อื่นๆ
โลงแตก
ประสบการณ์ของน้าคนหนึ่งเล่าให้ฟังอย่างขนหัวลุก " ผมรู้สึก! อึดอัด::หายใจไม่ออกมีผ้าห่อหุ้มไว้ รอบตัว คิดว่าไม่ใช่ผ้าห่ม อะไรกัน? ลืมตาแล้ว ทำไมมันยังมืด.... โอย.. นี่ผมอยู่ที่ไหน? โดนห่อหุ้มทั้งตัว.. ได้ยินเสียง?? พึมพำๆไล่มาเป็นระยะๆๆฟังไม่รู้เรื่องภาษาอะไรหลายๆคนพร้อมๆกัน.. งึมงำๆ.. หยุดๆซะทีเถอะหายใจไม่ออกแล้ว.. ลองดิ้นหันตัวกระแทกซ้ายขวา ฮึดเต็มที่.. แอ๊ดด พลั๊วว!! ตุ๊บ¦¦โครม! ซี๊ดด เจ็บชิบมากมายนี่ผมมานอนในกล่องบ้าๆไรวะ แตกกระเด็นไปหมด ดอกไม้กระจัดกระจาย..กลิ่นควันธูปเทียนคลุ้งไปหมด..
หางตาเหลือบมองเห็นคนพลุกพล่านชายหญิงชุดดำๆตกใจกระเจิดกระเจิง.. วิ่งบ้าง หงายหลังบ้างล้มลุกคลุกคลาน เหลืองๆแว้บๆนั่นอะไร หืมพระ พระก็วิ่ง อะไร มีไรกัน ..อาหารหวานคาวกระจัดกระจาย.. ช่างมัน.. แต่ตอนนี้ผม ไม่ไหวแล้ว ปวดเมื่อยไปทั้งตัว.. น้ำ.. หิวน้ำ ลุกขึ้นดีกว่า.. กรี๊ดดดดด!!!?? เสียงหวีดร้องรอบด้าน ผ.. ผ.. ผี ผี!!!
Advertisement
Advertisement
คำว่าผี ผมสะดุ้งโหยง หันมองรอบด้าน ชัดเลย นี่มันบรรยากาศงานศพนี่นา ใคร ใครตายป้า "เอ็ง ก็งานศพเอ็งน่ะแหละ" ป้าคนนึงเสียงสั่นตอบ จากนั้นก็มีหลายเสียงร้องระงม โอยย ไปที่ชอบๆเหอะ อย่ามาหลอกหลอนเลย เฮ้ย ผมยังไม่ตาย นี่ๆจับตัวดูสิ จากเหตุการณ์ที่ชุลมุนดูค่อยคลี่คลาย หลายๆคนเริ่มกล้าเข้ามาล้อมวง ลุงคนหนึ่งบอกว่าผมตายมาสามวันแล้ว นี่สวดคืนที่สาม ผมคอแห้งมากเลยขอน้ำดื่ม ดมยาหอมยาลมรู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้น "ไหน มันเป็นยังไง เล่าดูทีซิ" มรรคนายกวัดคนนึงถาม คืนนั้นเหมือนดวงซวยผมถีบสามล้อหาผู้โดยสารทั้งวันได้เงินร้อยกว่าบาทเลยกลับบ้านราวสามทุ่มผ่านร้านยาดองปากซอย ได้ยินเสียงเรียก "แกชื่อบุญยืนรึป่าว" ใช่ ผมตอบ จากนั้นรู้สึกเหมือนทั้งหมัดเข่าเท้าไม้ประเคนใส่ เจ็บร้าวสะท้านทั้งตัว ก่อนดับวูบได้ยินเสียงจำได้ติดหู "หน๊อย ไอ้ชิบห.. เสือกเป็นชู้เมียเขา" จากนั้นสติก็ดับวูบ รู้สึกตัวอีกทีมันเบลอๆบรรยากาศรอบข้างมัวๆสลัวๆข้างหน้ามีชายร่างสูงใหญ่ผิวดำเป็นมันนั่งบนแท่นหิน "มนุษย์ใจชั่ว สำส่อนผิดลูกเมียเขา ชะตาถึงได้จบไง" ผมตกใจบอกไปว่า"เฮ้ย ป่าวนะ โธ่ๆๆวันๆถีบแต่สามล้อหาตังค์ไม่พอยาใส้ จะมีเวลาไหนไปยุ่งเรื่องบ้าๆพรรค์นั้น" ชายร่างใหญ่เหมือนสะดุ้ง "เฮ่ แกเป็นเจ้าของเขียงหมูไม่ใช่เร้อะ ยังไงกัน สุวานเปิดบัญชีดูใหม่ซิ" ชายร่างล่ำที่นั่งข้างๆเปิดสมุดเก่าคร่ำคร่าเล่มโตเร่งรีบ "ตายล่ะท่านคนละคนกัน นายบุญยืนคนนี้เขามีอาชีพถีบสามล้อ"ผมได้ยินเสียงถกเถียงกันโขมง ผิดคนๆ แล้วให้ยมฑูตพาผมมาส่งที่ปากทางอะไรสักอย่าง วูบหมดสติไปรู้สึกตัวอีกทีมาตื่นในโลงนี่ล่ะ
ผม(ผู้เขียน)ฟังเรื่องเล่าจบตบโต๊ะฉาด โห นี่เขาเรียกว่าตายแล้วฟื้นนะ โชคดี นี่ถ้าน้าฟื้นขึ้นมาวันที่สี่ ป่านนี้คงได้ตายจริงๆแน่ "ทำไมล่ะ" เขาถาม "ก็ถ้าไปฟื้นในเตาเผาแล้วจะเหลือเร้อะ" "เออเน้าะ" น้าบุญยืนยื้มเจื่อนๆ
Advertisement
Advertisement
ขอขอบคุณภาพปกและภาพประกอบจาก
-https://hilight.kapook.com/view/167381
-https://campus.campus-star.com/actale/60373.html
ความคิดเห็น