รูปภาพจาก : https://pixabay.com/thพรหมลิขิต แอบรักสามีตัวเอง กว่า 4 ปีขอโหนกระแสละคร อกเกือบหักแอบรักคุณสามี เรื่องนี้เป็นเรื่องของตัวฉันเอง อยากเขียนความสุขในใจที่ฉันมี ฉันเป็นคนค่อนข้างสมัยใหม่ ไม่เชื่อเรื่องรักแรกพบ พรหมลิขิต อะไรทำนองที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ ไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้มีอยู่จริง ฉันทำงานเป็นฝ่ายบุคคลที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งจังหวัดสมุทรปราการ มีหน้าที่สรรหาบุคลากร ประมาณปี 2557 ได้สัมภาษณ์พนักงานชายท่านหนึ่ง อายุ 35 ปี รุ่นราวคราวเดียวกัน และรู้สึกถูกชะตาเขามาก ผลการสัมภาษณ์ผู้ชายท่านนี้ได้รับเข้าทำงานในบริษัทเดียวกับที่ฉันทำอยู่ฉันเฝ้าติดตามผลการทำงานของเขา เขาทำงานดี ขยัน รู้สึกชอบผู้ชายคนนี้จัง และแอบติดตามดูเขาทำงานอยู่ตลอด จนกระทั่งปี 2558 มั่นใจแล้วว่าเราชอบเขาจริงๆ เลยแอบเปิดประวัติเขา เอาเบอร์โทรศัพท์มาเพื่อ Add Line ไปเพื่อหวังจะคุยด้วย แต่ก็นั่นแหละค่ะ ฉันฝันสลาย เขาอ่านไลน์แล้วไม่ตอบ ทำให้เสียความรู้สึกและขาดความมั่นใจในตัวเองมากรูปภาพจาก https://pixabay.com/th ตั้งแต่ปี 2558 – 2562 ฉันยังคงชอบและแอบมองเขาอยู่ ฉันมีตารางการทำงานเขา ก็จะยืนแอบมองที่หน้าต่างริมโต๊ะทำงาน เห็นเขาเดินผ่านก็ดีใจ แอบหวังเล็ก ๆ ว่าเขาจะมีใจให้เราบ้าง ทุกเทศกาลวันสำคัญ วัน Valentine วันปีใหม่ รวมถึงวันเกิด ฉันจะส่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ ฝากไปให้เขาที่แผนกเป็นประจำ แต่ทุกครั้งที่เจอกันเราทั้งคู่จะเดินเลี่ยง ถึงแม้เดินสวนทางกันก็จะก้มหน้าก้มตาเดินให้ผ่านๆตรงนั้นไป หัวใจเต้น ตุ๊บ ๆ แทบหลุดออกจากเบ้าเลยทีเดียว รูปภาพนี้เป็นรูปภาพนักเขียน จนกระทั่งปี 2562 ฉันบอกตัวเองว่าพอเถอะ เขาไม่ชอบเราหรอก แต่ด้วยใจที่อยากคุยเลยส่งสติกเกอร์ไลน์ ทักทายเขาไป บอกกับตัวเองว่าถ้าครั้งนี้เขาไม่ตอบฉันจะไม่สนใจเธอแล้วนะ คืนวันที่ 13 พฤษภาคม 2562 ฉันต้องไปร่วมงานแต่งหลานสาวที่ต่างจังหวัด เดินทางไปกับเพื่อนสนิท ได้เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังว่า “ถ้าครั้งนี้เขาไม่ตอบไลน์ฉัน ฉันจะตัดใจแล้วนะแก” แล้วตอนเช้าของวันที่ 14 พฤษภาคม 2562 เขาตอบไลน์ฉันมาว่า “สวัสดีครับ ขอโทษทีครับ Internet หมด เลยไม่ได้ตอบครับ” คุณรู้ไหม ฉันกรี๊ดดังลั่นในห้องนอนกับเพื่อน 2 คน ความรู้สึกที่ทำอะไรไม่ถูกมันเกิดขึ้นกับฉันแล้ว ด้วยความที่เราสองคนไม่เคยคุยกันเลย ฉันประหม่า สบสัน ทำอะไรไม่ถูก ตอบแชทไม่เป็น ไม่รู้ต้องตอบอย่างไร เพื่อนสนิทของฉันแย่งโทรศัพท์ของฉันไป แล้วคุยแชทแทนฉัน (ทุกวันนี้เขารู้แล้วว่าคนที่คุยกับเขาวันนั้นไม่ใช่ฉัน) เราสองคนคุยแชทไลน์กันเรื่อยมา จึงนัดพบกันอยู่เรื่อย ๆ คะรูปภาพนี้เป็นรูปภาพนักเขียนทุกวันนี้เราสองคนตัดสินใจคบหาดูใจกัน และอยู่ด้วยกันฉันสามีภรรยา (เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ) เราสองคนช่วยกันเก็บออมเงิน และมีแผนจะแต่งงาน ปี 2564 เรามีความสุขมาก พึ่งได้ฟังจากปากเขา เขาเองก็ชอบฉันเหมือนกัน แอบมองฉัน เวลาที่เจอกันเขาทำอะไรไม่ถูก ไม่กล้า อาย เลยตัดสินในเดินเลี่ยง ด้วยความที่เขาทำงานในส่วนงานผลิต คิดว่าความรักเราสองคนเป็นไปไม่ได้ ไม่น่าเชื่อเลย คนที่ฉันแอบรอ แอบมอง แอบหวังเล็ก ๆ นั้น ว่าวันนี้เขาจะมาเป็นสามีที่น่ารักของฉัน เรื่องราวนี้มันเหมือนละคร แต่มันคือชีวิตจริงที่อยากถ่ายทอดให้คนอื่นรู้ ว่าพรหมลิขิตมันมีอยู่จริง เราถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน คงเหมือนกับพลังงานไฟฟ้า มองไม่เห็นแต่มันมีอยู่จริง