“สิ้นแสงดาวดุเหว่าเร่าร้อง จากสุมทุมลุ่มน้ำแม่กลอง พี่จำจากน้องคนงาม แว่วหวูดรถไฟ พี่แสนอาลัยสมุทรสงคราม คงละเมอเพ้อพร่ำ คิดถึงคนงามที่อยู่แม่กลอง” เปิดฟังเพลง ลาสาวแม่กลอง ซึ่งขับร้องโดย คุณพนม นพพร ผู้เขียนได้ยินเพลงนี้ มาตั้งแต่เล็กจนโต เพลงแว่วหวานด้วยท่วงทำนอง และเนื้อร้องที่สละสลวย ขับกล่อมด้วยเนื้อเสียงนุ่มละมุนของศิลปินผู้ขับร้อง ผู้เขียนในฐานะคนแม่กลองคนหนึ่งจำเนื้อเพลงนี้ได้ขึ้นใจ เพราะผู้แต่งบรรจงชวนให้ชมเมืองแม่กลอง จังหวัดสมุทรสงคราม ในวันวาน ทำให้มองเห็นภาพหนุ่มน้อยทหารเกณฑ์หน้ามน ผู้อยู่ในห้วงทำนองแห่งความรัก นั่งรถไฟไปทำงานเพื่อบ้านเมือง แล้วก็เกิดคิดถึงช่วงเวลาหวานซึ้งที่ได้ใช้ร่วมกับคนรัก ผสมกับความห่วงหาคิดถึงบ้าน เนื้อเพลงได้นำพาผู้ฟังชมภาพความรักของหนุ่มสาว โดยมีฉากหลังเป็น บ้านเมืองแม่กลองจังหวัดสมุทรสงครามอยู่กลาย ๆ แถมวันนี้เมื่อฟังอยู่ดี ๆ ก็ให้มาสะดุด กับคำว่า แว่วหวูดรถไฟ หวูดรถไฟนี้ คงจะเป็นรถไฟสถานีอื่นไปไม่ได้ นอกจากหวูดรถไฟจากสถานีรถไฟแม่กลอง ตั้งอยู่ถนนประสิทธิ์พัฒนา ตำบลแม่กลอง อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม เป็นสถานีรถไฟระดับ 4 ของทางรถไฟสายแม่กลองช่วงบ้านแหลม - แม่กลอง เป็นทางรถไฟสายเดียวไม่มีเส้นทางเชื่อมต่อกับรถไฟสายอื่น โดยบริษัท แม่กลอง ทุน จำกัด ได้รับสัมปทานเดินรถช่วงที่สอง จากสถานีรถไฟบ้านแหลมที่อยู่ฝั่งตรงข้าม สถานีรถไฟมหาชัย ถึงสถานีรถไฟแม่กลอง อำเภอเมืองสมุทรสงคราม เริ่มเดินรถเมื่อวันที่ 10 มิถุนายนพ.ศ. 2448 ต่อมา บริษัท รถไฟท่าจีน และบริษัทแม่กลอง ได้รับพระบรมราชานุญาตให้รวมเป็นบริษัทเดียวกัน ใช้ชื่อว่า บริษัท แม่กลอง ทุน จำกัด และเดินรถจนกระทั่งหมดสัมปทานในปี พ.ศ. 2488 จึงได้ขายกิจการให้กับกรมรถไฟ ภายใต้องค์กรรถไฟสายแม่กลอง เปลี่ยนสถานะเป็น สำนักงานรถไฟสายแม่กลอง เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2495 และรวมเข้ากับการรถไฟแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498 รวมระยะทาง 33.8 กิโลเมตร และรวมระยะเวลาจนถึงวันนี้ ก็กว่า 115 ปีมาแล้ว ปัจจุบันสถานีรถไฟแม่กลอง ได้ถูกพัฒนามาจนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของจังหวัดสมุทรสงคราม ถือได้ว่าเป็นจุดเช็คอินสุดฮอตฮิต ของเมืองแม่กลองแห่งหนึ่ง ในชื่อ “ตลาดร่มหุบ” โดยบรรดาพ่อค้าแม่ค้าจะกางร่มและทำแผงวางขายสินค้า ขายพืชผัก ผลไม้ อาหารทะเล อาหารแห้ง ริมรางรถไฟให้ผู้จับจ่ายได้เลือกซื้อเลือกหา โดยใช้กึ่งกลางทางเดินรถ เป็นทางเดินเท้าชั่วคราว แต่พอถึงเวลาที่รถไฟจะออก หรือเข้า ก็จะพากันหุบร่ม ยุบแผงสินค้าเข้าข้างทาง ปล่อยให้รถไฟผ่านไปได้ โดยสินค้าไม่แตกหักเสียหาย ซึ่งเป็นวิถีทำกินที่อยู่คู่กับถิ่นนี้มาช้านาน เหล่านี้เป็นเรื่องที่ทำให้นักท่องเที่ยวประหลาดใจ และถือเป็น Unseen แห่งใหม่ของเมืองไทยก็ว่าได้ ซึ่งผู้เขียนขอแนะนำการเที่ยวชมให้ฟังคำแนะนำการปฏิบัติตัวชมรถไฟ ฟังคำเตือน และประกาศจากเจ้าหน้าที่สถานีอย่างเคร่งครัด อยู่ให้ห่างจากตัวรถไฟในระยะที่ปลอดภัยและเหมาะสม ป้องกันอันตราย และเพื่อความสุขในการเดินทางท่องเที่ยวพักผ่อนต่อไป โดยกำหนดเวลาเดินรถไฟสายแม่กลอง - บ้านแหลมนี้ มีเวลาเข้า - ออกให้ได้ชมการหุบร่ม กางร่ม คือช่วงเวลา 06.20 น., 09.00 น., 11.30 น., 15.30 น. และ เวลา 8.30 น., 11.10 น., 14.30 น., 17.40 น. ป่านนี้แล้ว หนุ่มน้อยทหารเกณฑ์แห่งเมืองแม่กลองคนนั้น คงจะเป็นคุณปู่ หรือคุณตา ของหนุ่มน้อย สาวน้อยน่ารักอยู่ที่ไหนสักแห่ง แต่ไม่ว่ากาลเวลาจะหมุนผ่านไปนานแค่ไหน เส้นทางสายประวัติศาสตร์เส้นนี้ก็ยังคงหมุนเดินต่อไป พร้อมยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงจาก วัตถุประสงค์เพื่อความสะดวกในการคมนาคม การเดินทาง สู่ยุคของการท่องเที่ยว และเม็ดเงินที่หมุนเวียนจากนานาชาติในระดับสากล ตลาดร่มหุบ และสถานีรถไฟแม่กลองแห่งนี้ ก็ยังคงมีเรื่องราว และมนต์เสน่ห์เปรียบเสมือนสาวสวยที่อยู่คู่เมืองแม่กลอง รอคอยทหารเกณฑ์หนุ่มน้อยหวนกลับมาเยือนอีกครัั้ง ภาพทุกภาพ :BY ผู้เขียน