่งไม่ได้ง่ายเลย เปรียบเหมือนกับมนุษย์ที่ต้องฝึกฝนทักษะของตนเอง เป็นนักล่าที่บอกกับตนเองว่า ฉันจะต้องทำให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม จะลงมือทำโดยไม่ลังเล กล้าหาญ ไม่กลัวใคร ทำอะไรก็จะสู้ จนกว่าจะสำเร็จ แม้ต้องใช้ระยะเวลาอันยาวนาน แต่เมื่อประสบความสำเร็จ ก็จะมีความสง่างาม เหมือนนกอินทรีที่โบยบินบนท้องฟ้า แต่หลายคนก็มีชีวิตดังกับเป็ด เป็นชีวิตที่เอาอะไรดีเด่นไม่ได้สักอย่าง ว่ายน้ำก็ว่ายได้ไม่ดีเท่าปลา เดินก็เดินได้ไม่ดีเท่าไก่ บินก็บินได้ไม่ดีเท่านก ลักษณะเด่นอีกอย่างของเป็ด คือ เสียงร้อง ก้าบ ๆ ของมัน การเอาแต่ร้องแทนที่จะลงมือทำเป็นหลักการที่ เป็ด มาก ๆ ซึ่งคนประเภทนี้ มักมีความใจเสาะเหมือนเสียงของเป็ด เป็นร้องก้าบๆ ทั้งวันจริง ๆ เวลาตื่นเช้าก็ร้อง เวลากินอาหารก็ร้อง เวลาไม่ถูกใจอะไรก็ร้อง เจอคำปฎิเสธก็ร้อง เจอแรงปะทะร้อง เจอสะกิดก็ร้อง เครียดหน่อยก็ร้อง ยากหน่อยก็ร้อง ลำบากหน่อยก็ร้อง น่าเบื่อหน่อยก็ร้อง ก้าบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ รอให้คนมาป้อนอาหารให้ ไม่กล้าตัดสินใจ ไม่กล้าลงมือทำ ชอบถามเพื่อนฝูงเดียวกัน ไม่ฟังเสียงใจตนเอง เป็นเป็ดที่ไม่ยอมแตกฝูง สุดท้ายก็มีชีวิตเท่าเดิม ความจริงแล้ว มนุษย์ทุกคน เลือกได้นะว่าจะเป็นเป็ด หรือเป็นนกอินทรี มีแค่ตัวเรา ความคิดของเรา และการกระทำของเราเท่านั้น ที่จะบอกกับตนเองว่า เราจะเลือกอะไรดี แต่ถ้าเป็นผู้เขียนเอง ผู้เขียนขอเป็นนกอินทรี เพราะเมื่อประสบความสำเร็จแล้ว จะไปไหนก็ได้ดังนกอินทรี ไม่อยากเป็นเป็ดที่ใจเสาะ และหาตัวเองไม่เจอสักที ถ้าให้เลือกได้ คุณอยากเลือกเป็นนกอินทรี หรือเป็นเป็ดดีล่ะ อยากเป็นผู้ชนะเลือกเป็นนกอินทรี อยากเป็นคนขี้แพ้จงเลือกเป็นเป็ด คำตอบอยู่ที่ตัวคุณ