วันหยุดนี่ถือว่าเป็นวันดีสำหรับผู้ใช้แรงงานอย่างเราๆ ท่านๆ เอ.. หรือว่าผมคนเดียวนะ เมื่อมีวันดีๆ ได้หยุดได้พักผ่อนบ้างก็ถือว่าเป็นการให้รางวัลกับตัวเองบ้าง และเมื่อมีวันหยุดประจวบเหมาะกับการที่มีพันธบัตรรัฐบาลนอนอยู่ในกระเป๋า ก็ได้เวลาสำหรับการได้พาครอบครัวไปเที่ยวบ้าง ผมก็เลยค้นหาแหล่งท่องเที่ยวที่อยู่ใกล้บ้านพอที่ให้เด็กๆ ได้เที่ยวอย่างมีความสุขและไม่ไกลจากบ้านมากนัก พอได้กำหนดที่เที่ยวได้ 3 ที่แล้ว ล้อก็หมุนเลยครับ 1.ศาลพันท้ายนรสิงห์ จากบางแคผมมุ่งหน้าสู่ถนนพระราม 2 ขับรถไปสักพักก็จะเห็นป้าย ศาลพันท้ายนรสิงห์เลี้ยวขวา หักรถเลี้ยวขวาไปตามป้ายเลยครับ ขับรถไปตามป้ายเรื่อยๆ เอ.. ทำไมศาลพันท้ายนรสิงห์ทำไมมันมีหลายที่จังนะ ผมเลยเปิดให้ GPS ให้ช่วยนำทางให้หน่อย จนมาถึงที่นี่เลยครับ ผมกับครอบครัวก็ลงไปกราบท่าน เพราะท่านได้รับยกย่องว่าเป็นผู้มีความซื่อสัตย์สุจริต จงรักภักดีและรักษาระเบียบวินัยยิ่งชีวิต 2.ศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำสมุทรสาคร จากศาลพันท้ายนรสิงห์ ผมขับรถไปอีกประมาณ 12 ก.ม มุ่งหน้าสู่ ศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำสมุทรสาคร คราวนี้ถึงคราวเด็กๆ น่าจะได้ความสุข สนุกสนานกันบ้าง ศูนย์นี้ไม่ใหญ่มากนัก ข้างในมีตู้ปลาเรียงรายให้ดูเหมือนกับ ศูนย์แสดงพันธ์ุสัตว์อื่นๆ แต่ที่น่าจะเป็นจุดขายที่นี่ก็คืออุโมงค์ใต้น้ำที่มีปลาน้อยใหญ่ ว่ายอยู่บนหัว ถึงจะไม่ใหญ่มาก แต่ก็สามารถสร้างความตื่นตาตื่นใจให้เด็กๆ ได้ไม่น้อยเลยครับ 3.พิพิธภัณฑ์เรือหลวงแม่กลอง จากศูนย์แสดงพันธุ์สัตว์น้ำสมุทรสาครผมรีบบึ่งรถไปที่จุดมุ่งหมายต่อไปนั้นก็คือ พิพิธภัณฑ์เรือหลวงแม่กลอง ที่ต้องรีบบึ่งรถไปนั้น ก็เพราะเด็กๆ เริ่มบ่นหิวข้าวกันแล้วครับ ผมตั้งใจไว้อยู่แล้วว่าจะมากินข้าวที่นี่ครับ ร้าน สโมสรท้ายเรือหลวงแม่กลอง ที่นี่มีอาหารทะเลสดและอร่อย ราคาไม่แพงครับ ที่แปลกใจอาหารออกเร็วมากเลยครับ สั่งปุ๊บได้กินปั๊บ ทันอาการงอแงของเด็กๆ ดีจังครับ ที่สำคัญบรรยากาศติดแม่น้ำครับ ลมพัดเย็นสบาย ชุ่มชื่นคลายความเหนื่อยล้าลงได้เป็นอย่างดีเลยครับ พออิ่มท้องอิ่มบรรยากาศ เด็กๆ ก็อยากชมแล้วซิครับ พิพิธภัณฑ์เรือหลวงแม่กลอง ไปครับไป ให้ภาพมันฟ้องครับ ก็จบลงไปแล้วครับกับ วันเดียวเที่ยวตามใจไป 3 ที่ ตอนนี้เด็ก ๆ ก็เริ่มมีความเมื่อยล้ากลับมาอีกครั้งครับ ฟ้าก็เริ่มโพล้เพล้ แสงรำไรใกล้มืดครับ พวกเราพ่อแม่ลูกก็ยกพลขึ้นบกกันครับ เด็กๆ พอขึ้นรถไปสักพักผมขับรถออกมายังไม่ทันออกจากรั่วทหารก็หลับไม่รู้เรื่องแล้วครับ ทำให้ผมนึกถึงสถานที่พาพวกเขาไปเที่ยวมาตั้งแต่เช้าจนค่ำ นึกถึงหน้าของพวกเขาที่ได้เห็นอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา เห็นเขามีความสุข พ่อแม่ก็ย่อมมีความสุขไปด้วยครับ